حال و هوای حرم امام رضا (ع) در نخستین شب قدر/ زائران و مجاوران به صحن و سرای امام رئوف پناه آوردند + تصاویر

گروه استان‌ها-در شب قدر ده‌ها زائر و مجاور به صحن و سرای امام رئوف پناه آوردند و با ذکر «سُبْحانَكَ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یا رَبِّ» درخواست کردند که به عزت این امام معصوم در شب آسمانی قدر بخشیده شوند.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهدمقدس،در شبی پر منزلت که از هزار ماه بزرگتر و بالاتر است، ده‌ها زائر و مجاور به صحن و سرای امام رئوف پناه آوردند و 100 مرتبه از خالق منزه با ذکر «سُبْحانَكَ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یا رَبِّ» درخواست کردند که به عزت این امام معصوم در شب آسمانی قدر بخشیده شوند.

در اولین شب از لیالی پر منزلت قدر، دل‌های مؤمنان از دور و نزدیک همراه آیین شب زنده‌داری و مناجات‌خوانی آستان ملکوتی حضرت ثامن الحجج(ع) به درگاه پروردگار متعال متصل شد.

برای درک و کسب فیض این شب بلند مرتبه، اعمال و اذکار بسیاری وارد شده که یکی از مهمترین اعمال، قرائت دعای شریف جوشن کبیر است. مؤمنان در چنین شبی به اماکن متبرکه می‌روند و در کنار یکدیگر، یک به یک 100 فراز از اوصاف الهی را می‌شمارند، به درگاه خدای متعال ناله و استغاثه می‌کنند تا به وساطت این حضرات، پروردگار رحیم از گناهان همه بگذرد.

ندای «العفو العفو» سمنانی‌ها در نخستین شب قدر به روایت تصاویر

نیایش‌های عاشقانه احیاداران استان تهران در نخستین شب قدر/ ندای الغوث الغوث در جای‌جای پایتخت پیچید + تصاویر

نجوای عاشقانه " الهی العفو" در نخستین شب قدر در سومین حرم اهل بیت

در نخستین شب از لیالی پر منزلت قدر، جمع کثیری از زائران و مجاوران توفیق پیدا کردند به صحن و سرای امام هشتم مشرف شوند تا بلکه به وساطت هشتمین نور عصمت و طهارت، قلم عفو بر جمله جرائم اعمال‌شان کشیده شود. هر چند ساعتی بیشتر از دقایق اذان و افطار نگذشته و هوای اولین شب قدر سرد است، اما زائران بسیاری همراه جمع خانواده و کودکان خود در جای جای صحن و رواق‌های حرم مطهر رضوی حضور یافتند.

در شبی که عالم از غم ضربت خوردن امیر مؤمنان داغدار است، زائران با رخت عزا به محضر فرزندشان مشرف شدند تا ضمن عرض ادب و تسلیت جد بزرگوارشان، از محضرشان کسب فیض کنند. کتاب‌های دعای جوشن کبیر روی دست‌ها بلند شده و حاج محمود کریمی، با آن نوای دلنشین همیشگی‌اش، دعا را قرائت می‌کند. امشب خدا را به همه اوصافش صدا می‌زنند و ذکر «الغوث الغوث» از هر گوشه صحن‌ها و رواق‌ها شنیده می‌شود.

در شبی که فرشتگان الهی میان آسمان و زمین در آمد و رفت هستند، بندگان به سوی مهربان‌ترین معبود دست تمنا دراز کردند. خدایی که گناهان بندگان را می‌پوشاند، بزرگترین بخشندگان و مغفرت کنندگان است، او که فریادرس روز جزاست ... با هر فراز یاد نعمات بی حساب پروردگار می‌افتیم، از خالقی که مالک همه نعمات است، قدرت کامل و صاحب عزت و جلال است.

وقتی دعا به فراز بیست و یکم رسید، به ذکر «یا علی»، ذاکر اهل بیت(ع) یادی از امام مظلوم شب نوزدهم ماه رمضان کرد و سراغ بخشی از غربت و غم شب ضربت خوردن مولا امیرمؤمنان علی(ع) را گرفت و این طور روضه خواند: خدایا به آبروی این امام مظلوم که در چنین شبی آخرین نماز خود را اقامه فرمودند و به دست شقی‌ترین مردم از پشت ضربت خوردند، دست‌مان را از دستان مولا علی(ع) جدا نکن و دعا و ثنای ما را در این شب به دل‌ شکسته فرزندانش قبول بفرما و معاصی ما را ببخش.

شب به اثنای خود رسیده و پس از منبر آیت الله علم الهدی در باب مظلومیت امام آزادگان عالم، علی بن ابی طالب(ع) و حقانیت امامت و حکومت ایشان، وقت وساطت قرار دادن مقربت‌ترین بندگان خدا می‌رسد؛ از مولا علی(ع) گرفته تا امام غایب از نظر، صاحب الزمان(عج). حالا دستی به نیت شفای بیماران، دست‌هایی به نیت خواهش و التجاء، ناله‌ای برای عفو و انابه به آسمان بلند شده. اما بیشتر از همه، پس از چند سال دوری و فراق، زمزمه دل‎ها از جوار مشهدالرضا(ع)، سمت زیارت نجف و کربلا دارد:

نیمه شب‌ها تا سحر ذکر رضا باید گرفت
این چنین حاجات خود را از خدا باید گرفت
در جوار مرقدش هرگز به کم قانع مشو
چون که از مشهد برات کربلا باید گرفت