به گزارش خبرگزاری تسنیم از طبس، قطار مشهد_ یزد با 382 مسافر از مشهد مقدس به سمت یزد در حال حرکت بوده است که به دلیل حضور بیل مکانیکی در میانه ریل جهت رفع ماسه بادی ها و رملهای کویری؛ در ساعت 5:30 صبح چهارشنبه 18 خرداد 1401 با این دستگاه راهسازی برخورد کرده و از ریل خارج میشود.
در بررسیهای اولیه گروهی از مصدومان که مسافر دو سالن ابتدایی قطار بودند درباره این سانحه اینگونه گفتند که تصادف به دلیل نزدیکی بیش از اندازه بیلمکانیکی به ریل قطار و نهایتاً برخورد این وسیله با قطار باعث خروج واگنها از ریل شد و این حادثه تلخ رقم خورد.
به گفته مسافران سالن اول با توجه به اینکه بسیار نزدیک به محل برخورد بیل مکانیکی با قطار بودند، بیل مکانیکی، راننده داشته اما به دلیل اینکه بسیار نزدیک به ریل قرار گرفته بوده علیرغم تمام تلاش لکوموتیوران و بوق ممتد هشدار راننده بیل مکانیکی دیر متوجه خطر شده و نهایتاً اگرچه خود لکوموتیو و سالن یک از کنار بیل مکانیکی عبور کرد اما سالن شماره 2 با کناره بیل مکانیکی برخورد کرده و سانحه اتفاق افتاد.
این گروه از مسافران تاکید کردند که به دلیل شدت برخورد سالن دو با بیل مکانیکی و خروج از ریل این سالن تعداد زیادی از متوفیان مربوط به همین سالن بودند و مجروحان زیادی در سه سالن بعدی یعنی 3، 4، 5 ثبت و علیرغم خروج سالن 6 از قطار کمترین میزان مصدومان مربوط به این سالن است.
تا ساعت 9 خبری از بالگرد نبود
علیمحمد کریمی یکی از مصدومان حادثه که متاسفانه یکی از بستگان خود را نیز در این سانحه از دست داده است به خبرنگار ما گفت: قطار برای نماز صبح در محل ایستگاه توقف داشت و بعد از نماز هنوز زمان زیادی از حرکت نگذشته بود که این اتفاق افتاد.
کریمی درباره ساعت دقیق تاکید کرد: هنوز هوا روشن نشده بود و تقریباً حدود ساعت 5.30 دقیقه بود که با شدت ضربه همه چیز بهم ریخت و برای مدتی چیزی متوجه نشدیم اما بعد از حدود نیم ساعت که متوجه شدم اولین کاری که انجام دادم با پدرم در شهر یزد تماس گرفتم.
وی درباره حضور نیروهای امدادی اظهار داشت: نیروهای امدادی حدود یک تا دو ساعت بعد رسیدند اما به دلیل اینکه تعداد نیروها زیاد نبود و وسعت حادثه بزرگ بود تقریباً امداد رسانی خاصی نشد تا اینکه رفته رفته تعداد نیروهای امدادی بیشتر شد و نهایتاً من و برخی از مصدومان حادثه ساعت 9.5 یعنی چهارساعت بعد از سانحه به بیمارستان طبس رسیدیم.
کریمی درباره ارایه خدمات پزشکی در این مرکز درمانی گفت: رسیدگی پزشکی مناسب بود اما به دلیل تعداد بالای مجروحان و مصدومان کمبودهایی وجود داشت.
یکی دو آمبولاس و تعداد وانت در محل سانحه بود
شکرالله دشتی یکی دیگر از مصدومان حادثه که در بیمارستان طبس بستری شده است نیز به خبرنگار ما گفت: بعد از نماز صبح حدود ساعت یک ربع به پنج صبح بود که به دلیل بیماری دیابت داشتم قرصهایم را میخوردم که صدای بوق ممتد و بسیار بلند قطار توجه من را جلب کرد و چند لحظه بعد دنیا پیش چشمانم سیاه شد.
دشتی در ادامه افزود: من در هنگام سانحه روی تخت بودم اما وقتی برخورد اتفاق افتاد از بالا پرت شدم بیرون کوپه و در حین این اتفاق دائم همسر و فرزندانم را صدا میزدم .
وی تاکیدکرد: من به همراه خانواده در سالن سوم قطار بودم اما شدت برخورد بقدری قوی بود که سالن چند ده متر روی زمین کشیده شد و به همین دلیل گرد و خاک بسیاری داخل سالن پیچیده بود که نمیتوانستم هیچی ببینم و خانواده خودم را پیدا کنم البته تاریکی هوا هم باعث شده که این مشکل بیشتر ملموس باشد.
دشتی در ادامه اظهار داشت: بعد از چند دقیقه صدای فرزندم را شنیدم که از کوپه کناری بود چون شدت برخورد آنها را پرت کرده بود بیرون از کوپه خودمان و در نهایت چرخشهای سالن باعث شده بود آنها به داخل کوپه کناری ما پرت شوند و کلی اسباب و لوازم هم رویشان ریخته بود.
وی درباره حضور نیروهای امداد و نجات به خبرنگار ما گفت: تقریباً نیم ساعت یا شاید هم کمی بیشتر یعنی حدود ساعت شش صبح نیروهای امداد و نجات رسیدند اما تعدادشات بسیار کم بود به صورتی که دو دستگاه آمبولانس و تعداد وانت فقط در محل حادثه وجود داشت.
دشتی با اشاره به زمان پذیرش در بیمارستان تاکید کرد: حدود ساعت 9:30 دقیقه بود که در بیمارستان پذیرش شدیم و روند ارایه خدمات قابل قبول بود البته نباید فراموش کنیم که تعداد مجروحان نیز بسیار زیاد بود.
انتهای پیام/ی