به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ با وقوع تیراندازی دستهجمعی در مدارس آمریکا، بحث عمومی بیشتر بر قوانین یا سیاستهایی تمرکز دارد که ممکن است از این تراژدی جلوگیری کند اما در جلوگیری از خشونت در مدارس به چیزی بیش از سیاست اسلحه نیاز است.
این امر به پیشگیری و پاسخ به بحران نیاز دارد که شرایط عاطفی دانشآموزان - نه فقط ایمنی فیزیکی آنها - را در نظر بگیرد.
در گزارش theconversation آمده است: پیشگیری از خشونت در مدارس آمریکایی به متخصصان، مشاوران، روانشناسان و مددکاران اجتماعی نیاز دارد که میدانند چگونه یک محیط امن از نظر عاطفی ایجاد کنند، تحقیقات نشان میدهد برای مدارس ایمنی بسیار مهم است. متأسفانه، آمارها نشان میدهد که کمبود شدید نیروی انسانی مشاور به یک مانع بزرگ برای ایجاد مدارسی تبدیل شده است که از نظر عاطفی، برای دانشآموزان، ایمن باشد.
اگرچه تیراندازی در مدارس آمریکا منجر به افزایش استخدام افسران پلیس برای خدمت در مدارس شده است اما استخدام کارشناسان در زمینه بهداشت روانی مدارس به سرعت پیش نرفت؛ تقاضا بیشتر از عرضه است، روندی که پیشبینی میشود در سالهای آینده نیز ادامه یابد.
انتظار میرود که استخدام مشاوران مدارس در دهه آینده 11 درصد رشد کند؛ با این حال، متخصصان آموزشدیده کافی برای پر کردن این موقعیتها وجود ندارد؛ نسبتهای فعلی در حال حاضر دو برابر آن چیزی است که باید باشد، با یک مشاور مدرسه برای هر 464 دانشآموز و یک روانشناس مدرسه برای هر 1200 دانشآموز آمریکایی! این نسبتها حتی در مدارسی که اکثر دانشآموزان از اقلیتهای قومی یا نژادی هستند بالاتر است.
مدارسی که کارکنان بهتری دارند به احتمال زیاد از رویکردهای پیشگیرانه و ترمیمی برای خشونت دانشآموزان استفاده میکنند البته آنهایی که هدفشان آموزش است، نه آنهایی که صرفاً هدفشان تنبیه است؛ در مدارس کمکار، ارائهدهندگان خدمات به جای انجام کارهای پیشگیرانه مورد نیاز برای ایمنتر و موفقیتآمیزتر کردن مدارس، فقط با شرایط اضطراری هماهنگ میشوند.
اما فعالیتهای با اهمیت پیشگیرانه و ترمیمی برای ترویج محیطهای ایمن عاطفی عبارتند از:
ترویج جوامع مرتبط: تحقیقات نشان داده است که وقتی دانشآموزان در مدرسه احساس راحتی بیشتری میکنند و احساس میکنند به آنجا تعلق دارند، کمتر احتمال دارد که در مدرسه رفتار پرخاشگرانه داشته باشند حتی زمانی که خشونت را در خانه تجربه کردهاند؛ فعالیتهایی مانند تصمیمگیری گروهی، کار تیمی و حل تعارض - که اغلب توسط معلمان با حمایت پرسنل بهداشت روان مدرسه هدایت میشوند - میتوانند به ایجاد این نوع جامعه کمک کنند.
آموزش مهارتهای اجتماعی-عاطفی: متخصصان بهداشت روان مدرسه میتوانند به همه دانشآموزان کمک کنند تا راهبردهایی برای شناسایی احساسات، آرامش خود و ارتباط با دیگران به دانشآموزان آموزش داده شود. دانشآموزانی که این مهارتها را دارند، نه تنها مشکلات رفتاری کمتری دارند و ناراحتی عاطفی کمتری در مدرسه دارند بلکه نمرات بهتری نیز کسب میکنند. با این حال، اکثر ایالتهای آمریکا، مدارس را ملزم نمیکنند که این مهارت ها را به همه دانشآموزان آموزش دهند.
مداخله زودهنگام: مدارس در موقعیت منحصر بهفردی برای ارائه پشتیبانی فعال در زمانی که دادهها نیاز گسترده را نشان میدهند، قرار دارند. به عنوان مثال، میزان اضطراب و افسردگی در جوانان از زمان شروع همهگیری کرونا دو برابر شده است، به طوری که ممکن است 20 درصد از دانشآموزان در کلاس درس تحت تأثیر قرار گیرند؛ حمایتهای درمانی هدفمند ارائه شده در قالب های گروههای کوچک توسط پرسنل بهداشت روان مدرسه میتواند به جلوگیری از ایجاد اختلالات در آینده کمک کند.
ارائه پشتیبانی در دسترس از سلامت روان: مدارس میتوانند منبع اصلی حمایت از سلامت روان برای جوانان در بحران باشند؛ این شامل ارائه خدمات مستقیم در مدرسه و هماهنگی مراقبت با ارائه دهندگان جامعه میشود. برای بسیاری از دانشآموزان، به ویژه دانشآموزان رنگینپوست و کسانی که منابع مالی کمتری دارند، مدرسه ممکن است تنها راه در دسترس برای دریافت درمان سلامت روان باشد.
آمادهسازی کادر مدرسه: حتی قبل از همهگیری کووید-19 و از زمان شروع آن بسیار شدیدتر، مدارس با توجه به کارکنان ناکافی، در تلاش بودهاند تا از سلامت روانی کافی برای دانشآموزان حمایت کنند. چندین لایحه فدرال پیشنهاد شده است که هدف آن افزایش تعداد کارکنان بهداشت روانی مدارس است.
انتهای پیام/