به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در هفتههای گذشته خبری مبنی بر توافق بنیاد سینمایی فارابی و صندوق کارآفرینی امید در رسانهها منتشر شد، این خبر حکایت از آن داشت که فرصت 6 ماههای برای بازپرداخت وامهای تهیهکنندگان فیلمها در نظر گرفته شده است. این موضوع و این تصمیم در اوضاع بد اقتصادی کنونی که سینما بعد از کرونا با آن روبهرو شده است، تا حدی دغدغه تهیهکنندگانی که از این وام استفاده کرده بودند را کم کرده و به آنها فرصتی داده است تا با فروش فیلم در زمان اکران چه در سینما و چه در اکران آنلاین بتوانند این وام را پرداخت کنند. این نوع طرحها شاید به مثابه مسکنی کوتاهمدت برای سینماگران باشد اما در این وانفسای به یادگار مانده از گذشته، میتواند کمک کوچکی به سینماگران و تهیهکنندگان باشد.
همه از اوضاع بد اقتصادی خصوصاً در سینما باخبریم و میدانیم سینماگران مستقل که فیلمهایشان در گیشه مورد استقبال قرار نمیگیرد با چه بحرانی روبهرو هستند. از طرفی طی سه سال گذشته فیلمهای زیادی ساخته شده که به دلیل شیوع کرونا زمان اکران آنها به تعویق افتاده و یا سازندگان آثار از اکران فیلمها در این شرایط صرفنظر کردهاند. در این شرایط چنین سینماگرانی باید از تسهیلاتی بهرهمند شوند تا کمی از ضررشان جبران شود. در سال گذشته تهیهکنندگانی که واجد شرایط بودند، توانستند از صندوق کارآفرینی امید وام دریافت کنند و در روزهای گذشته با توافق انجامشده بین این صندوق و بنیاد سینمایی فارابی، این تهیهکنندگان تا 6 ماه دیگر از پرداخت قسط معاف شدند.
شاید در ابتدای راه وقتی جلساتی از این دست مابین مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی و مؤسسه کارآفرینی امید برگزار میشد کمتر امیدی به دستاورد این جلسات وجود داشت، اما این جلسات که هفته گذشته برگزار شد، تا حدی برای سینما مفید بود و تمهیداتی اندیشیده شد تا سینماگران بتوانند از این تسهیلات استفاده کنند.
هر چند که آمار و ارقام اعلامشده در بازار سینمای امروز رقم چشمگیری به حساب نمیآید، اما میتوان برای گرهگشایی هر چند کوچک از این فرصت و امهال در پرداخت وامها از آن استفاده کرد. امتیازات بنیاد سینمایی فارابی در سالهای گذشته متعلق به یک جناح و یک سری افراد خاص بوده است که همیشه مورد توجه مدیران بودند و از تسهیلات در نظر گرفتهشده استفاده میکردند که امروز باید این دیدگاه از طرف مدیران جدید سینمایی کنار گذاشته شود و با نگاه فراجناحی و کاملاً سینمایی در تعامل با سینماگران پیش رود. این بنیاد نمیتواند و نباید محلی برای عبور و مرور چند نفر باشد و عدهای خاص همیشه مورد لطف و عنایت فارابی باشند. بنیاد سینمایی فارابی و تسهیلاتی که در نظر گرفته است، متعلق به تمامی سینماست و باید همه سینماگران این بنیاد را محل امنی برای خود بدانند.
البته تمامی این طرحهای تشویقی و حمایتی مطرحشده باید به اجرا برسد تا بتوان درباره آنها قضاوت کرد، اما اینکه فارابی و مدیریت جدیدش به فکر تولیدات گذشته سینما نیز هستند جای قدردانی دارد. این مسیر باید ادامهدار باشد و این طرحها باید از مرحله سخن و حرف به مرحله اجرا برسد و پس از آن درباره نحوه مدیریت بنیاد سینمایی فارابی قضاوت شود. در این روزها جدای از وضع معیشت سینماگران، وضع تولید فیلمهای خوب و با محتوا هم تعریف چندانی ندارد و بنیاد سینمایی فارابی به عنوان یک مرکز حمایتی باید به سمت حمایت از تولید فیلمهایی برود که در شأن سینمای ایران باشند و از سیاهنمایی و ناامید کردن مردم پرهیز کنند. باید نشست و نگریست که مدیران چه دستاوردی خواهند داشت و سپس آنها را نقد کرد.
انتهای پیام/