به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ کمبود منابع آب و بحران آبی که بیشتر مناطق جهان را تهدید میکند, کشورهای مختلف را به سمت راهکارهای جدید تأمین نیاز آبی از جمله استفاده از آب شیرینکنها, پروژههای انتقال آب, استفاده از رطوبت هوا, استحصال آب ژرف و ..., کشانده است. یکی از این راهکارها، استحصال "آب ژرف" است که با وجود گذشت دههها از شروع استحصال آن در برخی کشورهای جهان همچنان بر سر استحصال آن در جهان, بحث وجود دارد!
تجربه استفاده از آب ژرف در بسیاری از کشورها مثبت بوده و کشورهایی از جمله چین, آمریکا, لیبی و استرالیا هنوز هم از این منابع آب برای تأمین آب شرب، صنعت، کشاورزی و ... خود بهره میبرند. در مقابل در تعدادی از کشورها مانند عربستان, تجربه مثبتی از استحصال آبهای ژرف وجود ندارد.
در کشور ما نیز استحصال آب ژرف به شکلی محدود از اواسط دهه 90 شمسی شروع شده و مطالعات و همچنین استحصال آن در حال انجام است؛ تا به امروز استحصال آب ژرف در ایران با واکنشهای مختلفی روبهرو شده و کارشناسان مخالف و موافق این طرح، اختلاف ژرفی در استحصال آب ژرف دارند!
در رابطه با این موضوع, دکتر مجید مخدوم, عضو شورایعالی محیط زیست در صفحه اینستاگرام خود نوشت:
"من بارها در مورد آب ژرف و بیهوده بودن استحصال آن از نظر منطبق نبودن با شرایط و ویژگیهای ژئولوژیکی، هیدروژئولوژیکی، ژئوهیدرولوژیکی، تکتونیک، لیتواستراتیگرافی، رسوبشناسی و ژئوفیزیکی در رسانههای مختلف صحبت کردهام علاوه بر این از نظر مهندسی حفاری، آزمایشهای پمپاژ و کاروتاژ, هیچ مستندات قانعکننده, علمی و فنی در مورد احیاپذیری این ذخایر نداریم!"
وی با بیان اینکه مافیای آب و مشاورین و پیمانکاران سودجو به دنبال چنین پروژههای غیرمنطقی هستند, نوشت: بروید و از تمام متخصصین جهان بپرسید کدام عقل سلیمی فقط برای استحصال یک چاه، صد میلیارد تومان هزینه مطالعات، اکتشاف و حفاری هزینه میکند که بتواند در شبانهروز فقط یک هزار و پانصد متر مکعب آب که چیزی حدود پانزده لیتر در ثانیه است را استحصال کند.
عضو شورایعالی محیط زیست با اشاره به هزینه بالای حفر چاههای اب ژرف, نوشت: بر اساس جدول قیمتی حفر چاهها در سال 1401, هزینه حفر یک چاه عمیق کشاورزی تا عمق 300 متر بین 500 تا یک میلیارد تومان است که این رقم حدود 100 برابر کمتر از حفر چاه ژرف است!
انتهای پیام/