به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، مسعود پلمه در نشست بررسی فرصتها و چالشهای بندر چابهار در افق کریدور شمال - جنوب با بیان اینکه وظیفه داریم مشکلات موجود در چابهار را برطرف کنیم،اظهار کرد: چابهار به دلایل مختلف دارای نقیصهها و کمبودهایی است؛ دلیل بخشی از این کمبودها به بخش خصوصی برمیگردد که صرفا به کسب حداکثری توجه کرده است.
وی با بیان اینکه بخش خصوصی فقط منافع خود را دیده است،ادامه داد: یک بخشی هم به دولت برمیگردد که فرمول مادی و مالی را بر اساس درآمد و هزینهای که به منفعت منتهی شود، دیده است. البته بخشی نیز به مشکلات اقتصادی کشور برمیگردد که ناشی از تحریمهاست.
وی افزود: این مسائل باعث شده که عقبماندگی در این نقطه بسیار استراتژیک و با اهمیت در کشور مضاعف شود. یقینا مشکلات حلقههای متعددی دارد که شکلدهنده زنجیره است که در این زنجیره هر یک از ما نقش مثبت و منفی در کموکسر، شکلگیری و استمرار آن داریم.
دبیرکل انجمن کشتیرانی و خدمات وابسته ایران با تاکید بر اینکه باید اراده ملی در نگاه به چابهار داشته باشیم، اضافه کرد: اگر بنا را بر این بگذاریم که همه چیز اتفاق بیفتد و پس از آن بیاییم و در چابهار فعالیت کنیم که همانی است که کشتیرانیهای خارجی طی سه سال آینده قطعا آن را اجرایی میکنند.
پلمه با اشاره به پروژههای اقتصادی بندر چابهار،گفت: معتقدم اگر ما -بخش خصوصی- به بندر چابهار نیاییم، با بهرهبرداری از این پروژهها، شرکتهای خارجی میآیند و روی این سفره حاضر و آماده مینشینند. لقمهای که ما قبلا انتظار آنرا میکشیدیم و هیچ کاری برای آن نکردیم را از سفره ما میبرند. شاید ما هم در بخشی از اقتصاد منتفع شویم اما واقعیت آن است که بازیگران واقعی کسانی خواهند بود که آمادگی داشتند و در بزنگاه لازم آمدهاند.
وی بیان کرد: اگر بخش خصوصی آمادگی انجام سرمایهگذاری و اجرای بخشی از کار را نداشته باشد، با اتفاق تحریمی دیگری باز ما متضرر اصلی خواهیم بود. چراکه شرکتهای خارجی در بزنگاههای اقتصادی که شکل تهاجمی پیدا میکند عرصه را خالی کرده و در نهایت ما به چالش کشیده خواهیم شد.
وی با بیان اینکه نگاه ما به چابهار در افق فعالیت کریدور شمال-جنوب و شرق-غرب است، اظهار کرد: یکی از مزیتهای چابهار میتواند ترانزیت در راستای این موضوع باشد. حجم قابل توجهی از کالا از هند به روسیه منتقل میشود و الان این انتقال از طریق دریای سیاه انجام میشود. شاید ما به دلایلی نتوانستهایم فعالیت مثبتی داشته باشیم تا بخشی از این کالا را مدیریت کنیم.
وی افزود: دیر یا زود شرایط اقتصادی جهانی ایجاب میکند هر کالایی که لازم باشد به روسیه برود و این مسیر دریایی که نرخ سوخت و عوارض عبور آن روز به روز در حال افزایش است، متوجه ایران شود. اما آیا در آن زمان آمادگی لازم را داریم؟ آیا صرفا بهدنبال منافع حداکثری هستیم. اینها موضوعاتی است که بخشی از آن در اختیار بنگاهدار بخش خصوصی است.
دبیرکل انجمن کشتیرانی و خدمات وابسته ایران ادامه داد: فرقی نمیکند این بنگاهدار کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران باشد که دوستان ما در این شرکت مدعی هستند خصوصی هستند و یک جاهایی هم ادعا میکنند ملی هستند. باید یک وجه تعامل بین اینها داشته باشیم از سوی دیگر بنگاههای100 درصد خصوصی اقدام به سرمایهگذاری در تأسی از کشتیرانی کردهاند؟ نباید نگاه این باشد که فقط نقش بلامنازع برای خودمان رقم بزنیم. کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران هم محاسن دارد هم معایب.
پلمه اضافه کرد: بعید میدانم سرمایهگذاری که کشتیرانی در کشور انجام داده یک بخش خصوصی دیگر بتواند آنرا انجام دهد. در کنار این اقدام، دوستان به خاطر اینکه پاسخگوی مراجع بالادستی باشند هم یک سلسله تصمیمات ضد اقتصادی را اتخاذ میکنند که امیدواریم در این قبیل مسائل رویکردها ملیگرایانه باشد.
* بهمن نظری
انتهای پیام/