به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ در سراسر کانادا علاقه بسیاری به آموزش در فضای باز وجود دارد و این موضوع به طور رسمی در مدارس رواج یافته و از زمان شروع همهگیری کرونا افزایش داشته است، چراکه فضای باز به طور قابل توجهی خطرات انتقال بیماری را کاهش میدهد.
در گزارشی به نقل از theconversation آمده است که در مورد دانشآموزان پایههای پایینتر، آموزش در فضای باز میتواند مبتنی بر بازی باشد و در فضاهایی مانند فضاهای سبز، زمین بازی، زمین مدرسه، محیط طبیعی نزدیک، باغ یا هر مکان قابل دسترس دیگری در جامعه انجام شود.
مزایای آموزش در فضای باز
این ایده که آموزش در فضای باز میتواند برای یادگیری و رشد کودکان مفید باشد، توسط متخصصان در سیستمهای آموزشی رسمی در طول سالهای مختلف مورد توجه قرار گرفته است و در دهههای اخیر تحقیقات، مزایای متعددی را از دیدگاههای شناختی، فیزیکی، روانشناختی و اجتماعی برای این موضوع ذکر کردهاند.
در سطح شناختی، آموزش در فضای باز این پتانسیل را دارد که یادگیری کودکان را بهبود بخشیده و توانایی آنها را برای انتقال و پیاده کردن آموختهها در موقعیتهای روزمره افزایش دهد حتی تماس کوتاه با طبیعت میتواند تأثیرات مثبتی بر عملکرد شناختی داشته باشد؛ علاوه بر آن از نظر فیزیکی، آموزش در فضای باز باعث کاهش کمتحرکی میشود.
تحقیقات بهداشتی همچنین نشان میدهد که تماس با طبیعت باعث کاهش فشار خون میشود؛ از دیدگاه روانشناختی، یادگیری در طبیعت برای کاهش اضطراب و افزایش احساس رفاه در افراد مفید است حتی می تواند احساس خودکارآمدی و عزت نفس را افزایش دهد.
از نظر پیامدهای اجتماعی، آموزش در فضای باز روابط اجتماعی را بین دانشآموزان توسعه میدهد و فرصتهای بیشتری را برای همکاری و تعامل بین آنها فراهم میکند.
تمرینهای فضای باز در محیط مدرسه فرصتهای برابری را برای همه دانشآموزان فراهم میکند تا طبیعت و محیطهای بیرون را در جامعه تجربه کنند.
به دنبال افزایش آموزش در فضای باز، تیم تحقیقاتی در "کبک" شیوههای تدریس معلمان را در طول سال تحصیلی 2020-2021 بررسی کردند.
از میان 1008 شرکتکننده در نظرسنجی آنلاین، 578 معلم آموزش در فضای باز تدریس داشتند که 432 نفر آنها معلم از مهدکودک تا کلاس ششم و 146 نفر آنها معلم کلاس هفتم تا یازدهم بودند.
سه هدف اصلی معلمان برای آموزش در فضای باز، آشنایی کودکان با طبیعت، استفاده از زمینه های واقعی زندگی برای یادگیری و بهرهمندی از حضور در فضای بزرگتر بود. هنگام بحث در مورد مزایای حضور در یک فضای بزرگتر، معلمان به طور خاص در مورد کاهش خطرات انتقال ویروس در فضای باز صحبت نکردند بلکه صرفاً فضای بیشتری برای فعالیتهای یادگیری داشتند.
دو دسته از معلمان برجسته بودند: معلمان مهدکودک، به دلیل تمرکز آنها بر اجازه دادن به دانش آموزان برای شروع بازی آزاد و معلمان تربیت بدنی و بهداشت، به دلیل تمرکز آنها بر مشارکت دادن دانشآموزان در فعالیتهای ورزشی.
چالشها و راه حلها
از آنجایی که معلمان عموماً آموزش در فضای باز را بهصورت داوطلبانه انجام میدهند، چالشها و راهحلها را شناسایی کردند. اگرچه شرایط آب و هوایی غیرقابل پیشبینی است اما دانشآموزان میتوانند با یادگیری در فضای باز و پوشیدن لباس مناسب در طبیعت آزادانه بیاموزند.
معلمان دیگر محیطهای بیرون را فرصتی برای دانشآموزان میدانند تا مدیریت ریسک و توسعه مهارتهای حرکتی را به جای مکانی مضر یا خطرناک بیاموزند.
اگرچه فضای باز با کلاسهای درس متفاوت است، بسیاری از معلمان این تفاوت ها را فرصتی برای توسعه خلاقانه چالشها و توسعه مشارکت در جامعه میدانند.
تحقیقات همچنین نشان میدهد که در فضای باز، یادگیری در همه جا وجود دارد، چه توسعه دانش و چه مهارتها؛ شایستگی فیزیکی از طریق کسب مهارتهای حرکتی افزایش مییابد.
دانشآموزان میتوانند مهارتهای ریاضی را از طریق اندازهگیری محیط ها یا مساحت ها به دست آورند، در فضای باز بینشی در مورد تنوع زیستی و اکوسیستمها کسب کنند همچنین از طریق پیادهروی که محیط را بررسی میکند میتوانند در مورد علوم انسانی، علوم اجتماعی و هنر بیاموزند.
دانشآموزان از طریق ورزش در فضای باز مهارت و دانش تربیت بدنی و سلامت را افزایش میدهند.
انتهای پیام/