به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ بسیاری از کشورهای جهان برای جلوگیری از آسیب سگ به انسان و همچنین برای رعایت شدن حقوق خود حیوان، قوانین نظاممندی در خصوص نگهداری از سگها در خانه و سگگردانی دارند. یکی از این کشورها، کشور نروژ است که مسئله نگهداری از سگها را در 40 بند قانونمند کرده و قوانین این کشور میتواند الگویی برای سایر کشورها باشد.
قانون 40بندی رفاه حیوانات که در رابطه با حقوق حیوان و چگونگی رسیدگی به آن در نروژ است، تأکید میکند که حیوانات جدا از اینکه چه استفادهایی برای انسان دارند، دارای ارزش ذاتی هستند، بنابراین باید با آنها بهدرستی رفتار شده و از هرگونه فشار جسمی و روانی غیرضروری محافظت شوند اما در همان کشور قانون دیگری وجود دارد که از صدماتی که بر اثر ناآگاهی یا تعمد صاحبان سگها به انسانها، حیوانات و اشیا بروز میکند، جلوگیری میکند.
طبق قانون آسیب به جان و مال افراد و آسیب به سایر حیوانات منجر به جدا کردن اجباری سگ از صاحبش و یا در مواردی کشتن آن منجر شود. قانون نروژ برای کنترل سگ در اماکن عمومی، در سال 2003 میلادی در 9 فصل و 33 ماده تصویب شده و اخیراً تغییراتی را نیز داشته است.
در ماده سوم از این قانون آمده است "نگهدارنده سگ باید نشان دهد که از صدمه زدن سگ به انسانها، حیوانات، اموال و اشیا جلوگیری میکند و باید مطمئن شود که سگ یا سگهایش هیچ ضرر غیرقابل توجیهای به مردم، طبیعت و سایر منافع نخواهد داشت. او باید بهویژه از ایجاد ناامنی توسط سگ برای دیگران پیشگیری کند.
همچنین در ماده چهار از این قانون آمده است "سگها تنها زمانی میتوانند بدون قلاده رها شوند که: 1. صاحب سگ در کنار آن مراقبت کامل را انجام دهد، 2. در حصاری که آن را از محل رفت و آمد عمومی جدا میکند، قرار داشته باشد. هرکس که سگ را میگرداند باید قادر به کنترل آن باشد و مطمئن شود که سگ به حمله، پریدن و دنبال کردن افرادی که این کارها آزارشان میدهد، اقدام نمیکند. اگر سگی چنین عادتهایی دارد، باید همواره در محل رفتوآمد عمومی دارای قلاده باشد."
در همین بند در مورد برخورد سگها با کودکان، سختگیری بیشتری شده و آمده است که نه تنها باید قلاده داشته باشند بلکه تأکید شده که با مهار به سمت صاحب آن کشیده شده و نگهداشته شوند تا کودک دور شود، زیرا ممکن است کودکان یا والدینشان به اشتباه برای بازی به سگ نزدیک شوند.
در ماده(5)، (6) و (7) علاوه بر آنچه گفته شد، سختگیریهای بیشتری برای نگهداری از سگ و مراقبت شدید از آن برای پیشگیری از آزار رساندن به دیگران، اشیا و حیوانات، بهویژه در ورودی ساختمانها، اماکن مسکونی، مراکز خرید، پارکها، آرامستانها، نزدیک مدارس و مهدکودکها، ورزشگاهها، مسیرهای پیادهروی و اسکی، محل عبور یا نگهداری از حیوانات اهلی، اعمال شده است.
در این قانون، طبق ماده (28) برای صاحب سگی که از مواد قانونی مذکور تخطی کند، تا 6 ماه زندان در نظر گرفته شده است، علاوه بر همه جریمههایی که برای حبس و انتقال سگ به پلیس پرداخت کرده و یا هزینههایی که بابت صدمه سگ به افراد، حیوانات، اموال و اشیا میپردازد و تأکید شده است که مهم نیست اتفاقی که افتاده "عمداً یا بر اثر بیتوجهی" بوده باشد.
همچنین برای کسی که بهنحوی اجازه اجرای مفاد این قانون و جلوگیری از ضررهای سگش به انسانها و حیوانات را نمیدهد، قاضی میتواند تا 6 ماه حبس در نظر گیرد. در ماده (13) اضافه شده که پادشاه نروژ میتواند قوانینی وضع کند تا اطلاعات همه سگها توسط صاحبانشان در یکی از سازمانهای دولتی یا خصوصی، ثبت شود. صاحب سگ باید هزینههایی را برای ارائه این خدمات پرداخت کند و پلیس نیز به این اطلاعات دسترسی داشته باشد.
ماده (14) این قانون به برخورد دیگران با سگی اختصاص یافته که از موارد بالا تخطی کرده است؛ در این بند تأکید شده اگر کسی علیه یک سگ اقدام کند و این کار برای جلوگیری از شکار غیرقانونی از سوی سگ یا حمله آن به انسانها و حیوانات باشد، این کار قانونی است، اگرچه نباید صدمه او به سگ فراتر از آنچه برای جلوگیری از صدمه سگ نیاز است، باشد. در ادامه آمده است: اگر سگی مستقیماً در حال ایجاد جراحت جدی به یک انسان باشد و همچنان خطر جدی داشته باشد، هر کسی میتواند آن را بکشد.
این قانون حتی در مورد ایجاد "صدمه جدی" از سوی سگ به گوزن، آهو و حیوان خانگی نیز جاری است، مگر اینکه حیوانی که سگ به آن حمله کرده است، بهصورت غیرقانونی وارد ملکی شده باشد و سگ به عنوان نگهبان آن ملک باشد.
در ماده (17) به پلیس اجازه داده تا در هر شهری که صلاح میداند، قوانین سختگیرانهتری برای نگهداری و گرداندن سگها وضع کند. این قوانین اضافه، میتواند شامل این باشد که در چه مکانی و در چه زمانی و چه تعدادی از سگها را میتوان نگاه داشت و یا گرداند یا حتی سگ متخطی را در صورت احساس ضرورت، بکشد.
پلیس همچنین طبق ماده (18) حق دارد اگر در کمتر از سه سال، دو بار مجبور شود به یک صاحب سگ بهخاطر تخطیاش از این قوانین اخطار دهد، دستور جابهجایی همه سگهای وی را بدهد حتی اگر اخطار اول و دوم مربوط به دو سگ متفاوت از او باشد. در این قانون طبق ماده(19) به پادشاه اجازه داده شده نگهداری و پرورش برخی از نژادهای سگها را به دلیل اخلاقیات درنده و خطرناک آنها ممنوع یا محدود کند و طبق ماده(22) به پلیس اجازه داده شده که در 9 مورد، صاحب سگ را از داشتن سگ محروم کند.
از جمله این 9 مورد، کسی است که سگش به دلیل تخطی از موارد پیشگفته، کشته یا از او گرفته شده یا به انسانی حمله کرده باشد یا اصلاً بدون مجوز مربوطه برای حمله به انسانها پرورش یافته بوده یا سگش را برای نمایش یا خوشگذرانی به جدال با سگی دیگر واداشته باشد. در چنین حالتی فردی که از داشتن سگ محروم شده، نمیتواند حتی بهصورت مشترک با دیگری صاحب یک سگ باشد یا سگی داشته باشد و آن را به نام فرد دیگری ثبت کرده باشد. پلیس تا سه سال حق ندارد این محرومیت را لغو کند و پس از آن نیز تنها در صورتی که دلایل موجه وجود داشته باشد، امکان لغو آن وجود دارد.
انتهای پیام/