به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، با وجود اینکه هنوز هیچ توافق رسمی درباره پرونده مرزبندی دریایی لبنان و فلسطین اشغالی امضا نشده است اما شاخصها و پیشنویس این توافقنامه که «آموس هوکشتاین» فرستاده آمریکایی در پرونده مذکور تحویل مقامات لبنانی داد نشان میدهد که احتمال حل این پرونده در آینده نزدیک بالاست.
درحالی که رسانهها و محافل و مراکز مطالعاتی رژیم صهیونیستی معتقدند که اسرائیل در پرونده مرزبندی شکست خورد و مجبور شد امتیازات بیشتری در این پرونده بدهد و همچنین یک جنگ لفظی بزرگ میان مقامات صهیونیست به وجود آمده است، مسئولان اسرائیلی در کابینه موقت این رژیم بهریاست یائیر لاپید در آستانه انتخابات کنست تلاش دارند وانمود کنند که دستاوردهای زیادی از توافق در پرونده مرزبندی عاید آنها شده است.
در راستای جنگ لفظی میان صهیونیستها «بنیامین نتانیاهو» نخستوزیر پیشین رژیم صهیونیستی و رئیس حزب لیکود که پیشتر گفته بود یائیر لاپید از حزبالله میترسد روز گذشته با انتشار توئیتی اعلام کرد: «لاپید بهشکل شرمآوری در برابر (سید) حسن نصرالله تسلیم شد. لاپید به حزبالله اجازه داد به ذخایری گازی دست یابد که متعلق به اسرائیلیها بود و در این باره هیچ مشورتی با اعضای کنست نکرده است».
یائیر لاپید نیز در واکنش به این سخنان گفت: «نتانیاهو طی 10 سال کامل در حصول توافق درباره مرزهای دریایی با لبنان شکست خورد و اکنون نباید با سخنان غیرمسئولانه خود به حزبالله کمک کند و به منافع امنیتی اسرائیل ضربه بزند». «بنی گانتس» وزیر جنگ رژیم صهیونیستی نیز نتانیاهو را متهم به بیمسئولیتی و ضربه زدن به توافق در پرونده مرزبندی با لبنان کرد.
بر همین اساس نهادهای امنیتی و سیاسی رژیم صهیونیستی در تلاشند تا بعد از برگزاری انتخابات کنست مسئله توافق در پرونده مورد مناقشه را میان اسرائیلیها پررنگ نکنند، به همین دلیل شهرکنشینان صهیونیست که گزارش رسانههای عبری را دنبال میکنند هنوز از شرایط و جزئیات توافقی که قرار است در پرونده مرزبندی فلسطین اشغالی با لبنان حاصل شود خبر ندارند و این نشان میدهد که رژیم اسرائیل سانسور رسانهای خود را تشدید کرده است تا فعلاً پرونده مذکور در کانون توجهات قرار نگیرد. همانطور که اشاره شد یائیر لاپید با اظهاراتی مانند اینکه "توافق در پرونده مرزبندی منافع اسرائیل را تأمین خواهد کرد" سعی دارد برچسب بازنده را در این پرونده از تلآویو دور کند اما در عین حال اختلافات زیادی میان مقامات صهیونیست در این خصوص وجود دارد.
اما درباره اینکه انجام توافق در پرونده مناقشه مرزی لبنان و فلسطین اشغالی اساساً برنده و بازندهای داشت یا نه، در وهله نخست اگر بخواهیم بحث امنیتی این مسئله را مورد بررسی قرار دهیم میتوان گفت که توافق مذکور بهنفع هر دو طرف لبنانی و اسرائیلی بود؛ چرا که از تشدید درگیری و تنش و بهعبارت دیگر وقوع یک جنگ جلوگیری کرد. کارشناسان بر این باورند در شرایطی که صهیونیستها با حمایت آمریکا همه تلاش خود را برای اجتناب از تقابل با حزبالله بهکار بسته بودند، عدم وقوع جنگ مهمترین دستاورد اسرائیل در این توافق محسوب میشود و مقامات این رژیم میتوانند به شهرکنشینان بگویند که مواضع دریایی و جبهه داخلی خود را از تهدید موشکها و پهپادهای حزبالله نجات دادند.
از طرف دیگر بسیاری اسرائیل را بازنده این توافق میدانند؛ چرا که انجام توافق در پرونده مرزبندی بعد از یک دهه تلاش برای دور زدن لبنانیها، آن هم در شرایطی که تلآویو اکنون مجبور است امتیازاتی نیز به بیروت بدهد، بیانگر تضعیف استراتژی محور آمریکایی ـ صهیونیستی در عرصه لبنان است؛ زیرا علاوه بر تقویت دوباره جایگاه حزبالله میان لبنانیها، محاصره اقتصادی و مالی آمریکا علیه لبنان را نیز شکست میدهد. لبنانیها در صورت بهرهبرداری از میلیاردها دلار ثروت نفتی و گازی میتوانند بخش گستردهای از چالشهای مالی و اقتصادی خود را حل کنند.
همچنین اسرائیلیها در حالی تن به توافق با لبنان در پرونده ترسیم مرزهای دریایی میدهند که اساساً هدف اصلی آنها از انجام مذاکرات در این زمینه کشاندن لبنان به مسیر عادیسازی با تلآویو بود اما همه محاسبات صهیونیستها نتیجه عکس داشت.
از سویی معادلاتی که مقاومت در سطح امنیتی پرونده مرزبندی ترسیم کرد، تشکیلات نظامی و امنیتی اسرائیل را بر آن داشته است که همه کابینههای بعدی این رژیم را ملزم به تعهد به توافق مذکور کند؛ چرا که صهیونیستها متوجه شدند حزبالله در صورت آسیب رسیدن به منافع لبنان قدرت تحمیل جنگ به اسرائیلیها را دارد. در دوره فعلی نیز منابع صهیونیستی فاش میکنند که محافل سیاسی و تصمیمگیری تلآویو در نتیجه فشار مؤسسات امنیتی و نظامی مجبور به توافق با لبنان شدند؛ چرا که پیامدهای تقابل نظامی با حزبالله چه در سطح امنیتی و چه اقتصادی و... برای اسرائیل قابل جبران نیست، درواقع قدرت نظامی و معادله جدید حزبالله در پرونده مرزبندی تضمینی برای پایداری توافق مذکور است.
درباره لبنان باید گفت، بعد از اینکه این کشور یک دوره طولانی از بهرهبرداری از ثروت نفتی و گازی خود که میتوانست سهم بالایی در جلوگیری از بحران معیشتی و اقتصادی و مالی لبنانیها داشته باشد، محروم بود اکنون در آستانه دستیابی به حقوق دریایی خود قرار گرفته است و طبعاً اگر معادلات سید حسن نصرالله و ورود حزبالله به این پرونده نبود چنین اتفاقی نمیافتاد و یا لبنان باید به شروط اسرائیل و آمریکا تن میداد یا اینکه پرونده مذکور همچنان در حالت معلق باقی میماند.
اما مهمترین نکته درباره دستاورد لبنان در این توافق آن است که به همه مسئولان و مردم این کشور ثابت شد آن چیزی که لبنان با استفاده از ظرفیتهای مقاومت در پرونده مرزبندی به دست آورد، بسیار بیشتر از چیزی است که میتوانست از طریق مذاکره به دست بیاورد.
از سوی دیگر در اوج محاصره غرب و آمریکا علیه لبنان که در دوره ریاستجمهوری میشل عون تشدید نیز شده بود و بعد از آن کشورهای عربی بهرهبری عربستان به کمپین تحریم علیه بیروت پیوستند تا لبنانیها را مجبور به پذیرش دیکتههای کشورهای مذکور کنند، ابتکار و معادله مقاومت شرایط را بهگونهای تغییر داد که لبنانیها بتوانند بدون دراز کردن دست نیاز بهسوی آمریکا یا کشورهای عربی از بحران خفقانآور معیشتی و اقتصادی نجات پیدا کنند.
در مجموع آنچه در پرونده مرزبندی لبنان و فلسطین اشغالی رخ داد و طی چند روز آینده نتایج خود را نشان خواهد داد این است که مقاومت، منافع اقتصادی و امنیتی را یکجا برای لبنانیها بهارمغان آورد.
انتهای پیام/+