به گزارش خبرگزاری تسنیم، از کمتر از 18 روز دیگر کشمکش 32 تیم، 736 بازیکن و بیش از دهها مربی در جام جهانی 2022 برای رسیدن به یک هدف مشترک آغاز میشود؛ رسیدن به کمترین فاصله ممکن با جامی که برق طلای آن هر چشمی را پر میکند. با این حال در پایان رقابت یک ماههای که قطریها میزبانش خواهند بود، تنها 23 بازیکن و چند مربی میتوانند دست روی جام بگذارند که از 5 کیلوگرم طلای 18 عیار خالص ساخته شده است.
جامی که 36.38 سانتیمتر ارتفاع و 6.175 کیلوگرم وزن دارد، سال 1974 توسط یک طراح ایتالیایی به نام سیلویو گاتزانیگا طراحی و جایگزینی جام ژوله ریمه شد؛ جامی که طراح آن مجسمهسازی فرانسوی به نام آبل لافلو بود و در حد فصل سالهای 1930 تا 1970 به قهرمانان مهمترین تورنمنت فوتبالی جهان اهدا میشد.
جام ژول ریمه اگرچه از نظر ارتفاع تفاوت چندانی با جام کنونی نداشت (کمتر از دو سانتیمتر کوتاهتر بود) اما از نظر جرمی تقریباً نصف آن وزن داشت (3.8 کیلوگرم). یکی از مهمترین اتفاقاتی که در تاریخچه جام ژول ریمه رخ داده و هنوز برای جام فعلی رخ نداده، اهدای نسخه اصلی آن به برزیل پس از کسب سومین قهرمانیاش در جام جهانی در سال 1970 بود.
طبق قوانین آن زمان فیفا؛ تیمی که سه دوره قهرمان جام جهانی میشد، میتوانست نسخه اصلی جام ژول ریمه را از آن خود کند، البته نسخه اصلی جام ژول ریمه هم الان در اختیار برزیلیها نیست، چرا که سال 1983 به سرقت برده شد و احتمالاً تا الان توسط سارقان ذوب شده است. جام ژول ریمه که برجستهترین نماد آن الهه پیروزی یونانیهاست، به دست ملیپوشان تنها 5 کشور رسید؛ اروگوئه (1930) ، ایتالیا (1934 و 1938)، اروگوئه (1980)، آلمان (1954)، برزیل (1958 و 1962 و 1970) و انگلیس (1966).
برخلاف کاپ فعلی جام جهانی که اسامی برندگان آن زیرش حک شده است، نام برندگان ژول ریمه در 4 دههای که به قهرمانان جام جهانی اهدا شد، روی پلاکهایی طلایی رنگ در قسمت تحتانی جام درج شده است.
زیر کاپ فعلی جام جهانی که برخلاف جام ژول ریمه، نسخه اصلی آن به صورت دایمی در اختیار هیچ تیمی قرار داده نمیشود، تا کنون نام 12 تیم به عنوان قهرمان درج شده است: آلمان (1974، 1990 و 2014)، ایتالیا (1982 و 2006)، آرژانتین (1978 و 1986)، برزیل (1994 و 2002)، فرانسه (1992 و 2018) و اسپانیا (2010). فضای موجود در زیر این جام به گونهای است که امکان درج نام تنها 5 قهرمان بعدی جام جهانی وجود دارد. این جام که در ساخت آن علاوه بر طلا از مرمر سبز هم استفاده شده، اولین بار توسط ملیپوشان آلمان غربی بالای سر برده شد.
حقایقی جالب درباره کاپ جام جهانی
تاریخ جام ژول ریمه نسبت به جام طراحی شده توسط گاتزانیگا، دربرگیرنده اتفاقات عجیبتری است. در واقع با توجه به متلاطمتر بودن جغرافیای سیاسی دنیا در نتیجه وقوع جنگهای جهانی، روزهایی بر جام ژول ریمه گذشته که شاید هرگز برای جام فعلی تکرار نشود.
یکی از این موارد مصون ماندن این جام از بمبارانهای جنگ جهانی دوم به لطف یک تخت بود. در آن زمان اوتورینو باراسی نایب رئیس ایتالیایی فیفا برای اینکه آسیبی به جام وارد نشود آن را زیر یک تخت پنهان کرد. اتفاق عجیبتری که برای ژول ریمه رخ داد، دزدیده شدنش در انگلیس قبل از جام جهانی 1966 و پیدا شدن آن در میان زبالهها توسط یک سگ به نام پیکلز بود. جامی که نام آن برگرفته از مؤسس جام جهانی است، برای دومین بار در سال 1983 به سرقت رفت و تصور میشود که این جام توسط سارقان ذوب شده تا طلای آن قابل فروش باشد. فدراسیون فوتبال برزیل پس از این اتفاق، یک نسخه بدلی از جام ژول ریمه برای خود ساخت.
از آنجایی که نسخه اصلی کاپ قهرمانی جام جهانی در اختیار هیچ تیمی نمیماند، فیفا نسخهای بدلی از این جام را به تیم قهرمان اهدا میکند و مسئولیت ساخت این جام با شرکت ایتالیایی GDE Bertoni است که در زیر تصاویری از مراحل تولید آن را مشاهده میکنید:
انتهای پیام/