به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، خانواده به عنوان مهمترین رکن جامعه، محفلی برای رشد صفات و فضایل معرفتی و اخلاقی و همچنین پلکانی برای رسیدن به بالاترین درجات معنوی در پرتو آموزههای دینی است تا جایی که میتوان گفت خداوند متعال قانون حریم خانواده را از قوانین سایر حریمها و ساحتهای اجتماعی مجزا کرده و به آن ارتقا بخشیده است، طوری که افراد به واسطه بها دادن به این حریم مقدس و با عمل به آموزههای دینی، راحتتر به قلّههای معرفتی دست پیدا میکنند؛ به عنوان مثال رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله پاداش خدمت به همسر و خانواده را در مواردی همچون قرارگیری در جرگه شهدا، کفاره گناهان بزرگ، نوشتن ثواب حج و عمره، نوشتن ثواب آزاد کردن هزار بنده و هزار جهاد و عیادت از هزار بیمار بر شمردند. «جامع الأخبار ص103-102»
خانواده و ازدواج به قدری در نظام هستی جایگاه ویژه دارد که خداوند متعال در اولین رویداد بشر، کلاس آن را در معرض تمام انسانها با هر دین و آیینی قرار داد، آن زمان که آدم نبی علیهالسلام را آفرید و به موازات آن، حوا سلامالله علیها را به عنوان همسر ایشان برگزید و هنگامی که قصد کرد آدم علیهالسلام را وارد بهشت کند، او را همراه با همسرش راهی آن بهشت خاص کرد و فرمود «وَ قُلْنَا یَا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَ كُلَا مِنْهَا رَغَدًا حَیْثُ شِئْتُمَا»؛ و گفتیم: ای آدم، تو و همسرت در این بهشت سکونت گیرید و از هر جای آنکه خواستید فراوان و گوارا بخورید. (بقره35)
برخی مواردی که در این آیه نمود دارد، در چند گزاره است:
* زندگی مشترک باید منجر به سکونت در بهشت شود و با همین چشمانداز، هدفگذاری باشد.
* فضای زندگی را باید با صفات عالی، ارزشهای الهی و در مسیر عبودیت خداوند، بهشتگونه مدیریت کرد.
* معیار زندگی موفق، رسیدن به موقعیت "زندگی بهشتی" است نه صرفاً فراهم آوردن امکانات مادی و خواهشهای جنسی و در وجه بدتر، روی آوردن به تجملات و دنیازدگی.
سپس خداوند در ادامه آیه میفرماید «وَ لَا تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِینَ»؛ در این بخش از آیه، خداوند هر دو را از نزدیکی به درخت منهیه هشدار میدهد؛ بنابراین وقتی میفرماید «وَ لَا تَقْرَبَا»، یعنی:
* زوجین باید توجه داشته باشند که حتی به آنچه خداوند نهی کرده بایستی نزدیک نشوند تا آلوده گناه نشوند.
* نزدیکی به منکرات، مقدمه افتادن در ورطه گناهان است.
* وقتی میفرماید «هر دو نزدیک شجره منهیه نشوید»، یعنی زوجین نسبت به یکدیگر در دعوت به ارزشها و نهی از منکرات وظیفه دارند و نباید نسبت به سرنوشت یکدیگر بیتفاوت باشند.
خداوند در قالب این یک آیه، بزرگترین درسهای زندگی زناشویی را برای رسیدن به موفقیت در ازدواج بیان داشته است. اما آنچه خداوند در انتهای آیه به عنوان هشدار اشاره میکند، قرارگیری در جرگه ظالمان در صورت عدم بها دادن به این فرمول الهی (وَ لَا تَقْرَبَا) است؛ همچنان که با نزدیکی به درخت منهیه، هر دو مشمول اغوا، یعنی پلکان سقوط و هبوط از موقعیت بهشت به موقعیت دنیا شدند.
انتهایپیام/