به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، در اولین تصمیمات، پس از روی کار آمدن کابینه جدید رژیم صهیونیستی، این کابینه تصمیم گرفت، کارتهای «فی آی بی» تعدادی از مسئولان تشکیلات خودگردان فلسطینی را به دلیل ابراز شادمانی از آزادی «کریم یونس»، آزاده فلسطینی بگیرد.
همچنین در واکنش به اقدام تشکیلات خودگردان فلسطین در درخواست از دادگاه لاهه برای دادن رای در اختلافات فلسطینی – صهیونیستی، کابینه نتانیاهو تصمیم گرفت، 40 میلیون دلار از درآمدهای مالیاتی اختصاص یافته به تشکیلات خودگردان را کسر کند تا به جیب کسانی برود که میگوید، از عملیات فلسطینیها متضرر شدهاند.
درآمدهای مالیاتی
وبگاه «عربی 21» در این باره نوشت: کاهش درآمدهای مالیاتی موضوع جدیدی نیست، زیرا در چارچوب یک سری قوانین و تصمیمات تصویب شده توسط کنست و کابینههای قبلی رژیم صهیونیستی، از جمله ادامه کسر مبلغی معادل حقوق پرداختی تشکیلات خودگردان به اسرا و خانواده شهدا صورت میگیرد.
آنچه در این زمینه جدید به نظر می رسد، این است که این اقدام توسط کابینه راست افراطی صورت میگیرد که اعضای آن را افرادی چون «ایتمار بن گویر»، رئیس حزب «قدرت یهود» و «بتسلیل اسموتریچ»، رئیس حزب «صهیونیسم مذهبی»، تشکیل می دهند که وعده فروپاشی و از بین بردن تشکیلات خودگردان فلسطینی و اعلام حاکمیت رژیم صهیونیستی بر کرانه باختری را دادهاند.
سؤالی که در اینجا مطرح میشود، این است: آیا کابینه راست افراطی رژیم صهیونیستی اقدام به تفکیک و از بین بردن تشکیلات خودگردان فلسطینی و الحاق کرانه باختری به این رژیم خواهد کرد؟ اگر چنین اتفاقی رخ دهد، پیامدهای آن چیست؟
کابینه کنونی نتانیاهو مانند کابینههای پیشین او نیست که راهبرد «مدیریت درگیری و تنش» با فلسطینیها را پیش گرفته بودند. کابینههای پیشین طی بیش از یک دهه تلاش کردند تا راه حل دو کشور را به تدریج تضعیف کنند و وظایف تشکیلات خودگردان فلسطینی را با برخورد گزینشی با مفاد توافقنامه اسلو تعریف کنند، آن هم از طریق فعال کردن آنچه به نفع این رژیم است و مانع تراشی در برابر آنچه به نفع تشکیلات خودگردان فلسطینی است تا به این طریق این تشکیلات را ضعیف کرده، با مشکلات مالی و وابسته به کشورهای کمک کنندهای باقی نگه دارند که در خدمت اهداف اسرائیل بودند و مهمتر از همه، اینکه این تشکیلات به عنوان ابزاری در خدمت منافع امنیتی این رژیم عمل کند.
کاهش درگیریها
سیاست «مدیریت درگیری» نتانیاهو یا سیاست «کاهش درگیری» که بعداً توسط «نفتالی بنت» اتخاذ شد، دو برند یک محصول هستند که با هدف حفظ خود مختاری تشکیلات خودگردان فلسطینی، بدون تهدید امنیت رژیم صهیونیستی و از بین بردن یکپارچگی جغرافیایی و سیاسی کرانه باختری با ایجاد «کانتونها» در آن و عدم دستیابی به معاهده صلحی است که ممکن است منجر به تأسیس یک نهاد سیاسی فلسطینی به هر شکل و قالبی شود.
اما اسموتریچ طرح دیگری دارد و آن «پایان دادن به درگیری» با فلسطینیهاست که از شخصیت دینی و خونریز «یهوشع بن نون» الهام گرفته شده و افسانههای تورات در این باره به ما می گویند که او شهرهای کنعانی را ویران کرد، ساکنان آنها را نابود کرد و زمینهایشان را با نمک شخم زد [که غیر قابل کشت باشند].
اسموتریچ و بن گویر، شریکش در تلاش هستند تا پس از برچیدن تشکیلات خودگردان فلسطینی، حاکمیت رژیم صهیونیستی بر کرانه باختری را به طور کامل اعلام کنند، بر این اساس که این سرزمین صرفا از آن یهودیان است و هیچ گونه حق مدنی یا سیاسی به فلسطینیها در سرزمینهای اشغالی اعطا نکنند و آنها را بین انتخاب دو گزینه مهاجرت یا ماندن به عنوان هیزم شکن و آبدارچی برای یهودیان طبق روایت تورات قرار دهند.
اسموتریچ و بن گویر در کابینه نتانیاهو که تلاش میکند، به هر طریق در قدرت باقی بماند، اختیارات بسیاری دارند، تا مانع به زندان افتادن نتانیاهو به دلیل اتهام فساد شوند و همین موضوع موجب میشود تا وی به دیدگاههای آنها در پایان به درگیری با فلسطینی ها تن دهد، دقیقا همانند آنچه در توافقنامههای ائتلاف بین حزب «لیکود» با حزب «صهیونیسم مذهبی» اسموتریچ و «قدرت یهودی» بن گویر آمده است، در این توافقنامهها تصریح شده که «این تنها یهودیان هستند که حق تصرف تمام سرزمینهای فلسطینی را از دریا تا رود و تحمیل حاکمیت اسرائیل بر کرانه باختری، بدون تعیین جدول زمانی دارند».
طرح اسموتریچ
بنابر آنچه «دنی روبنشتاین»، روزنامه نگار صهیونیست در نشریه اقتصادی «گلوبس» آورده است: اگر طرح اسموتریچ برای حل مناقشه اجرایی شود و تشکیلات خودگردان فلسطینی سقوط کند، اسرائیل دوباره منطقه الف را اشغال خواهد کرد که «به طور اسمی» تابع تشکیلات خودگردان است، در این صورت مجبور خواهد شد، نیازهای اقتصادی، بهداشتی، اجتماعی و آموزشی بیش از چهار میلیون فلسطینی را بر اساس کنوانسیون چهارم ژنو سال 1949 تامین کند که سالانه حدود 6 میلیارد دلار برایش هزینه در بر خواهد داشت.
وی میافزاید: «در نتیجه وخامت مورد انتظار اوضاع وضعیت امنیتی در پی فروپاشی تشکیلات خودگردان فلسطینی، اسرائیل بهای اقتصادی سنگینی را پرداخت خواهد کرد».
اما در صورتی که نتانیاهو تصمیم بگیرد، کل کرانه باختری یا بیش از یک سوم مساحت آن را به رژیم صهیونیستی ملحق کند، طبق برنامه سیاسی کابینهاش که در آن آمده است: «زمان الحاق به بنیامین نتانیاهو واگذار می شود تا در زمان مناسب و با در نظر گرفتن ملاحظات دیپلماتیک قومی و بین المللی، کرانه را به اسرائیل ملحق کند»، در این صورت روابط رژیم صهیونیستی با فلسطینیها بیش از هر زمان دیگری در مسیر و روندی خشونت آمیز قرار خواهد گرفت.
خونین ترین کابینه
در این تردید نیست که کابینه نتانیاهو- اسموتریچ - بن گویر خونین ترین و افراطی ترین کابینه در تعامل با فلسطینیهاست و این موضوعی است که توافقات ائتلاف کابینه به آنها اشاره دارند، لذا سقف انتظارات از گسترش دایره رویارویی در سرزمین های اشغالی فلسطینی و افزایش مقاومت در آنها را در مرحله آینده افزایش میدهند و این درگیریهای فلسطینی - اسرائیلی را به نقطه اول باز می گرداند. با اینکه طرفهای امنیتی و سیاسی و مراکز تحقیقاتی صهیونیستی اطمینان می دهند که نتانیاهو مانع اقدام اسموتریچ و بن گویر «در خراب کردن معبد (ادعایی) بر سر صاحبانش می شود» [نمی گذارد صهیونیستها خانه خراب شوند]، مانند آنچه پیش از این با «آویگدور لیبرمن»، وزیر جنگ کابینهاش در سال 2016 انجام داده بود و روابط امنیتی و اقتصادی اسرائیل با تشکیلات خودگردان فلسطینی را حفظ خواهد کرد.
انتهای پیام/