به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، هشدارهایی که ناظران و تحلیلگران مسائل فلسطین اشغالی درباره روی کار آمدن کابینه افراطی به ریاست «بنیامین نتانیاهو»، نخست وزیر رژیم اسرائیل میدادند، به واقعیت پیوست و دو عملیات انتقامجویانهای که کمتر از 24 ساعت بعد از جنایت جنین در قدس اشغالی انجام شد، گواهی بر این مدعاست؛ این عملیاتها در واکنش به اقدامات تجاوزگرانه و تصمیمات و تهدیدات روزانه این کابینه بود.
ساعات ابتدای پنجشنبه هفته گذشته (ششم بهمن) بود که نظامیان رژیم ارتش اسرائیل همانند روال قبلی بر اساس این ادعا که تهدید امنیتی متوجه این رژیم است، راهی اردوگاه جنین شدند و به یکی از خانههایی این اردوگاه یورش بردند و از موشک دوش پرتاب برای مقابله با ساکنان این خانه استفاده کردند و علی رغم درگیری شدید مسلحانه برای ساعاتی، ده نفر از فلسطینیان عمدتا جوان از جمله یک پیرزن 60 ساله و سه برادر از یک خانواده به شهادت رسیدند.
یورش وحشیانه صهیونیستها به این اردوگاه و ویرانی کامل این خانه که بیشتر به قتلعام شباهت داشت، تأثیر گستردهای بر افکار عمومی در فلسطین اشغالی و اهالی جنین برجای گذاشت و سَبُعیت صهیونیستها به قدری بود که از همان ساعات اولیه موجی از اعتراضات و اعتصاب در جنین و شهرهای دیگری مانند نابلس و رام الله شکل گرفت و واکنش همه گروههای فلسطینی در غزه و کرانه باختری را در پی داشت و تشکیلات خودگردان فلسطین نیز مجبور شد این حمله را محکوم و سه روز عزای عمومی اعلام کند و مدعی شود که هماهنگی امنیتی با تل آویو را متوقف کند.
در واکنش به این عملیات، جوانی فلسطینی 21 ساله به «خیری علقم»، عضو گردانهای شهدای الاقصی (وابسته به فتح) با خودروی شخصی خود که کارت شناسایی اسرائیل را داشت، به سمت صهیونیستها نزدیک کنیسهای در منطقه «نبی یعقوب (نویه یعکوب)، تیراندازی کرد که در نتیجه آن هفت صهیونیست کشته شدند و حداقل شش نفر دیگر زخمی شدند. خیری علقم در این عملیات به شهادت رسید.
عملیات دوم نیز توسط نوجوانی 13 ساله به نام «محمد عَلیوات» در شهرک سلوان قدس اشغالی انجام شد که حین عبور از خیابانی با سلاح کُلتی که در اختیار داشت به سمت صهیونیستها تیراندازی کرد و دو نفر از جمله یک نظامی صهیونیست (افسر) زخمی شد.
اگرچه سرزمینهای اشغالی پیش از این نیز شاهد عملیات شهادت طلبانه بوده است ولی دو عملیات دیروز و امروز از جهاتی قابل تأمل است؛ نخست اینکه این عملیات به فاصله بسیار کمی از جنایت صهیونیستها در اردوگاه جنین انجام شد. پلیس صهیونیستی و شاهدان عینی تأیید کردهاند که شهید علقم حین انجام تیراندازی و عملیات شب گذشته از جنین و شهدای آن نام برده است که نشان میدهد این عملیات شهادت طلبانه انتقامجویانه است.
این انتقام صرفا برای شهدای ده گانه جنین نبوده است بلکه شواهد و اسناد تاریخی نشان میدهد که شهید علقم با عملیات شب گذشته خود نیز خواسته است، با یک تیر، دو نشان بزند؛ نخست انتقام پدر بزرگ خود را که در سال 1998 توسط یک شهرکنشین افراطی ساکن قدس به نام «حاییم فلرمن» به شهادت رسیده بود، بگیرد؛ دوم، انتقام جنایت جنین را.
عملیات اول قدس را با توجه به تحولات روز قبل (جنایت جنین) و روی کار آمدن افراطیترین و ضد فلسطینیترین کابینه رژیم صهیونیست میتوان برای صهیونیستها دردناک و تلخ دانست و این مسئلهای است که نتانیاهو رسما به آن اذعان کرد و گفت که شاهد بدترین حمله هستیم. به عبارتی عملیات دیروز قدس ترجمان دقیقی از نام شهید عَلقَم است که در زبان عربی به هندوانه ابوجهل که میوهای بسیار تلخ است، اطلاق میشود.
گذشته از این شهید خیری علقم بنا به اذعان پلیس صهیونیستی هیچ پرونده امنیتی نداشته است و میتوان گفت که آتش به اختیار عمل کرده و سراغ انتقام رفته است. اظهارات اطرافیان و ساکنان محله نیز نشان میدهد که این شهید در اخلاق و آرامش زبان زد اهالی بوده و بنا به گفته پدر شهید، این تربیت را از مادرش به ارث برده است و پدر کارگر را نه وقتاش هست و نه حوصله تربیت.
در نظر بگیرید جوانی که در ابتدای دهه سوم زندگی خود بوده و برای خود خودرو و شغلی داشته تصمیم میگیرد به جای زندگی در زیر اشغال و دشمنی صهیونیستها، سلاح به دست گیرد و انتقام همتباران، هم کیشان و پدربزرگ خود را بگیرد. حس تحقیر و عدم تحقق عزت نفس و احترام، به عنوانی چهارمین سطح از «هرم مازلو» او را بر آن داشت که دست به این عملیات شهادت طلبانه بزند. به عبارتی زندگی تؤام با تحقیر و سرکوب هویتی، ملی و دینی، مطلوب و ایدهآل برای جوان فلسطینی امروزی نیست.
دومین عملیات نیز از این حیث اهمیت دارد که جوانی 13 ساله که پشت لبش هنوز سبز نشده است، تصمیم میگیرد دست به اقدام مشابه بزند و عملیاتی به منظور انتقام جوانان هم تبار و همخون خود انجام دهد که بر خلاف عمده این گونه عملیاتها با سلاح سر صورت میگیرد.
تأثیر عملیات انتقامجویانه در کف خیابان
پیش از این تصور میشد که حملات موشکی گروههای مقاومت در غزه علیه شهرکها و شهرهای صهیونیستی مهمترین تهدید علیه رژیم اسرائیل است ولی عملیات شهادت طلبانه در کرانه باختری و داخل اراضی اشغالی 1948 هم اکنون به دغدغه روزانه صهیونیستها تبدیل شده است و روز به روز بر شدت این عملیات و گسترده آن افزوده میشود؛ چرا که برای موشکها پدافند هست که رهگیری میکند و پناهگاهی در دل زمین وجود دارد که به صهیونیستها پناه میدهد ولی فکر اینکه هر آن در یکی از خیابانها و کوچهها از جایی که صهیونیستها تصورش را نمیکنند، به سمت آنها تیراندازی شود، وحشتناک است و امنیت ادعایی تلآویو را هدف قرار میدهد.
ناامیدی از تلاشهای به اصطلاح سازش برای تشکیل کشور فلسطین
ناامیدی از سازمان ملل و راهکار دو دولتی و عملکرد تشکیلات خودگردان فلسطین به ریاست محمود عباس و وساطت جانب دارانه آمریکا در جریان گفتوگوهای سازش از یک طرف و مشاهده نتایج ملموس مقاومت مسلحانه گروههای مقاومت در غزه و شاخه های آن در کرانه باختری و قتل روزانه همتباران و هموطنان از سوی اشغالگران، نسل جدید جوانان و نوجوانان را بر آن داشته است که مأیوس از دهه ها تلاش برای حل خود دست به کار شوند. با توجه این موارد انتظار می رود در آینده این گونه حملات در اراضی اشغالی افزایش یابد و تبعات سنگینی برای رژیم اسرائیل داشته باشد که تلاش دارد به هر طریق و اقدامی که شده، سرزمینهای اشغالی را برای مهاجران چند ملیتی امن نشان دهد.
اقدامات جوانان فلسطینی را نه دفاع از خود که شرعا و عقلا مورد تأیید است، بلکه باید «قصاص» نامید؛ قصاصی که در تورات بنی اسرائیل بارها بر آن تأکید شده و قرآن به عنوان کتاب آخرین فرستاده الهی آن را عاملی برای بقا و زندگی تأیید کرده و بر آن تأکید میکند: «از همین رو، بر بنی اسرائیل (در تورات) مقرر کردیم که هر کس، انسانی را بدون ارتکاب قتل یا فساد در روی زمین بکشد، چنان است که گوئی همه انسانها را کشته است» (مائده: 32) و این آیه که میفرماید: «و بر آنها (بنی اسرائیل) در آن (تورات) مقرر داشتیم که جان در مقابل جان و چشم در مقابل چشم و بینی در برابر بینی و گوش در مقابل گوش و دندان در برابر دندان، میباشد، و هر زخمی قصاص دارد» (همان: 45). از همه مهمتر این آیه است که میفرماید: «و برای شما در قصاص حیات و زندگی است» (بقره: 179).
لذا تنها عطش جوانان فلسطینی مستأصل و مأیوس از دههها مماشات و سکوت داخلی و خارجی در برابر اشغالگران را تنها مقاومت مسلحانه و قصاص آنی و متناسب با اقدمات صهیونیستها، آن هم در دل اراضی اشغالی و آنجایی که احساس امنیت میکنند، برطرف میکند تا به این طریق، به اشغالگران یاداوری شود که کشتن انسان بیگناه، کشتن همه انسانهاست.
انتهای پیام/