دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم؛ در بخش پیشین این یادداشت گفته شد که انتشار اخبار تهدید سفارتخانههای کشورهای ایران، هند و چین از سوی داعش که از سوی منابع غربی از جمله سازمان ملل رسانهای شده است، بار دیگر گروه تروریستی داعش را به عنوان یک چالش برای حکومت افغانستان مطرح کرده است. ضمن آنکه در کنار انتشار این اخبار، کشورهای عربستان سعودی و امارات به صورت رسمی با خارج کردن دیپلماتهای خود از کابل به بهانه تهدیدات تروریستی به طور رسمی، طالبان را وارد بازی جدید کردند و پاکستان نیز هنوز از فرستادن دوباره سفیر خود به افغانستان خودداری میکند تا فشار از این جهت همچنان بر کابل حفظ شود.
در این اوضاع، دولتمردان حکومت طالبان باید برای اثبات اقتدار خود نشان بدهند که میتوانند با تهدیدات داعش مقابله کرده و فضای امنی را در قدم اول برای شهروندان خود و سپس برای نمایندگیها و اتباع دیگر کشورها به ویژه دیپلماتهای آنان فراهم نماید. ازاینرو حذف داعش از صحنه تحولات افغانستان ضروری مینماید، چه اینکه تجربیات تلخ مواجه کشورهایی مانند عراق و سوریه با این گروه تروریستی و آثار مخرب جانی و مالی که هنوز هم به پایان نرسیده است، به تنهایی کافی است که عزم کافی برای مقابله با آن وجود داشته باشد.
اما موضع طالبان در رویارویی و مقابله با این گروهک تروریستی تا کنون چه بوده است؟
گروه داعش چندی پیش در جلسه بزرگ علمای افغانستان که در کابل برگزار شد به عنوان «خوارج» معرفی شد؛ در بیانیهای که توسط مولوی مجیب الرحمن انصاری، امام جمعه وقت «گاذرگاه» قرائت شد، در یکی از بندهای آن عنوان شد که «داعش»، «خوارج» هستند و از حکومت خواسته شد که با آن مقابله شود. بعدها و به مناسبت، بارهاوبارها مقامات حکومت سرپرست اعلام کردند که داعش در افغانستان وجود ندارد و لزومی هم ندارد که همسایگان افغانستان از این ناحیه احساس ناامنی داشته باشند، اما عملیاتهای داعش در برخی نقاط افغانستان از جمله حمله به محل اسکان اتباع چینی در کابل، نشان داد که صرف رد حضور داعش نمیتواند در عمل مانع تحرکات ضد امنیتی آنها شود، ازاینرو مقامات امنیتی کابل به سوی اقدامات عملی بیشتر رفته و در مواردی برخی از اماکن استقرار وابستگان به این گروه تروریستی را در کابل کشف و منهدم کردند.
با این حال، آنچه مشهود است و مقامات کابل نیز به آن اذعان خواهند داشت، اینکه مقابله در این سطح مشکل را به صورت اساسی حل نخواهد کرد و نیاز به اقدامات بیشتر در مقابله با این گروه تروریستی دارند.
گام اول برای این اقدام اساسی را میتوان برآورد نیروی انسانی این گروه در افغانستان دانست. شاخه داعش در افغانستان یا به تعبیر خودشان، «داعش خوراسان» چه تعداد نیرو در مناطق مختلف افغانستان دارد؟
یک گزارش از سازمان ملل، گزارش و برآوردهایی از برخی کشورهای غربی از جمله آمریکا و آمارهای تخمین زده شده از سوی کشورهای آسیای میانه و روسیه تا حدودی میتواند پاسخ این سؤال به نحو تقریبی بدهد.
گزارش سازمان ملل: داعش بین 3 تا 6 هزار نیرو در افغانستان دارد
چنان که گفته شد برای برآورد شمار نیروهای انسانی داعش در افغانستان چند منبع خبری از جمله گزارش جدید سازمان ملل وجود دارد.
این سازمان در هفته جاری، در گزارشی آورده است که داعش، القاعده، تحریک طالبان پاکستان، جنبش اسلامی ازبکستان، جمعیت انصار الله، گروه جهادی اسلامی و شماری دیگر از گروههای افراطی در حال حاضر در افغانستان فعال هستند.
این گزارش که توسط کمیته تحلیل، حمایت و ارزیابی از تعزیرات این سازمان روز سهشنبه منتشر شده، مدعی است که این گروههای تندرو، کشورهای آسیای مرکزی و جنوبی را تهدید میکنند.
این گزارش میافزاید «داعش» از طریق حملات تروریستی به دنبال ایجاد چالش برای حکومت طالبان است؛ آنها میخواهند از این طریق نشان دهند که تدابیر امنیتی طالبان ضعیف است. ضمن آنکه جنگجویان داعش به اهداف دیپلماتیک در کابل نیز حمله میکنند تا بر روابط حکومت طالبان با کشورهای همسایه تأثیر بگذارد.
پیمان امنیت جمعی: شمار داعشیها در افغانستان به 6500 نفر رسیده است
آمار دیگری که درباره تعداد نیروهای داعش در افغانستان منتشر شده است، آماری است که «پیمان امنیت جمعی» آن را اعلام کرده است.
«آناتولی سیدوروف» رئیس ستاد مشترک سازمان پیمان امنیت جمعی اظهار داشت شمار داعشیها به 6500 نفر رسیده است که 4 هزار نفر از این تعداد در نزدیکی مرز تاجیکستان متمرکز شدهاند. وی به «تاس» گفته است تعداد اعضای شاخه خراسان داعش به طور قابل توجهی افزایش یافتهاند. سیدوروف گفت بیش از 4 هزار داعشی در امتداد مرز جنوبی تاجیکستان و در ولایتهای بدخشان، قندوز و تخار متمرکز شدهاند.
رئیس ستاد مشترک سازمان پیمان امنیت جمعی افزود: بزرگترین تهدید برای ثبات آسیای مرکزی گروههای افراطی بسیاری هستند که در افغانستان حضور دارند.
کابل به کدام آمار تکیه خواهد کرد؟
نکتهای که در پاسخ به این سؤال نباید از نظر دور بماند اینکه آمارهای ارائه شده از سوی کشورهای مختلف و حتی آمارهای ارائه شده از سوی سازمانها و نهادهای به اصطلاح بینالمللی بدون راستیآزمایی و تحلیل چرایی انتشار آن مورد استفاده کارگزاران هیچ دولتی قرار نمیگیرد؛ و اصولاً در موارد این چنینی، اصل بر عدم صحت اطلاعات دریافتی است! ضمن آنکه به طور معمول نهادهای امنیتی هر کشوری بسته به سطح کارآییاش، منابعی را برای داشتن آماری این چنینی دارد.
به هر حال، در مورد آمار منتشر شده درباره شمار نیروهای تروریستی در افغانستان از جمله داعش، نقطه مشترکی قابل توجهی در منافع کشورهای آسیانه میانه و به ویژه روسیه با غربیها دیده نمیشود که اخبار منتشر شده را فاقد ارزش توصیف کرد و به تعبیری با رد این آمار، اقدام به پاک کردن صورت مسئله نمود.
جمعبندی این موضوع و اینکه شمار نیروهای مخالف حکومت سرپرست افغانستان چه تعداد است، قطعاً به بخشهای امنیتی در کابل بازمیگردد؛ اینکه آنها بر این آمار تکیه میکنند یا بر اساس داشتههای خود به نفوس مخالفان خود دست مییابند.
نکته اساسی هم این است که گام اول برای بر چیدن گروه تروریستی و سفاک داعش از صحنه تحولات افغانستان، تخمین صحیح شمار نیروهای انسانی آنان است؛ چه اینکه تکیه صرف به هر آمار و هر منبعی اگر بر اساس ضوابط و رعایت ظرافتهای لازم نباشد، وصول به هدف نهایی را میتواند دچار خلل نماید... .
ادامه دارد... .
انتهای پیام/.