به گزارش خبرگزاری تسنیم، باشگاه گلگهر سیرجان با انتشار بیانیهای نوشت: حکایت عدالت وارونه در فوتبال ایران.
باز همان قصه تکراری و ملالآور. همه دیدند که چگونه در دیدار مقابل استقلال، سناریوی اشتباهات فاحش داوری بر علیه گلگهر تکرار شد و سه امتیاز گلگهر در قالب هدیه داوری به حساب استقلال واریز شد. کارشناسان داوری نیز به اتفاق این موضوع را تایید کردند تا ورزشگاه آزادی شاهد یکی از ضعیفترین و ناعادلانهترین داوریهای تاریخ لیگبرتر باشد. حالا اما کمیته محترم انضباطی به سیاق سابق، گلگهر را به صورت یکطرفه قربانیِ تصمیمات خود را قرار داده و تیم حریف و داور مسابقه را مورد عنایت قرار داده و تبرئه کرده است.
در رای کمیته انضباطی، اریک بایناما بازیکن گلگهر علاوه بر جریمه سنگین مالی از دو جلسه همراهی تیم محروم شده. مشابه همین حکم برای سرپرست تیم گلگهر نیز در نظر گرفته شده و سه مربی گلگهر نیز با جرایم مالی سنگین روبرو شدهاند.
در نقطه مقابل اما، تیم استقلال که تماشاگرانش از ابتدای بازی به مربی گلگهر فحاشی ناموسی کردند و برخی بازیکنان و مربیان این تیم پس از اعلام پنالتی اشتباه به سودشان با بازیکنان و کادرفنی گلگهر وارد درگیری شدند، جز اندکی جریمه مالی، هیچ محرومیتی برای آنها درنظر گرفته نشده.
متاسفانه باید تاکید کنیم؛ در فدراسیون و سازمان لیگ، هرگز منافع گلگهر مهم نبوده و این در جریانات مختلف برای اهالی فوتبال کشور مشخص شده است. آقایان اگر برای فریاد تظلمخواهی بازیکنان گلگهر چنین جرایم سنگینی در نظر میگیرید، چگونه از آن حجم اشتباهات بیسابقه داوری و رکوردی که در فوتبال ایران و بر علیه گلگهر جا بهجا شد به سادگی عبور کردید؟ کجا نوشتهاند که فحاشی ناموسی به یک انسان مسلمان از یک درگیری ساده که آن هم متقابل بوده، جریمه کمتری دارد؟
البته حکایت اجرای عدالت وارونه در فوتبال ایران و مشخصا بر علیه گلگهر مسبوق به سابقه است. شبیه این تصمیمات در بازی فصل گذشته استقلال و گلگهر نیز تکرار شده بود. آن روز نیز همگان دیدند؛ چگونه وقتی داور مسابقه ابتدا از اعلام پنالتی به سود استقلال خودداری کرد، سرمربی حریف با رفتارهای غیرورزشی، داور را برای گرفتن پنالتی به سود استقلال تحت فشار گذاشت که البته در این امر هم موفق بود. بعد از آن مسابقه هم به جای محروم کردن سرمربی و کادرفنی حریف، بازیکن گلگهر را محروم کردند.
حالا همان سناریو به ضرر گلگهر و به سود استقلال تکرار شده. در چنین شرایطی هیچ راهی به ذهنمان نمیرسد مگر اینکه قضاوت را به عهده اهالی شریف فوتبال کشور بگذاریم. زیرا گوش اگر گوش آقایان و ناله اگر ناله ماست، آنچه البته به جایی نرسد فریاد است.
انتهای پیام/