«امید آرامی» درباره قهرمانیاش در مسابقات کشتی فرنگی جام تختی با اشاره به اینکه نزدیک به دو سال است در شمال کشور تمریناتش را دنبال میکند، به خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم گفت: برای آنکه شرایط تمرینیام در سیستان و بلوچستان خیلی خوب نبود، تقریباً دو سالی است که در شمال کشور تمرین میکنم. اینجا شرایط برای تمرین کردنم خیلی بهتر بوده و حریفان تمرینی بیشتری دارم، هر چند در این مسیر مشکلات زیادی را هم تجربه کردم.
وی ادامه داد: ابتدا برای تمرین به قائمشهر رفتم و اتفاق بدی برایم افتاد. به یک مربی اعتماد کردم و بدون آنکه سندی بین ما امضا شود، رفاقتی خانهای رهن کردم. در مجموع 4-3 ماه هم آنجا نبودم، چون در اردوی تیم ملی و مشغول مسابقات بودم. 75 میلیونی که بابت رهن خانه دادم، جایزه مسابقات قهرمانی جهانم بود، اما وقتی دیدم قائمشهر برایم از نظر تمرینی جای مناسبی نیست، تصمیم گرفتم به آمل بروم و پولم را خواستم، اما پولی به من بازگردانده نشد. این خیلی اتفاق بدی برای من بود. کل داراییام همان پول بود که گفته شد خانه رهن کامل نبوده و بخشی از آن هم اجاره بوده و باید پولی هم بابت حضورم در باشگاه پرداخت میکردم. این در حالی بود که هزینه باشگاه را هم ماه به ماه میپرداختم.
آرامی 22 ساله با اشاره به اینکه حالا در آمل خانه گرفته، گفت: میخواستم زیر نظر قاسم رضایی و حسن حسینزاده تمرین کنم. به آمل رفتم و با پولی که قرض کردم توانستم یک خانه در حاشیه شهر با 30 میلیون رهن و همراه با اجاره، بگیرم. ماشین هم که ندارم و رفتوآمد هم هزینه خودش را دارد. جدای از این، زندگی مستقل بدون پدر و مادرم در شهری دیگر، سختیهای خاص خودش را دارد. گاهی نزدیک مسابقه که میشود پدر و مادرم چند وقتی اینجا میآیند که از نظر تغذیه اذیت نشوم. خوشحالم که با این شرایط سخت توانستم در جام تختی اول شوم.
وی درباره اینکه چرا بعد از کسب مدال جوانان جهان، بین حضور او در تیمهای ملی وقفه افتاد، تصریح کرد: سال 2016 قهرمان نوجوانان جهان شدم اما سال 2018 آسیب دیدم و رباط صلیبیام پاره شد و مجبور به جراحی شدم. یک سال و نیم از کشتی دور شدم و به همین دلیل در رده سنی جوانان، تیم ملی را از دست دادم. بعد هم کرونا کمی من را از کشتی دور کرد تا اینکه دوباره با قهرمانی مسابقات کشوری و سپس شکست مقابل مهرداد مردانی در فینال جام تختی، در رده سنی بزرگسالان مطرح شدم.
قهرمان وزن 60 کیلوگرم جام تختی که با شکست پویا ناصرپور به این عنوان رسید، هدفش را رسیدن به دوبنده تیم ملی بزرگسالان دانست و گفت: دوبنده تیم ملی که نه، همه هدفم کسب مدال طلای المپیک است. احساس میکنم این کار در یک بازه زمانی مشخص اتفاق خواهد افتاد و شروع آن هم با همین قهرمانی جام تختی بود. از دو سال پیش هدفی را برای خودم ترسیم کردم که طلای المپیک 2024 پاریس است. در گوشیام همه چیز را دربارهاش نوشته و روزشمار دارم. یعنی دقیقاً میدانم چند روز دیگر باید در المپیک کشتی بگیرم و مبارزههایم چه ساعتی است. میدانم دقیقاً تا فینال المپیک چقدر زمان باقی مانده و برای رسیدن به طلای المپیک پاریس لحظهشماری میکنم.
انتهای پیام/؛