به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهدمقدس، آیتالله سید احمد علمالهدی در آیین عزای ظهر شهادت امام صادق (ع) که با حضور پرشور برگزارکنندگان اجتماع صادقیون در رواق امام خمینی (ره) حرم مطهر رضوی برگزار شد، ضمن تجلیل از برگزارکنندگان مراسم سوگواری رئیس مذهب جعفری اظهارداشت: مشهدی که امروز سیاهپوش شد، به برکت دینداری همه شما زائران و مجاوران امام هشتم (ع) بود. بر همین اساس، از خدمتگزاران آستان قدس رضوی گرفته تا همه شما برادران و خواهران که تلاش کردید در مظلومیت جد بزرگوار امام رضا (ع)، عزاداری کنید و برق اشک خود را به علی ابن موسیالرضا (ع) نشان دهید، تشکر میکنم.
نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی با تأکید بر اینکه عزاداری در شهادت اهلبیت (ع) باید با معرفتشناسی همراه باشد، گفت: نهفقط در عزای امام صادق (ع) بلکه در سوگ یکایک ائمه معصومین، مهم است که بر سر و سینه بزنیم و اشک یریزیم، اما بهموازات آن، در عرصه معرفتشناسی هم باید انسان مطالعه کند، پای منبر بنشیند و به شناخت برسد، زیرا اگر عزاداری ما محدود به اشک ظاهری باشد و شیعه بهرهای از معرفت اهلبیت (ع) نبرد، هرگز نمیتواند در عرصه ولایتمداری خود از عبرتهای تاریخ استفاده کند.
وی افزود: ریشه مظلومیت اهلبیت (ع) از شخص صدیقه اطهر و از دومین روز پس از رحلت نبی مکرم اسلام (ص) آغاز میشود. از همان روز تا زمانی که امام زمان (عج) در پشت پرده غیبت قرار گرفتند، حدود 250 سال زمان است و در طول این مدت، بارزترین ویژگی و وجه اشتراک همه معصومین، مظلومیت بیحد و حصری بود که به دلیل نبود شناخت، ضعف قوه تحلیل و بیبصیرتی در مردم وجود داشت.
امامجمعه مشهد خاطرنشان کرد: مهمترین عارضه و بیماری جامعه در زمان امامت اهلبیت (ع) آن بود که حاکمیت در رقابت قدرت قرار گرفت و زعامت جامعه از مسیر ولایت منحرف شد. نتیجه این انحراف هم ختم به مظلومیت و غربت تبار و نسلی شد که برای هدایت مردم آمده بودند، اما یکی پس از دیگری یا در محراب مسجد فرقشان شکافته شد، یا در قتلگاه تنها ماندند و سنگباران شدند، یا سالها اسیر در زندان بودند و یا زهر کین، بدنهای مطهرشان را پارهپاره کرد.
وی ادامه داد: این موضوع در عرصه اجتماعی و سیاسی ما نیز مطرح است. اگر قرار شد جریان حاکمیت جامعه از ید ولایت خارج شود، نتیجه آن رقم خوردن همان وضعی خواهد بود که در زمان بنیامیه و بنیعباس پیش آمد که بسیاری از مردم، هم قربانی ظلم و جنایت حاکمان بودند و هم مسیر جامعه از کمال دین و هدایت فاصله گرفت.
آیتالله علمالهدی با اشاره به ابعاد شخصیتی مهم امام صادق (ع) گفت: در طول 250 سال هدایت جامعه بهوسیله امامان شیعه، نقش فوقالعادهای که حضرت صادق (ع) در توسعه معارف اهلبیت (ع) و اسلام ناب محمدی (ص) داشتند، مسئله بسیار مهمی است که بهتفصیل درباره آن بحث و گفتوگو میشود، اما مهم است بدانیم که معرفتشناسی صادق آل محمد (ص) محدود به مسئله علم و دانش نیست و 34 سال دوران امامت رئیس مذهب جعفری که 20 سال در زمان بنیامیه و 14 سال در زمان بنیعباس بود، در هر روز یک عرصه وسیع از مظلومیت امام صادق (ع) مطرح است که میتواند راهنما برای شناخت جریانهای مختلف سیاسی و فرهنگی باشد.
وی ابراز کرد: منصور دوانیقی که خلیفه عباسی در زمان امامت امام صادق (ع) و از جمله جنایتکارترین شخصیتهای تاریخ است، خود در دوره امویان مغضوب حکومت وقت بود تا جایی که شهر به شهر و روستا به روستا، همواره در سفر بود تا مأموران حکومتی قادر به شناسایی محل اختفا و دستگیری او نباشند. بر همین اساس، در روایت آمده زمانی رسید که منصور در اوج فقر مالی به مسجد شهری رسید که شیعیان در آن به نماز بودند. اینجا بود که پس از اقامه نماز جماعت، نزد پیشنماز مسجد رفت، حدیثی از امیرالمؤمنین (ع) خواند، خود را شیعه و فراری از دست حکومت اموی خواند تا بتواند از کمک امام جماعت مسجد برای جمعآوری کمکهای مردمی و ادامه مبارزه با بنیامیه استفاده کند. منصور دوانیقی یکی از خلفای جائر بنیعباس بود؛ یعنی همان کسانی که با ادعای عدالت، اخلاق و دین توانستند جریان حاکمیت جامعه را قبضه کنند، اما چون وابسته به جریان اهلبیت (ع) و ولایت نبودند، کارشان به جایی رسید که در جنایت و بیرحمی دست به کارهایی زدند که حتی بنیامیه از انجام آن پرهیز داشت.
عضو مجلس خبرگان رهبری با بیان اینکه هیچ جریانی نمیتواند هدایتگر جامعه باشد مگر اینکه در وابستگی کامل به مقام ولایت عمل کند، تصریح کرد: «عبدالرحمان افریقایی»، دوست و همبازی قدیمی منصور دوانیقی بود که در دوران خلافت، منصور تصمیم گرفت او را پیدا و کمک کند. روایت شده زمانی که منصور و عبدالرحمان با هم روبهرو شدند، دوست قدیمی خلیفه عباسی ابتدا از او امان خواست و سپس به او گفت که من از زمان شکلگیری بنیامیه ظلمی از آنها ندیدم مگر اینکه در دوران حکومت تو نمونه آن مشاهده شد.
وی تأکید کرد: وجود اقدس امیرالمؤمنین (ع) نیز زمانی که با ابن عباس سخن میگفتند، در مقام پیشبینی تحولات جامعه به او خبر دادند که از نسل تو کسانی به خلافت میرسند که در ظلم و جور در تاریخ بینظیر هستند و البته دومین خلیفه از نسل تو، خونریزترین خلیفه بنیعباس خواهد بود. منظور حضرت از خلیفه دوم عباسی، همین منصور دوانیقی بود که امام صادق (ع)، 14 سال از دوران امامت خود را در دوره حکومت این موجود پلید و شخصیت جائر سپری کردند.
آیتالله علمالهدی با اشاره به گوشهای از جنایات منصور دوانیقی در دوران حکومت خود گفت: منصور بود که انواع و اقسام جنایتها را در حق مسلمانان و بهطور خاص، شیعیان و شجره طیبه سادات روا میکرد. در روایت آمده که سادات بنیالحسن که فرزندان «عبدالله محض» و اولاد امام مجتبی (ع) بودند، به دستور این خلیفه سفاک دستگیر شدند. منصور در سفر حج از بغداد به مکه آمد و در راه به جای آنکه به مدینه برود، در صحرای «ربذه» اردو زد. سپس دستور داد تا عبدالله محض و فرزندان او را از زندان آزاد کنند و به اقامتگاه او که ده فرسخ تا مدینه فاصله داشت، بیاورند.
وی ادامه داد:در طول این مسیر هم دستور داده بود تا بالای سر هرکدام یک مأمور باشد که با تازیانه بر سر و سینهشان بزند و در طول این مسیر طاقتفرسا هم قطرهای آب به آنان نرسد. در اردوگاه ربذه و به دستور منصور دوانیقی، محمد نفس زکیه را که فرزند عبدالله محض بود، همانجا پیش چشم پدرش ذبح کردند و مابقی سادات بنیالحسن را به زندان فرستاد درحالی که دستور داده بود تا به هیچکدام از آنان آب و غذا نرسد تا پیش چشم هم جان بدهند و پیکرهایشان هم پیش چشم یکدیگر بپوسد.
امامجمعه مشهد اظهار کرد: نه یک روز، نه دو روز بلکه 14 سال از دوران امامت امام صادق (ع) وضع به همین منوال بود. دلیل رقمخوردن این وضع چه بود؟ غفلت مردم از امام زمانشان بود که باعث شد کسی با روایتخوانی از فضیلت امیرالمؤمنین (ع) بر مردم مسلط شود، اما شرایطی را ایجاد کند که در ممالک اسلامی، زمین از خون مؤمنین سیراب شود. امروز هم تفاوتی با آن زمان ندارد و اگر مردم از معرفتشناسی امام زمانشان غافل بودند و ولایت را تنها گذاشتند، ثمره آن حاکمیت منصور دوانیقیها در عصر حاضر خواهد بود. اینجاست که مردم باید بینش و بصیرت سیاسی داشته باشند، از عبرتهای تاریخ درس بگیرند و اجازه ندهند تا حاکمیت، یکبار دیگر از مسیر ولایت انحراف پیدا کند.
انتهای پیام/282