به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه "تاگس آنسایگر" سوئیس در مطلبی به روزهای سخت سیاستمداران اسپانیایی در این روزها و درگیری آن ها با روند پیچیده تشکیل دولت بعد از انتخابات پارلمانی اخیر پرداخته و نوشت: پارلمان جدید اسپانیا برای اولین بار روز پنجشنبه ( 26 مرداد ماه) تشکیل جلسه می دهد. اما این پرسش مطرح است که چرا تشکیل دولت در آینده در این کشور به شکل غیرعادی دشوار است.
این روزها اسپانیا آگوست داغی را سپری می کند.اما احتمالاً نه تنها گرما باعث شده است که سیاستمداران در چند هفته اخیر نخوابند - بلکه افکار مربوط به تشکیل دولت آینده نیز خواب را از چشمان آن ه ربوده است. روز پنجشنبه، 350 نماینده پارلمان جدید برای جلسه افتتاحیه گرد هم خواهند آمد و به نظر می رسد که نمایندگان این نهاد مردمی با مشکل ترین روند شکل گیری ائتلاف دولتی از زمان معرفی قانون اساسی دموکراتیک در سال در این کشور1978 مواجه هستند.
در ادامه این مطلب آمده است: انتخابات 23 ژوئیه در اسپانیا در واقع یک سیگنال روشن داد و آن تعهد به میانه روی سیاسی، اعتدال و مخالفت با رادیکالیسم. تقریباً دو سوم رأی دهندگان اسپانیایی به یکی از دو حزب محبوب سنتی، سوسیالیست PSOE و حزب محافظه کار مردمی (PP) رأی دادند که بالاترین تعداد در سال های اخیر بود. احزاب منطقهای یا جداییطلب مانند کاتالونیا آرای بیشتری از دست دادهاند، در حالی که ملیگرایان افراطی Vox از 52 به 33 کرسی کاهش یافتهاند.
اما نتیجه انتخابات 23 جولای به بن بست بین چپ و راست در این کشور منجر شد. هر دو جناح نتوانستند اکثریت پارلمان را به دست آورند. آنها به آرای احزاب کوچک ، به ویژه به احزاب منطقه ای باسک و کاتالونیا که برای استقلال مناطق خود مبارزه می کنند وابسته اند.
PP با قوی ترین فراکسیون (137 نماینده) وارد مجلس نمایندگان مجلس جدید می شود، اما برخلاف آنچه نظرسنجی ها قبل از انتخابات پیش بینی کرده بودند، حتی در ائتلاف با Vox نمی تواند اکثریت را به دست آورد. سوسیالیستهای اطراف پدرو سانچز، نخست وزیر فعلی هم کرسیهای بیشتری را از دست دادهاند و برای تشکیل مجدد ائتلاف دولتی با مشکلات زیادی روبرو هستند.
در این ساختار، هفت حزب کوچک منطقهای و تا حدی جداییطلب به طور ناگهانی از جنبش باسکی بیلدو گرفته تا جداییطلبان کاتالونیا اهمیت برجستهای پیدا میکنند. در این شرایط این احزاب کوچک با علم به این که شانس دارند، از هم اکنون مطالبات تند و تیز را مطرح می کنند. در این میان مردی که حتی عضو پارلمان جدید نیست، بیشترین توجه را به خود جلب می کند: "کارلس پوجدمون"، رهبر سابق دولت خودمختار کاتالونیا، سازمان دهنده همه پرسی غیرقانونی جدایی در سال 2017 و مغز متفکر حزب یونتس که هفت نماینده پارلمان اروپا در کنگره خواهد داشت.
حزب سوسیالیست سانچز علاوه بر رای "آری" ائتلاف چپ سومار و احزاب کوچکتر منطقه ای، همچنین به توافق با حزب یونتس کارلس پوجدمون، که در تبعید در بروکسل زندگی می کند، نیاز دارد. این حزب قبلاً اعلام کرده است که از جمله آنها خواستار برگزاری همه پرسی استقلال هستند - که احتمالاً سانچز آن را رد خواهد کرد.
این واقعیت که یونتس تعداد قابل توجهی از آرا را در مقایسه با سال 2019 از دست داده است، مانع از آن نمی شود که کاتالان ها از قبل خواسته های حداکثری خود را مطرح نکنند که عبارت است از تبرئه پوجدمون و همکارانش و برگزاری همه پرسی استقلال.
با این حال دادن چنین امتیازاتی به این حزب یا حتی مشارکت جداییطلبان در دولت خشم بخش بزرگی از جمعیت اسپانیا را برمیانگیزد و برای سوسیالیستها نیز قابل قبول نخواهد بود. همین امر در مورد مشارکت حزب باسک Bildu که اعضای سابق ETA را در صفوف خود دارد، صدق می کند.
از سوی دیگر، "آلبرتو نونیز فیجو"، رهبر حزب مردمی با این واقعیت مواجه است که تقریباً هیچ یک از احزاب کوچک از اتحادی حمایت نمیکنند که ملیگرایان افراطی از Vox به آن تعلق دارند. این امر باعث میشود که کسب اکثریت برای فیجو تقریبا غیر ممکن شود.
حالا بازیهای قدرتی که در مجلس نمایندگان جدید انتظار میرود، پیش از اولین جلسه و قبل از اینکه پادشاه طبق قانون اساسی یکی از این دو، فیجو یا سانچز را برای تشکیل دولت مأمور کند، دیده میشود. روز پنج شنبه ابتدا به اصطلاح مسا، هیئت رئیسه کنگره مشخص می شود. این نهادی است که روندهای مجلس را تنظیم می کند و نفوذ زیادی دارد. تقریباً تمام یازده حزبی که در کنگره حضور دارند، ادعای پستی در مسا رادارند. پوجدمون اصطلاح «حراج» را از بلژیک توییت کرد و احتمالاً به این معنی است که تأیید فقط در برابر امتیازات.
بهر حال مجلس جدید اسپانیا برای اولین بار در پنج شنبه 17 آگوست (26 مرداد) تشکیل جلسه می دهد. اگر در عرض سه ماه نخست وزیر جدید انتخاب نشود، اسپانیا با انتخابات جدیدی روبرو خواهد شد.
در انتخابات پارلمانی زودهنگام اسپانیا حزب محافظه کار خلق به رهبری آلبرتو نونیز فیخو، PP با اختلاف اندکی از رقیب پیروز شد. با این حال، بلوک راست نتوانست به اکثریت مطلق دست یابد. حزب پدرو سانچز نخست وزیر اسپانیا نیز بدون اکثریت است. در این شرایط تشکیل دولت پیچیده خواهد بود.
به این ترتیب چهارمین اقتصاد بزرگ اتحادیه اروپا که تا پایان سال ریاست دورهای بر اتحادیه اروپا را بر عهده خواهد داشت، با یک بن بست طولانی مدت و احتمالاً یک انتخابات دیگر روبرو است. اگر امکان تشکیل دولت وجود نداشته باشد، ممکن است برگزاری یک انتخابات جدید دیگر ضروری شود.
در این شرایط حزب جدایی طلب کاتالونیا (یونتس) می تواند نقش نجات دهنده را برای سانچز ایفا کند. اما اگر این حزب خواستار برگزاری همه پرسی استقلال کاتالونیا شود، قیمت آن برای سانچز بسیار بالا خواهد بود.
سانچز انتخاباتی را که در ابتدا برای دسامبر برنامه ریزی شده بود، پس از اینکه سوسیالیست های او در انتخابات منطقه ای و محلی در ماه مه متحمل شکست های شدید شدند، به جلو انداخت و رقبای خود را در این روند غافلگیر کرد.
PSOE از سال 2018 بر اسپانیا حکومت می کند. سانچز اولین سیاستمداری در این کشور بود که یک دولت وقت را با رای عدم اعتماد سرنگون کرد. او از ژانویه 2020 در یک ائتلاف اقلیت با حزب چپگرای پودموس که از جنبش اعتراضی علیه سیاست های ریاضت اقتصادی برخاسته حکومت کرده است.
انتهای پیام/