به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نشست هماندیشی علمی به مناسبت نهم ربیع الاول آغاز امامت امام زمان (عج) که از سوی پژوهشکده مهدویت و آینده پژوهشی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، معاونت پژوهش جامعه الزهرا (س) و معاونت پژوهشی دفتر تبلیغات اسلامی و با حضور جمعی از نخبگان تبلیغی و پژوهشگران مهدویت برگزار شد.
ناهید طیبی، مدیر دانشنامه زن مسلمان، در این نشست با اشاره به فرضیه «تناکح بین الملل ائمه علیهمالسلام و همگرایی جهانی در عصر ظهور» مبتنی بر بازخوانی ملیت مادران امامان علیهمالسلام، اظهار داشت: جهانی بودن حکومت حضرت مهدی (عج) افزون بر تئوریهای معرفتی و اندیشه محور، نیازمند یک شبکه ارتباطی تاریخی و قابل بحث است.
مدیر دانشنامه زن مسلمان خاطرنشان کرد: وجود تاریخی مادران ائمه اطهار علیهمالسلام به عنوان بحثی حاشیهای در منابع متقدم مطرح شده اما مطالعات جدید، زمینهای جهت ارائه فرضیه و پاسخی به این پرسش میشود که تنوع جغرافیایی یا نژادی مادران ائمه علیهمالسلام در صورتبندی تمدن اسلامی از یک سو و آینده بشریت در آخرالزمان از دیگر سوی چه نقشی را ایفا میکند.
او تصریح کرد: در تحقیق حاضر، فرضیه «تناکح بین الملل ائمه اطهار علیهمالسلام و همگرایی جهانی در عصر ظهور» با خوانش جدیدی از جایگاه و پایگاه اجتماعی مادران ائمه معصومین علیهمالسلام برای نخستین بار ارائه میشود.
طیبی با تأکید برای تلاش پیامبر (ص) بر همگرایی جهانی به خصوص در میان مسلمانان اظهار داشت: بر اساس دستاورد این تحقیق، سنت پیامبر (ص) مبنی بر همگرایی جهانی با توجه به ارسال نامهها به سران مناطق مهم جهان و سیره ایشان که نکاح با زنان قبیلههای متعدد و متنوع فرهنگی بود با هر انگیزه و هدفی در انتقال فرهنگ اسلام، ایجاد همگرایی و پیوستگی تمدنی و کم کردن شکاف بین ملتها تأثیرگذار بود و این سنت در تاریخ ائمه علیهمالسلام نیز اجرا شده است.
پژوهشگر اسلامی تصریح کرد: بررسی ملیت مادران امامان و به طور خاص هفت امام پایانی که کنیز و از ملیّتهای متنوع بودند، گرچه محصول شرایط ویژه زمانه هر امام و متفرع بر فتوحات اسلامی و ورود اسرا به پایگاه حکومت اسلامی بوده، اما نتیجه آن پیوستگی جهانی بین ملل گوناگون پس از ظهور حضرت حجت (عج) میشود.
مدیر دانشنامه زن مسلمان عنوان کرد: ملیت مادران امامان شیعه عبارت است از حجازی، ایرانی، اندلسی، یونانی (بر اساس تحقیق جدید نگارنده، مادر امام رضا علیهالسلام یونانی بوده است)، مصری، نوبی، مغربی و رومی. این تنوع جغرافیایی با توجه به اطلس و قلمرو جغرافیایی جهان در عصر حضور ائمه علیهمالسلام که مشتمل بر سه قاره آسیا، اروپا و آفریقا بود، معنا دار است و میتوان همگرایی جهانی را که از شاخصههای تمدن است، با استفاده از این تنوع جغرافیایی و نژادی برای عصر ظهور در نظر گرفت.
انتهای پیام/