به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، همزمان با تداوم جنایات اسراییل علیه مردم مظلوم غزه، انتقاد گسترده مردم و روشنفکران ترکیه علیه این رژیم ادامه دارد. بسیاری از آنان معتقدند که لازم است مواضع دولت اردوغان در برابر اسراییل جدی تر از این باشد. در این میان، موضوع صادرات کالا از ترکیه به اسراییل نیز مورد انتقاد قرار گرفته است.
یکی از مفسرین مشهور اقتصادی در ترکیه، با ارائه آمار شفاف و روشنی از میزان صادرات کالا به سرزمین های اشغالی، تحریم صادرات به اسراییل را پیشنهاد کرد.
ابراهیم قهوه چی، نام مفسری است که با ارائه آمار صادرات، نشان می دهد که برخلاف سخنان تند مقامات آنکارا که صرفه جنبه تبلیغاتی و مصرف داخلی دارد، تجارت با اسراییل، متوقف نشده بلکه افزایش قابل توجهی پیدا کرده است.
یادداشت تحلیلی قهوه چی درباره تجارت بین ترکیه و رژیم صهیونیستی را با هم مرور می کنیم:
تل آویو بزرگترین مشتری فولاد ترک
تعداد قربانیان غزه به خاطر وحشیگری اسراییل در حال افزایش است. با این حال، نه تنها در نشست 57 کشور اسلامی هیچ تصمیم تحریم بازدارنده ای اتخاذ نشد، مواضع ترکیه نیز در حد لفاظی های تند باقی ماند.
آنکارا بحث درباره «گام های مشخص» علیه جنایات علیه بشریت را در دستور کار قرار داد اما نهایت کاری که کرد، این بود که نوشابه کوکا کولا و نسکافه از منوی کافه و رستوران پارلمان کنار نهاده شد. ولی با این حال، فروش استراتژیک فولاد ترکیه به اسرائیل همچنان ادامه دارد.
بسیاری از کارشناسان معتقدند که تحریم اقتصادی اسراییل، یک ضرورت واقعی است. آنان یادآور می شوند که لازم است هر چه زودتر صادرات کالاهای استراتژیک به اسراییل متوقف شوند.
نمی دانم اطلاع دارید یا نه اما بد نیست بدانید صادرات فولاد ترکیه به اسراییل مهمترین بخش این معامله است و ما 6 میلیارد دلار فولاد به اسراییل می فرستیم.
علاوه بر فولاد، لازم است در صنایع مهندسی نفت و گاز نیز، با اسراییل قطع رابطه شود. لازم است همکاری با تل آویو در زمینه های انرژی و خطوط نفت و گاز قطع شود.
فقط نوشابه و همبرگر کافی است؟
بگذارید به یک سوال مهم جواب دهیم: آیا می توان صرفاً با تحریم نوشابه کوکاکولا، اسراییل را به زانو درآورد؟ خیر! اما این موضوع دو جنبه مهم دارد. اول این که بخشی از این ماجرا ارزش نمادین و فرهنگی دارد. اما جنبه دوم که به باور من بسیار مهمتر است، اندیشیدن به ابعاد فراتر از چیزهایی همچون نوشابه و کواکولا است.
بگذارید توضیح دهم، در هفته گذشته، دوباره خیابان های لندن پر شد از حامیان ملت مظلوم فلسطین. گفته می شود این تظاهرات شلوغ ترین حرکت از سال 2003 است.
آمار رسمی می گوید 300 هزار نفر، اما ناظران مستقل می گویند که نزدیک به یک میلیون نفر به خیابان ها آمدند. البته این نوع تظاهرات اعتراض آمیز فقط در لندن روی نداد و به ویژه در کشورهای توسعه یافته جهان در شهرهایی همچون بروکسل، ملبورن، پاریس و حتی در شهر حیفای اسرائیل، دیدیم که همه علیه نتانیاهو شعار دادند.
اما فقط یک تجمع در ترکیه برگزار شد که آن هم کاملاً حزبی بود و بدون دعوت مخالفان برگزار شد! چرا خیابان های ما در ترکیه هر آخر هفته علیه اسرائیل ظالم پر از معترضین نمی شود؟ آن هم در شرایطی که اغلب مردم ما ضد نتانیاهو و اسراییل هستند؟
آیا ترتیب دادن یک اجتماع حزبی صرف و تحریم نوشابه و همبرگر کافی است؟ این همه کاری است که دولت اردوغان می تواند انجام دهد؟ رسانه های آکپارتی آن قدر در این مورد خبر منتشر کردند که گویی با ننوشیدن کوکاکولا و قهوه و نخوردن همبرگر، اسرائیل را به زانو در می آوریم! اما در آن سو، چندین کالای استراتژیک به اسراییل می فرستیم!
طنز ماجرا اینجاست که این خود رجب طیب اردوغان بود که کارخانه شرکت کولا را در ترکیه افتتاح کرد. شرکت های کولا و همبرگر در ترکیه هر دو به عنوان شرکت های سهامی عام در بورس استانبول معامله شدند. اما بگذارید به شما بگویم ما به اسرائیل چه می فروشیم.
بر اساس گزارش مجمع صادرکنندگان ترکیه - TIM، ترکیه همسطح آلمان، به اسرائیل کالا صادر می کند و پس از چین و آمریکا قرار دارد. به عبارت دیگر، ما و آلمان سومین کشور جهان در تامین نیازهای اسرائیل هستیم.
داده های TIM می گوید که ما در سال 2022 یک میلیارد و 192 میلیون دلار آهن و فولاد به اسرائیل فروختیم. پس از آن وسایل نقلیه موتوری با 563 میلیون دلار قرار گرفتند و پلاستیک و محصولات آن با 512 میلیون دلار در جایگاه سوم قرار دارند.
ببینید! طبق داده های تجارت خارجی TÜİK، ما بر اساس میانگین 6 ماه گذشته، ماهانه 450 میلیون دلار کالا به اسرائیل می فروشیم. یعنی 5.4 میلیارد دلار در سال.
در واقع صادرات ما در سال های اخیر تا 7 میلیارد دلار افزایش یافته است. از ژانویه تا اکتبر سال گذشته، ما کالاهایی به ارزش 5 میلیارد و 568 میلیون دلار به اسرائیل فروختیم. (میانگین ماهانه 556 میلیون دلار).
وزیر تجارت ترکیه یعنی عمر پولاد گفت که تجارت با اسرائیل پس از 7 اکتبر کاهش یافته است. بله، انقباض موقت وجود دارد، اما این ربطی به عملیات 7 اکتبر ندارد و طبیعت رفتار صادراتی ترکیه در این فصل از سال چنین است. در ماه اکتبر، فروش ما به اسرائیل 28.9- درصد کاهش یافت. اما همزمان، صادرات ما به کامرون 31.4- درصد، به قطر 60.6- درصد و به جامائیکا 46.1- درصد کاهش یافت.
ما به عنوان ترکیه برای محکوم کردن جنایات اسراییل و برای تحریم آن، دقیقاً چه کار می کنیم؟ تحریم کوکاکولا یا تحریم همبرگر کینگ کافی است؟ خیر. اینها شرکت های ترکی هستند که با حق امتیاز فعالیت می کنند. آیا هیچ محدودیتی در فروش محصولات استراتژیک به اسرائیل، به ویژه محصولاتی که در تولید بمب مورد استفاده قرار می گیرند، روی داده است؟
انتهای پیام/