به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، نشریه "فوکوس" در مطلبی نوشت: حدود چهار سال پس از برگزیت، انگلیس مایوس و سرخورده به نظر می رسد. رشد کمتر، عدم توافق تجاری و افزایش قیمت ها تنها بخشی از پیامدهای آن است.
چهار سال پس از خروج رسمی بریتانیا از اتحادیه اروپا، بریتانیا با عواقب ناگوار برگزیت مواجه شده است. به جای امید به بهبود اقتصادی، کاهش رشد، فقدان توافقات تجاری و افزایش هزینه های مواد غذایی از روزمرگی های این کشور است.
حامیان برگزیت، از جمله بوریس جانسون، نخست وزیر وقت انگلیس ، به مردم وعده حاکمیت و معاملات تجاری سودآور خارج از اتحادیه اروپا را دادند. تحت شعار "کنترل را پس بگیرید"، توافقات دوجانبه با شرایط بهتر باید جایگزین توافقات تجاری قبلی اتحادیه اروپا می شد. اما با توجه به شرایط فعلی، این خوش بینی دور از دسترس به نظر می رسد. به گزارش روزنامه تاگس شاو در چهارمین سالگرد برگزیت، اخیرا حتی شکست مذاکرات تجارت آزاد بین بریتانیا و کانادا باید گزارش می شد.
در ادامه آمده است: تعداد قراردادهای تجاری منعقد شده نیز ناامید کننده است. پس از اعمال تعرفههای بالای وارداتی از سوی کانادا بر پنیر و خودرو، بریتانیا تنها با استرالیا و نیوزلند قراردادهای تجاری دوجانبه منعقد کرده و به پیمان اقیانوس آرام (CPTTP) پیوسته است. ممکن است برخی از مزایا برای این توافقنامه ها وجود داشته باشد، اما این کشورها همچنان از آن دور هستند. خود دولت ارزش هر قرارداد را 0.1 درصد از تولید ناخالص داخلی برآورد می کند. توماس سامپسون، اقتصاددان در دانشکده اقتصاد لندن توضیح می دهد: این به هیچ وجه ضررهای ناشی از از دست رفتن دسترسی به بازار داخلی اتحادیه اروپا را برای انگلیس جبران نمی کند.
در ادامه این مطلب آمده است: افزایش قیمت مواد غذایی و رکوردهای مهاجرتی مشکلات پس از برگزیت را تشدید می کند. کنترل های مرزی بر واردات مواد غذایی از اتحادیه اروپا که اکنون بالاخره اجرایی شده است، بارهای اداری و هزینه های واردات را افزایش می دهد که منجر به افزایش قیمت ها می شود. از طرف دیگر در سال 2022، خالص مهاجرت به بالاترین حد خود یعنی 745000 نفر رسید که بسیار بالاتر از هدف دولت محافظه کار انگلیس برای 212000 مهاجر در سال است.
بنابراین، نتایج چهار سال پس از برگزیت نگران کننده است. نظرسنجی ها نشان می دهد که 63 درصد از بریتانیایی ها برگزیت را یک شکست ارزیابی می کنند، در حالی که تنها 12 درصد آن را موفقیت آمیز می دانند.
ریچارد واکر، کارآفرین، رئیس سوپرمارکتهای زنجیرهای تخفیفدهنده بریتانیایی ایسلند و یکی از حامیان برگزیت در آن زمان در این باره نظر مشابهی دارد. وی در این باره می گوید: فرصتهای ارائه شده توسط برگزیت به سادگی استفاده نشده است. نتیجه مضحک است.
نشریه فوکوس در مطلب دیگری در این باره نوشت: چهار سال پیش بریتانیا از اتحادیه اروپا خارج شد. انتخابات بعدی در دوازده ماه آینده برگزار خواهد شد، اما دیگر کسی درباره برگزیت صحبت نمی کند. خروج چه چیزی برای انگلیسی ها به ارمغان آورد؟
برگزیت همواره موضوع غالب پس از همه پرسی اتحادیه اروپا در سال 2016 بود. اما از زمان جدایی رسمی بریتانیا از اتحادیه اروپا در پایان ژانویه 2020، به نظر می رسد اوضاع متفاوت شده است.
وقتی موسسات انتخاباتی از شهروندان می پرسند که کدام مسائل بیشتر به شهروندان مربوط می شود، امور اتحادیه اروپا و برگزیت دیگر حتی در اولویت ده تای اول هم قرار نمی گیرد.. در آخرین نظرسنجی موسسه ایپسوس، اقتصاد و تورم در صدر قرار دارند و تنها پنج درصد از پاسخ دهندگان اروپا را موضوع مهمی می دانند.
با این همه هیچ نیروی سیاسی قابل توجهی در این کشور وجود ندارد که متعهد به معکوس کردن برگزیت باشد؛ اگرچه تولید ناخالص ملی در دراز مدت در نتیجه خروج انگلیس از اتحادیه اروپا حدود چهار درصد تضعیف شده و اگرچه اکثریت قریب به اتفاق جمعیت اکنون از خداحافظی با خانواده اروپایی پشیمان هستند.
بنابراین مقررات زدایی تا کنون بیشتر جنبه نمادین دارد اما منافع اقتصادی هنوز نامشخص است. تا کنون، مزایای اقتصادی کمی را برای این پروژه می توان شناسایی کرد. موانع جدیدی برای تجارت با مهمترین شریک انگلیس وجود دارد. عدم اطمینان پیرامون این تحولات سرمایه گذاری شرکت ها را کاهش داده است.
انگلیسی ها در پی یک همه پرسی در سال 2016 برای خروج از اتحادیه اروپا رای دادند و در نهایت بریتانیا روز جمعه 31 ژانویهٔ سال 2020 میلادی ساعت 11 شب به وقت محلی از اتحادیهٔ اروپا جدا شد.
انتهای پیام/