به گزارش گروه بین المل خبرگزاری تسنیم، دیوید میلیبند، وزیر خارجه پیشین انگلیس و مدیر اجرایی کمیته بین المللی نجات که سازمان او تا اواسط ژانویه با چندین پزشک برای کمک در نوار غزه بود در گفتگویی با نشریه دی سایت آلمان به شرایط فاجعه بار در نوار غزه پرداخته و اظهار داشت: ما با دو تیم در نوار غزه بودیم، در بیمارستان الاقصی در مرکز و در بیمارستان ناصر در جنوب که اکنون خبرساز شده است. پزشکان ما متخصصان پزشکی بین المللی هستند که در محل عمل کرده و فوری ترین موارد اورژانس را درمان کرده اند. اکثر پزشکان ما با تجربه هستند، آنها می دانند که چه می کنند، هیچ چیز نمی تواند آنها را به این راحتی ناراحت کند - و با این حال آنچه آنها در نوار غزه دیدند آنها را عمیقاً شوکه کرد.
وی در بخش دیگری از این گفتگو تصریح کرد: آنچه تیم های ما در نوار غزه تجربه کردند در وحشیگری اش تکان دهنده است. پزشکان ما سعی کردند جان نوزادان یک ساله ای را که دست و پای خود را از دست داده بودند و با سوختگی های وحشتناک پوستی به آنجا آورده بودند، نجات دهند. پزشکان ما دستان 70 سالهای را که در حال مرگ بودند و دیگر نمیتوانستند به او کمک پزشکی کنند، گرفته بودند. اینها همه روایت های دست اول شاهدان عینی است.
دیوید میلیبند در ادامه گفت: گاهی پزشکان ما یک شب را در بیمارستان می ماندند، اما بیشتر در مهمانسرای خودمان که به دلیل آزاد بودن و مجاورت ساختمان های دیگر آن را انتخاب می کردیم بودند. با این وجود، این اقامتگاه در ماه ژانویه مورد اصابت یک بمب 1000 پوندی قرار گرفت. بمب در یک طرف خانه فرود آمد. کارکنان ما جان خود را مدیون این هستند که بمب دو متر جلوتر افتاد وگرنه کارمندان ما الان مرده بودند. بمب GBU32 در شن فرود آمد که فشار انفجار را کاهش داد. خانه ویران شد و سه نفر از کارمندان ما مجروح شدند.
وی در ادامه گفت: تیم های ما دیده اند که غزه چقدر ویران شده است. 85 درصد ساختمان ها به طور کامل یا جزئی تخریب شده اند. یک و نیم تا دو میلیون نفر آواره هستند. اما آمارها به سختی می تواند منعکس کننده وضعیت واقعی باشد. چیزی که من را مشغول کرده است تعداد اجساد مدفون در زیر آوار است که هنوز پیدا نشده اند. این وحشیگری یک جنگ در دردناک ترین حالت آن است.
وی در ادامه درباره بزرگترین چالش در حال حاضر در نوار غزه گفت: خطر فوری برای زندگی و جان افراد همیشه در نبرد و جبهه این است که مثلا در پنج دقیقه آینده جان خود را از دست می دهد. اما کسانی که تحت تأثیر جنگ قرار نگرفتهاند، از بحران غذایی آسیب میبینند. ما یک سازمان بشردوستانه هستیم، فقط می توانیم وضعیت را توصیف کنیم و نتیجه بگیریم که از منظر بشردوستانه چه باید کرد. دو دسته از این الزام بشردوستانه وجود دارد: ارائه کمک و حفاظت از جان انسان. تنها راه برای انجام این کار این است که همه درگیری ها را متوقف کنید.
وی در ادامه درباره عواقب حمله احتمالی رژیم صهیونیستی به رفح در جنوب نوار غزه گفت: در این صورت جان 1.5 میلیون نفر در معرض خطر قرار می گیرد. اینکه چه کسی زنده خواهد ماند یک مسئله شانسی است. ما در مورد افرادی صحبت می کنیم که در فضاهای بسیار کوچک دور هم جمع شده اند، که قبلاً چهار یا پنج بار در این درگیری آواره شده اند و در بسیاری از موارد خانواده یا دوستان خود را از دست داده اند. علاوه بر 28000 یا 29000 کشته، 60000 تا 70000 مجروح تخمین زده می شود. هنگام جنگ در چنین مناطق پرجمعیتی، خطر بسیار بسیار زیاد است. گاهی اوقات شما کلماتی برای درک معنای آن ندارید.
وزیر خارجه پیشین انگلیس در ادامه گفت: نوار غزه تنها جایی نیست که طرف های متخاصم با چالش دنبال کردن اهداف جنگی خود و در عین حال حمایت از حقوق غیرنظامیان روبرو هستند. اما حقوق بین الملل صریح است. این حقوق حفاظت مطلق از جان انسان و حق کمک را فراهم می کند. وقتی صحبت از تناسب به میان میآید، مهم این نیست که طرف مقابل با شما چه کرده است، بلکه این است که خودتان چه کردهاید تا نیازهای بشردوستانه را برآورده کنید. کنوانسیون ژنو که این الزامات را توصیف می کند، نتیجه وحشت قرن های گذشته است. در فهرست ما از 20 کشوری که بیشترین خطر را برای حقوق بشر دارند، غزه پس از سودان در رتبه دوم قرار دارد که در حال حاضر 25 میلیون نفر در آن به کمک نیاز دارند.
وی همچنین وضعیت در نوار غزه را برای ساکنان آن مرگبار و وخیم ارزیابی کرده و درباره اتهاماتی که علیه آنروا وارد می شود و درخواست رژیم صهیونیستی برای بیرون راندن این نهاد کمکی از نوار غزه گفت: اگر 2.2 میلیون فلسطینی در غزه و سه میلیون دیگر در جاهای دیگر توسط آنروا کمک نشوند، هیچ کس به آنها کمک نمی کند. فردا کسی نمی تواند این وظیفه را بر عهده بگیرد. هیچ جایگزینی برای آنروا در آینده قابل پیش بینی وجود ندارد.
میلیبند در ادامه گفت: ما در حال حاضر سومین تیم اورژانس خود را از پزشکان برای بازگشت به غزه آماده می کنیم. ضرورت بشردوستانه ما را ملزم به رفتن به مکان های بسیار بسیار خطرناک می کند.
انتهای پیام/