به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، پاسخ سخت جمهوری اسلامی ایران به رژیم صهیونیستی در سحرگاه 26 فروردین 1403، تحولی تاریخی را رقم زد که در کنار «طوفان الاقصی»، تاریخ منطقه غرب آسیا و به تبع آن جهان را دستخوش تغییر خواهد کرد. طبق اذعان رسانه های غربی، این اقدام نظامی، بزرگترین عملیات پهپادی، موشکی تاریخ جنگ های جهان تا کنون بوده است. اما عظمت و شکوه این اقدام، تنها مربوط به سطح عملیاتی آن نیست و در حقیقت اینکه بزرگترین حمله پهپادی جهان، علیه رژیم صهیونیستی، به عنوان عامل حفظ منافع غرب و آمریکا در منطقه غرب آسیا صورت می گیرد، وجه بزرگتری از این تحول تاریخی است.
اگرچه پیامدهای پاسخ ایران به رژیم صهیونیستی را باید در عرصه میدانی رصد کرد و زمان بخش اعظمی از آن را روشن خواهد ساخت، اما برخی پیامدها از هم اکنون روشن و آشکار قابل مشاهده و پیش بینی هستند که می توان آنها را در 3 دوره کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت بررسی کرد. نوشتار پیشرو به بررسی پیامدهای کوتاه مدت این حمله انتقامی می پردازد. مقصود از پیامدهای کوتاه مدت، آن دسته از پیامدهایی است که در حین حمله ایران خود را نشان دادند یا دست کم طی شش ماه آینده، به عنوان اثر این حمله در عرصه منطقه و جهانی بروز پیدا خواهند کرد.
آشکار شدن صف بندی های منطقه ای
پیش از وقوع این حمله، شاید از چند دهه قبل، برخی حاکمان کشورهای منطقه به عنوان هم پیمان آمریکا و رژیم صهیونیستی در تحلیل ها دسته بندی می شدند. اما با وجود تمام تحلیل های موجود، این حاکمان، با اعلام مواضع مردم.0فریب، خود را خارج از صف بندی های موجود نشان می دادند. با پاسخ سخت جمهوری اسلامی ایران به رژیم صهیونیستی، این کشورها به طور عملی و میدانی خود را نشان دادند و عملاً بر تمام مردم منطقه آشکار شد که کدام یک از حاکمان منطقه در کنار صهیونیست ها قرار دارند و دُم آنها با صهیونیست ها گره خورده است.
آشکار شدن چینش نظامی منطقه ای آمریکا
شاید یکی از مهمترین وجوهی که پس از پاسخ سخت جمهوری اسلامی ایران به رژیم صهیونیستی آشکار شد و در تحلیل کارشناسان منطقه ای به عنوان وجوه شکست غرب و آمریکا برشمرده می شود، آشکار شدن چینش نظامی آمریکا در منطقه بود. واشنگتن در منطقه غرب آسیا پایگاه های نظامی مشخصی را دارد که این پایگاه ها محل تجمع نیروهای آمریکا و امکانات نظامی آنها محسوب می شود. در زمانی که جنگی رخ نداده بود، در تحلیل های نظری، این پایگاه ها نقطه کانونی اقدامات نظامی آمریکا تلقی می شدند اما با آغاز حمله ایران در نیمه شب 25 فروردین 1403، دولت بایدن مجبور شد علاوه بر به کارگیری پایگاه های رسمی خود، از نقاطی دیگر نیز دست به عملیات بزند.
نقاطی که آمریکا برای دفاع از رژیم صهیونیستی از طریق آنها وارد میدان شد، شامل دو دسته اقدام بودند: نقاطی که در کشورهای مشخصی قرار داشتند و از طریق کشورهای ثالث عملی می شدند و نقاطی که در آب های آزاد قرار داشتند و بیشتر از طریق ناوهای دریایی آمریکا و هم پیمانانش وارد عملیات می شدند. این دو دسته از کانون های عملیات، پیش از پاسخ سخت جمهوری اسلامی آشکار نبودند و با شروع عملیات آشکار شدند.
آشکار شدن تاکتیک ها و امکانات عملیاتی آمریکا
علاوه بر چینش نظامی آمریکا در منطقه که بخشی از آن با شروع پاسخ سخت جمهوری اسلامی ایران آشکار شد، تاکتیک های عملیاتی واشنگتن در منطقه نیز آشکار شد. اینکه آمریکا با چه تاکتیک نظامی وارد میدان می شود و در این تاکتیک نظامی از چه سلاح ها و توانمندی های نظامی بهره می گیرد، یکی از وجوهی بود که در پاسخ سخت جمهوری اسلامی ایران آشکار شد.
دستیابی مقاومت به این تاکتیک ها، دو مزیت برای محور مقاومت به همراه خواهد داشت: نخست، آنکه محور مقاومت با شناخت این تاکتیکها، خود را برای مقابله با این تاکتیک ها در درگیری های بعدی آماده خواهد کرد و دوم، اینکه آمریکا و هم پیمانانش را مجبور خواهد کرد برای جنگ های بعدی از تاکتیک های جدید خود رونمایی کنند.
اثرات مثبت اقتصادی برای محور مقاومت
با اقدام سخت جمهوری اسلامی ایران علیه رژیم صهیونیستی برای نخستین بار، فرآیند اثرگذاری اقتصادی به نفع محور مقاومت و جمهوری اسلامی رقم خورد. از آنجا که پیش از این حمله، تمام درگیری های منطقه ای از سوی آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه محور مقاومت رقم می خورد، اثرات اقتصادی نیز همواره علیه محور مقاومت بود. در هر یک از درگیری های گذشته در منطقه به ویژه طی یک دهه اخیر، اقتصاد کشورهای محور مقاومت، جدای از حباب منفی اقتصادی که به دست مزدوران آمریکا و غرب به وجود می آمد، به دلیل ضرباتی که پذیرا می شد، شاهد افول اقتصادی و تبعات ناشی از آن بود.
اما این بار برای نخستین بار اقتصاد کشورهای حوزه مقاومت بر اثر درگیری به وجود آمده، شاهد افول نبود و این اقتصاد رژیم صهیونیستی بود که تبعات منفی حمله را تجربه کرد.
اینکه ممکن است اقدامات بعدی آمریکا و هم پیمانانش ممکن است پس از پاسخ سخت ایران، منجر به ضربات اقتصادی به محور مقاومت شود، مسئله ای ثانویه است. آنچه روشن است این است که پاسخ سخت ایران دست کم در کوتاه مدت، به اقتصاد رژیم صهیونیستی ضربه وارد کرد، بدون آنکه خود متحمل ضربات اقتصادی شود.
تعمیق بحران داخلی رژیم صهیونیستی
رژیم صهیونیستی از سال 2018 میلادی به دنبال انحلال کابینه نتانیاهو، عملاً در بحران داخلی قرار دارد. عدم ثبات سیاسی ناشی از اختلافات حزبی و اجتماعی موجب شد رژیم صهیونیستی طی کمتر از 4 سال، 5 انتخابات برگزار کند. با روی کار آمدن کابینه جدید رژیم صهیونیستی در سال 2022، مسئله اصلاحات قضایی و ورود تندروها به عرصه سیاسی، موجب آغاز اعتراضات وسیع اجتماعی شد که ده ها هفته ادامه داشت. در اثنای این بحران ها که موجب اختلافات شدید داخلی در رژیم صهیونیستی شده بود «طوفان الاقصی»، ضربه جدی و کاری را در 7 اکتبر 2023 به رژیم صهیونیستی وارد ساخت و عملاً اختلافات را افزایش داد.
پاسخ سخت جمهوری اسلامی ایران، اختلافات فوق را تعمیق داد و موجب شد این اختلافات علاوه بر عرصه اجتماعی، در داخل هر 3 کابینه رژیم صهیونیستی (کابینه بزرگ، کابینه امنیتی، کابینه جنگ) نیز تشدید شود. کابینه هایی که برای فرار از اختلافات به مرور کوچک تر شده بودند تا تصمیم گیری را در محدوده کوچک تری انجام دهند. اما حالا همین کابینه جنگ نیز دچار اختلافات جدی شده است.
در شرایطی که مخالفان نتانیاهو تا ورودی خانه او پیشروی کرده اند، در کابینه جنگ رژیم صهیونیستی نیز تصمیم گیری برای نحوه پاسخ به انتقام موشکی - پهپادی ایران نیز به یک معضل جدی تبدیل شده است. شاید به همین خاطر است که رونن برگمن، نویسنده امنیتی رسانه های صهیونیستی می گوید: اگر جلسه کابینه جنگ برای تصمیم گیری در خصوص پاسخ به ایران به طور زنده از رسانه ها پخش می شد، امروز 4 میلیون نفر برای مهاجرت به فرودگاه بن گوریون می رفتند.
ادامه دارد ...
انتهای پیام/