به گزارش خبرنگار فضا و نجوم خبرگزاری تسنیم، تلسکوپ فضایی هابل که بیشتر به خاطر ثبت تصاویر خیرهکننده از کهکشانهای دور شناخته میشود، کاربردهای دیگری نیز دارد؛ از جمله برای مطالعه اجرام منظومه شمسی خودمان نیز مفید واقع شده است.
اخیراً، محققان با خلاقیت از دادههای هابل برای شناسایی سیارکهای ناشناختهای که عمدتاً در کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری قرار دارند، استفاده کردهاند. در این کمربند، انبوهی از سنگها و یخها است که بقایای شکلگیری اولیه منظومه شمسی محسوب میشود.
در این پژوهش، محققان تعداد باورنکردنی 1031 سیارک جدید را کشف کردند. بسیاری از این سیارکها کوچک هستند و قطر برخی از آنها کمتر از یک کیلومتر است. برای یافتن این سیارکها، محققان 37000 تصویر هابل را که در طول 19 سال ثبت شده بود، بررسی کردند. آنها با این کار رد سیارکهایی را که در زمان عبور از مقابل دوربین هابل، لکهای نورانی بر جای گذاشته بودند، شناسایی کردند.
تصویر کهکشان مارپیچی UGC 12158 توسط تلسکوپ فضایی هابل ناسا/ESA گرفته شده است. این تصویر شبیه به آن است که گویی کسی با خودکار سفید روی آن خط کشیده باشد. اما این اتفاق در واقع به دلیل حرکت یک سیارک در پیشزمینه و عبور از میدان دید هابل رخ داده است. نور سیارک در طول چندین بار نوردهی به کهکشان تابیده و ردی شبیه به خطوط چین بر جای گذاشته است.
درواقع دانشمندان با کمک مردم، این سیارکهای جدید را در منظومه شمسی کشف کردهاند. گروهی از اخترشناسان حرفهای با همکاری مردم عادی که به آنها "شهروند دانشمند" میگویند، موفق به کشف این سیارکهای جدید در منظومه شمسی شدهاند. این دانشمندان از حجم عظیمی از تصاویر تلسکوپ فضایی هابل برای یافتن سیارکها استفاده کردهاند.
برای انجام این کار، از دو روش اصلی استفاده شده است:
جستجوی دستی: در این روش، تصاویر هابل توسط مردم عادی به صورت دستی بررسی میشد تا سیارکهای احتمالی پیدا شوند.
یادگیری ماشینی: در این روش، از الگوریتمهای یادگیری ماشینی برای شناسایی خودکار سیارکها در تصاویر هابل استفاده شده است.
استفاده از این دو روش به دانشمندان کمک کرد تا تعداد زیادی سیارک جدید را کشف کنند. این کشف، اطلاعاتی را در مورد نحوه شکلگیری و تکامل منظومه شمسی به ما میدهد.
دانشمندان با کمک تصاویر هابل، مدار و اندازه سیارکها را کشف میکنند. اخترشناسان با بررسی تصاویر تلسکوپ فضایی هابل که رد سیارکها را نشان میدهد، میتوانند مدار و اندازه آنها را محاسبه کنند.
محاسبه مدار: با توجه به رد سیارک در تصاویر متعدد، دانشمندان میتوانند مسیر حرکت آن را در فضا و دوره تناوب آن را تعیین کنند.
محاسبه اندازه: با مقایسه روشنایی سیارک در تصاویر با فاصله آن از زمین، دانشمندان میتوانند اندازه آن را تخمین بزنند.