به گزارش گروه سیاست خارجی خبرگزاری تسنیم، علی اکبر احمدیان، دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان امروز چهارشنبه 5 اردیبهشت ماه با شرکت در نشست تخصصی اجلاس امنیتی سنپترزبورگ ضمن اشاره به آسیبها، چالشها و تهدیدات امنیت اطلاعات یک بسته پیشنهادی با 5 محور ارائه داد.
متن کامل سخنرانی دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران در نشست تخصصی اجلاس امنیتی سنپترزبورگ به شرح زیر است:
ابتدا لازم میدانم تشکر و قدردانی خود را از جنابعالی به خاطر برگزاری شایسته این نشست مهم بین المللی و خرسندی خویش را از دولت فدراسیون روسیه برای میزبانی گرم در این رویداد مهم امنیتی ابراز دارم؛ همچنین عملیات تروریستی مسکو را محکوم و به شما تسلیت میگویم.
همکاران گرامی؛
ما در حال گذار از نوعی حکمرانی پیچیده مبتنی بر اطلاعات هستیم که روز به روز در حال توسعه است و با تکیه بر فناوری اطلاعات، نه تنها دولتها بلکه نظام سلطه با شناختی که از افراد و جوامع پیدا کردهاند، به سمت کنترلهای روانکاوانهای گام بر میدارند که کمتر رنگ و بوی مداخله سنتی را دارد. اما امکانی به مراتب بیش از گذشته برای اعمال سیاست و کنترل را در اختیار حاکمان و البته متأسفانه، دیگرانی قرار میدهد که میتوانند اطلاعات را در اختیار گیرند.
همین امر سبب شده، اکنون، اطلاعات نقش و اهمیتی به مراتب بیش از گذشته پیدا نماید و یکی از مهمترین چالشهای امنیتی در عرصه بین المللی، امنیت اطلاعات خصوصاً در فضای سایبری است که حل آن نیازمند همکاری و مشارکت جمعی کشورهاست.
عالی جنابان!
سایر همکاران من از امنیت اطلاعات به مفهوم رایج آن سخن گفتند که مورد موافقت ما نیز هست، اما من با یک " نظریه محوری" و متفاوت به این نشست آمدهام تا توجه شما را به دو تهدید بزرگ جلب نمایم که از آن به " تهدید نرم" و "تهدید نیمه سخت" تعبیر میکنم.
امنیت اطلاعات آن گونه که در نگاه ساده انگارانه تصور میشود، صرفاً به معنای حفاظت از اطلاعات و دادهها و ارتباطات نیست، بلکه در نگاهی فراگیر ایجاد سپر دفاعی و امنیتی در برابر "برده سازی مدرن" از انسانها و جوامع با حذف هویت انسانی و ملی آنان از طریق ترویج فردگرایی افراطی و ایجاد شکاف بین نسلی و گسستن پیوندهای اجتماعی است.
از این منظر آسیبها، چالشها و تهدیدات امنیت اطلاعات عبارتست از:
1- انحصار اینترنت به آمریکا
2- انحصار سیستمهای عامل رایانهها و تلفنهای هوشمند (مانند ویندوز و اندروید به آمریکا)
3- انحصار دیتاسنترهای جهانی و بزرگ و سکوها (مانند گوگل و NSA به آمریکا)
در نتیجه این انحصارات تهدیدات زیر رخ نموده است:
1. سوء استفاده از اطلاعات و توانمند شدن صاحبان اطلاعات به نفوذ تا عمق زندگی افراد، جوامع و کشورها
2. شکل دهی به خواستهها، زندگی و حتی آرزوهای افراد و جوامع بشری، مطابق با اهداف و امیال صاحبان مکنت و قدرت و نظام سلطه بین المللی
3. ایجاد امکان برای برخی کشورهای خاص به منظور در اختیار گرفتن زیرساختهای حیاتی کشورها که بعنوان مثال زیرساخت اینترنت در انحصار امریکاست و از این طریق زیرساختهای همه کشورها را در تصرف، کنترل و اختیار خود گرفته است.
4. دخالت حکومتها فراتر از مرزهای سیاسی و حاکمیتی خود و حذف تدریجی حاکمیت ملی کشورها
5. ایجاد امکانی جدی برای تغییر در هویت انسانها و جوامع و شکل دهی به آن به دلخواه غرب و ایجاد فاصله بین افراد و جوامع با ریشه های خود
6. گسست و شکاف نسلی و پیوندهای اجتماعی، خانوادگی از طریق فردگرایی افراطی آن هم از نوع انحرافی و فروکاست انسانها به لذت جویی و کسب سود فردی
در نتیجه این موارد:
توانایی کنترل بی سابقه و به شدت افراطی، روانکاوانه و مداخله در خصوصی ترین لایههای زندگی افراد و جوامع و حتی کنترل ذهن و رفتار آنان با مقاصد تجاری و سیاسی به نوعی که آزادی، استقلال و قدرت انتخاب را از آنان سلب نموده و حاکمیت فردی و ملی را حذف و برده داری مدرن را شکل میدهد. کدام یک از شما با تغییر شگفت انگیز افکار و امیال نسل جوان خود حتی فرزندان خویش مواجه نشدهاید؟!
عزیزان! سارق اصلی و عامل ناامنی همان کسی است که امین شمرده شده است، اوست که شبکه و اطلاعات را در دست دارد .
همان گونه که ملاحظه میشود از این منظر، امنیت فردی، اجتماعی و حاکمیت ملی کشورها به سرعت در معرض دو تهدید نیمه سخت به معنای تصرف سکوها، سیستمها و سازوکارهای جهانی و همچنین، در معرض تهدید نرم به معنای تصرف افکار و علائق و اقناع انسانها برابر امیال نظام سلطه جهانی است.
همکاران محترم!
فقدان قوانین عادلانه بین المللی در این حوزه موجب گردیده تا دولت آمریکا با در اختیار داشتن مدیریت جهانی اینترنت و توسعه سکوهای اینترنتی، فضای سایبر بین المللی را قلمرو حاکمیتی خود بداند و بر حکمرانی کشورهای مختلف به ویژه در حوزه امنیت ملی آنها اعمال نفوذ نماید.
جمهوری اسلامی ایران یکی از کشورهایی است که سالها قربانی حملات سایبری متعدد از طرف امریکا و رژیم صهیونیستی بوده است. شما ماجرای حمله خطرناک به سایت اتمی جمهوری اسلامی ایران با بدافزار استاکس نت را به خاطر دارید. با توجه به این که اکثر سامانه های سخت افزاری و نرم افزاری، به ویژه سیستم عامل های رایانه ها و گوشی تلفن های هوشمند متعلق به شرکت های امریکایی است این کشور از این ابزار سوء استفاده مینماید. متاسفانه در عملیاتهای خرابکارانه، جاسوسی و تروریستی از قبیل حمله به کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در دمشق و یا ترور فلسطینی ها از بسترهای مذکور استفاده شده است.
عالی جنابان!
لازم است به برخی از کشورها که اجازه استقرار مراکز امنیت سایبری و یا خرید و نصب سخت افزارها و نرم افزارهای رژیم صهیونیستی را دادهاند، هشدار دهم که رژیمی که با نسل کشی فلسطینیان و کودک کشی و زن کشی و جنایات متعدد علیه بشریت در غزه ماهیت خود را بر همگان آشکار ساخت صلاحیت ورود به این عرصه مهم را ندارد و کشورها باید مطمئن باشند که با گشودن مرزهای خود برای این رژیم، زیرساخت بزرگی برای تهدید امنیتی خود ایجاد کردهاند که جاسوسی از مردم و مقام های کشورهایشان بخش بسیار کوچکی از این خطر است. مشکل بزرگتر در بقا و ثبات این کشورها خواهد بود.
همکاران گرامی!
در مقابل یک جانبه گرایی آمریکا و غرب، سازمانهای منطقهای همچون شانگهای و بریکس باید تلاش نمایند تا در عرصه امنیت اطلاعات همکاریهای خود را گسترش داده و ابزارها، نهادها و ساختارهای جدید را خلق نمایند تا در برابر این دو نوع تهدید بیدفاع نباشند.
جمهوری اسلامی یک بسته پیشنهادی مشخص به این نشست ارائه مینماید:
1- همکاریهای دوجانبه و چندجانبه بین المللی با موضوع امنیت اطلاعات بر مبنای نظریه و رویکرد جمهوری اسلامی ایران به امنیت اطلاعات
2- چندجانبه کردن نهادها و ساختارهای بین المللی در حوزه امنیت اطلاعات و سایبر و خارج کردن آن از انحصار یک کشور و یک قطب
3- همکاری برای تدوین قوانین و مقررا ت مرتبط با امنیت اطلاعات و امنیت سایبری جهانی (دیپلماسی سایبری) در ابعاد مختلف و دفاع هماهنگ از آنها در مجامع بین المللی از قبیل ITU و مقابله با یکجانبه گرایی آمریکا در فضای سایبر
4- تشکیل ائتلافهای ضد تحریمی و استفاده از سامانه ها و سکوهای غیر آمریکایی تحریم ناپذیر برای تبادلات مالی و اقتصادی و اداری بین اعضاء با یکدیگر
5- تقسیم کار بین کشورهای مستقل برای تولید سخت افزارها، نرم افزارها، دیتاسنترها و سکوهای مستقل
ایران امروز، برخوردار از ظرفیتهای غیرقابل انکار علمی و فناوری است که میتواند فرصت بسیار خوبی برای همکاری در سطح بین المللی فراهم نماید. جمهوری اسلامی ایران همچون گذشته آمادگی دارد در عرصه تامین صلح و امنیت پایدار بین المللی خصوصاً در عرصه مقابله با تهدیدات تروریستی و افراط گرایی با دیگر کشورها در سطح جهان و منطقه همکاری نماید.
انتهای پیام/