مسعود ساعتساز عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پایه زنجان در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در زنجان اظهار داشت: شرکتهایی در زنجان و همین طور شهرک روی زنجان وجود دارند که باطلههای معدنی(پسماند) آنها حجم زیادی از سرب و روی و کادمیم دارند.
وی افزود: اکثر این شرکتها محل نگهداری پسماند آنها بهشکل روباز است و متأسفانه دفنی صورت نمیگیرد. جایگاه دفن این پسماند باید یک جایگاه مهندسی شده باشد و کف آنجا هم عایق باشد تا جلوی نفوذ آب را بگیرد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پایه زنجان تصریح کرد: همین موضوع سبب میسود از یک طرف بارش باران سبب میشود یک محلول سمی ایجاد میکند که میتواند این پسماند حل شده در آب به زیرخاک نفوذ و آبهای زیرزمینی را آلوده کنند.
وی گفت: از سوی دیگر میتوانند به صورت روانابها به رودخانهها بریزند و همینطور این ذرات هم میتوانند با وزش باد به اطراف خود منتقل شوند.
ساعتساز گفت: هرچه ما از منبع آلودگی دورتر باشیم غلظت آلاینده کمتر میشود. ولی نکتهای که باید توجه کنیم این است که اگر این آلودگی به آبهای سطحی و زیرزمینی نفوذ کنند چون کمیت پیوستهای هستند میتوانند این آلودگی را تا مسافتهای طولانی جابهجا کنند.
وی متذکر شد: این آلودگی میتواند بیماریهای مختلفی از جمله کاهش جمعیت جانداران(حیوانات و گیاهان) و اختلال در زندگی زیستی آنان ایجاد کند.
این استاد دانشگاه مطرح کرد: بیشک نخستین اقدامی که باید صورت بگیرد باید خود شرکتها مکانیزههایی را در نظر بگیرند تا این آلودگی کمتر به زمین انتقال داده شود. چنانچه باطلههایی دارند باید دفن کنند. ولی این کارخانه به جای دفن، این آلودگیها را از کارخانه خود دفع میکنند! دفن با دفع خیلی تفاوت دارد.
وی تاکید کرد: یک منبعهایی از آلودگی هم هستند که اصلاً به چشم نمیآید. در حمل و نقل بسیاری از این خاکهای صنعتی که به سمت این شرکتها میروند، مشاهدات علمی نشان میدهد که در اطراف این جادهها که این کامیونها حرکت میکنند غلظت روی سنگین بسیار بالاست. وقتی خاک اطراف جادهها آلوده شوند طبیعی است که به زمینهای کشاورزی هم منتقل میشوند.
.
انتهای پیام/