به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، ارمنستان و جمهوری آذربایجان پس از دو ماه اختلافنظر بر سر امضای توافقنامه صلح، سندی را با بندهای مورد توافق امضا نکردند. این در حالی است که مقامات ارمنستان پیشنهاد امضای سندی با بندهای مورد توافق را داده بودند. باکو بر امضای سندی با تمام بندهای مورد توافق اصرار دارد.
وزیر امور خارجه ارمنستان: یک یا دو مورد اختلافی باقی مانده است
«آرارات میرزویان»، وزیر امور خارجه ارمنستان، روز گذشته در پارلمان این کشور اعلام کرد که برای تسریع روند مذاکرات، به طرف آذربایجانی پیشنهاد شده بود که بندهای مورد اختلاف از سند حذف شوند، اما باکو این پیشنهاد را رد کرده است.
میرزویان افزود: «در حال حاضر بر سر یک یا دو مورد اختلافی با آذربایجان مذاکره میکنیم. این روند عادی مذاکرات است و امیدواریم در آینده نزدیک به توافق برسیم و سند برای امضا آماده شود.»
نخستوزیر ارمنستان: 17 بند در توافقنامه وجود دارد
«نیکول پاشینیان»، نخستوزیر ارمنستان، پیشتر اعلام کرده بود که 17 بند در توافقنامه صلح وجود دارد که 13 بند آن به طور کامل و 3 بند آن به طور جزئی مورد توافق قرار گرفته و بر سر یک بند اختلاف نظر وجود دارد.
وزیر امور خارجه ارمنستان تعداد دقیق بندهای مورد اختلاف را اعلام نکرد و تنها به وجود یک یا دو مورد اختلافی اشاره کرد.
موضعگیری مخالفان دولت ارمنستان
«آنا گریگوریان»، نماینده مخالف دولت در پارلمان ارمنستان، با انتقاد از موضع دولت، پرسید که آیا در سند مذاکرات، موضوع لغو شکایتهای ارمنستان علیه جمهوری آذربایجان در دادگاههای بینالمللی مطرح شده است یا خیر؟ وزیر امور خارجه ارمنستان در پاسخ به این سؤال گفت: «شما چیزهایی میگویید که به تشدید اختلافات منجر میشود.»
اختلاف بر سر قانون اساسی ارمنستان
یکی دیگر از شروط جمهوری آذربایجان برای امضای توافقنامه صلح، اصلاح قانون اساسی ارمنستان است. باکو تقریباً هر روز بر این موضوع تأکید میکند، اما «هاسمیک هاکوپیان»، نماینده حزب حاکم ارمنستان، میگوید که حدود یک هفته است که این موضوع از سوی باکو مطرح نشده است.
وی از وزیر امور خارجه پرسید که آیا باکو از این خواسته خود صرفنظر کرده است یا خیر. میرزویان پاسخ مستقیمی نداد، اما نگرانیهای آذربایجان را بیاساس خواند و گفت: «ما حکم دادگاه قانون اساسی را به عنوان یک مدرک قوی و مشخص داریم.»
با این حال، وزیر امور خارجه آذربایجان امروز بار دیگر بر اصلاح قانون اساسی ارمنستان تأکید کرد و گفت: «مانع اصلی در روند مذاکرات، ادعاهای ارضی ارمنستان نسبت به آذربایجان در قانون اساسی این کشور است.»
اختلافنظر بر سر بازگشایی مسیرها
ارمنستان و آذربایجان بر سر بازگشایی مسیرها نیز اختلافنظر دارند. این موضوع از سند مذاکرات حذف شده، اما مذاکرات درباره آن ادامه دارد.
وزیر امور خارجه ارمنستان بدون اشاره به جزئیات گفت: «ایروان پیشنهادهایی را برای بازگشایی مسیرها به باکو ارائه کرده است. این پیشنهادات به طور نیمهرسمی مورد استقبال قرار گرفتهاند. این را میگویم تا نشان دهم که در اینجا نیز فضای مثبتی وجود دارد و ما در آینده به کار با طرف آذربایجانی در مورد رفع انسداد ادامه خواهیم داد.»
ترسیم مرزها
وزیر امور خارجه ارمنستان ترسیم مرزها در منطقه «تاووش- قزاق» را یک دستاورد ملموس دانست. در نتیجه این روند، چهار روستا به جمهوری آذربایجان بازگردانده شد، اما بیش از 200 کیلومترمربع از خاک ارمنستان همچنان در اشغال آذربایجان است.
میرزویان ابراز امیدواری کرد که ترسیم مرزها ادامه یابد و گفت: «ما قصد داریم مسئله مناطق اشغالی را در چارچوب روند ترسیم مرزها حل کنیم.»
موضوع قرهباغ
در جریان بحث حدود یک و نیمساعته در پارلمان ارمنستان، وزیر امور خارجه این کشور هیچ اشارهای به موضوع آوارگان قرهباغ و حق بازگشت آنها نکرد.
در پاسخ به سؤال «آرمن روستامیان»، نماینده پارلمان، درباره اینکه آیا حلوفصل مناقشه قرهباغ در دستور کار وزارت امور خارجه قرار دارد، میرزویان گفت: «اولویت وزارت امور خارجه، عادیسازی روابط با آذربایجان است.»
تاریخچه تنشها و تحولات اخیر در قفقاز جنوبی
از اوایل دهه 1990، درگیریهای قفقاز جنوبی به تنشهایی میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان منجر شده است. در این راستا، منطقه قرهباغ و هفت منطقه اطراف آن به اشغال نیروهای ارمنی درآمد.
اما در سال 2020، پس از 44 روز جنگ، باکو توانست کنترل این هفت منطقه و بخشی از قرهباغ را دوباره به دست آورد. در پی این تحولات، نیروهای حافظ صلح روسیه به منطقه اعزام شدند.
در تاریخ 19 و 20 سپتامبر 2023، باکو از «اقدامات ضدتروریستی محلی» در قرهباغ خبر داد که ایروان این اقدام را به عنوان «پاکسازی قومی» و «تجاوز» ارزیابی کرد. در پی این رویداد، نیروهای حافظ صلح روسیه از جمهوری آذربایجان خارج شدند.
با وجود اینکه مذاکراتی با میانجیگری اتحادیه اروپا و روسیه بین دو کشور در حال انجام است، اما هنوز توافق صلحی به امضا نرسیده است. این وضعیت، نگرانیها درباره آینده ثبات و امنیت در منطقه قفقاز جنوبی را افزایش داده است.
انتهای پیام/