به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، فریدون مقدسنژاد در رابطه با وضعیت جادهها و آزادراههای کشور اظهار کرد: در زمان حاضر، آزادراههای موجود در کشور از لحاظ کیفیت، کاملاً با آنچه که از استانداردها انتظار داریم، تفاوت دارد. برای مثال، استانداردهای آزادراههای کاشان-اصفهان،- زنجان- تبریز به لحاظ کیفیت آسفالت چندان رضایتبخش نیست.
وی افزود: درآمد حاصل از عوارض جادهها بر اساس آمار حدود یک همت است، در حالی که 3000 کیلومتر آزادراه داریم. طبق استانداردهای جهانی، باید سالانه بین 2 تا 6 درصد هزینههای نگهداری آزادراهها تامین شود.
وی با بیان اینکه این دامنهای است که برای جلوگیری از خرابی جادهها تا حدی به سمت شهرها تعریف شده است، اضافه کرد: اگر خوشبینانهترین حالت را در نظر بگیریم و فرض کنیم که 2 درصد از این هزینهها تأمین میشود، نیاز سالیانه ما برای نگهداری جادهها حدود 6 همت خواهد بود تا بتوانیم جادهها را حفظ کنیم. با توجه به درآمد یک همت از عوارض، فقط یک ششم از نیازهای نگهداری آزادراهها از طریق عوارض تامین میشود.
وی بیان کرد: از نظر مهندسی، وقتی شاخص یک جاده از 100 به 30 کاهش یابد، یعنی اینکه جاده بهطور کلی از حیز انتفاع خارج شده و بسیاری از جادههای ما، حدود 70 تا 80 درصد، در این وضعیت قرار دارند.
استاد دانشگاه مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر گفت: این به معنای رسیدن به نقطه بدون بازگشت است، چرا که هزینهها بهطور تصاعدی افزایش پیدا میکند و دیگر قادر به جمع کردن جادهها نخواهیم بود. در سال 1406 هر چه سرعت را هم افزایش دهیم دیگر نمیتوانیم کاری انجام دهیم.
مقدسنژاد تاکید کرد: وقتی جادهای خراب میشود هزینه تحمیل شده به جامعه را محاسبه نمیکنیم. این هزینه شامل افزایش مصرف سوخت وسایل نقلیه است. ناهمواری جادهها، زمان سفر را 2 تا 3 درصد افزایش میدهد که به معنای افزایش مصرف سوخت است. همچنین، استهلاک جلوبندی و کمک فنر خودروها بهطور تصاعدی افزایش مییابد. در کامیونها 50 و در خودروهای سواری 40 درصد افزایش مییابد.
وی افزود: حق ایرانیها داشتن جادههایی هموار و ایمن است تا با خیال راحت رانندگی کنند، واقعاً جادههای کنونی کشور، شایسته مردم ما نیست.
.
انتهای پیام/