به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، «سالومه زورابیشویلی» رئیسجمهور سابق گرجستان که از مدتها پیش از انتخابات پارلمانی اکتبر، عامل اصلی ناآرامیها در این کشور بود، سرانجام کاخ ریاست جمهوری را ترک کرد.
زورابیشویلی که با حمایت حزب حاکم "رویای گرجستان" در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری 2018 به پیروزی رسیده بود، در روزهای اخیر با اصرار بر اینکه "تنها قدرت قانونی" در گرجستان است، از ترک کاخ ریاست جمهوری خودداری میکرد.
در حالی که قرار بود در تاریخ 29 دسامبر، رئیسجمهور جدید به کاخ ریاست جمهوری وارد شود، زورابیشویلی به دولت گرجستان وعده داده بود که "تفلیس را به جهنم تبدیل خواهد کرد". اما مدتها بود که بیاثر بودن اعتراضات دوماهه مشخص شده بود. بنابراین، مقاومت در برابر دولت بیمعنی بود و رئیسجمهور سابق مجبور شد با تشویق چند هوادار خود، کاخی را که 6 سال در آن ساکن بود، ترک کند.
وقایع سال 2024 در گرجستان نشان داد که چگونه یک کشور کوچک میتواند در برابر فشارهای بیسابقه آمریکا و اتحادیه اروپا، از منافع ملی خود دفاع کند. در تاریخ 29 دسامبر، میخائیل کاولاشویلی بهعنوان رئیسجمهور جدید گرجستان در پارلمان سوگند یاد کرد و سالومه زورابیشویلی، عامل نفوذ خارجی غرب و کارمند سابق وزارت امور خارجه فرانسه، کاخ ریاست جمهوری را ترک کرد.
رویدادهای 28 و 29 دسامبر نشان داد که منابع داخلی برای انقلاب و تغییر غیرقانونی قدرت در گرجستان برای اپوزیسیون طرفدار غرب کافی نیست. مردم گرجستان بهطور کلی از حزب حاکم «رویای گرجستان» حمایت میکنند و کسانی که به این حزب رأی ندادهاند، عمدتاً با ادامه حضور آن در قدرت کنار آمدهاند.
به جز فعالان و کارمندان سازمانهای غیردولتی طرفدار غرب، بسیج مردم برای اعتراضات خیابانی برای اپوزیسیون بهطور فزایندهای دشوار شده است. تظاهرات 28 دسامبر با عنوان «زنجیره وحدت» در مرکز تفلیس با حضور زورابیشویلی و نمایندگان پارلمان اروپا از لهستان و لیتوانی، با استقبال کمی روبرو شد.
یکی از دلایل کاهش حمایت داخلی از اپوزیسیون طرفدار غرب، عبور آنها از خطوط قرمز در حوزه مذهبی و سنتی است. در جریان اعتراضات، اقدامات هولیگانی علیه کلیساهای ارتدکس و روحانیون توسط فعالان اپوزیسیون مشاهده شد.
همچنین، قدیمیترین کلیسای تفلیس، آنچیسخاتی، با پرتاب تخممرغ مورد بیحرمتی قرار گرفت. در جریان «زنجیره وحدت» در مرکز تفلیس، اپوزیسیون شعارهایی با الفاظ رکیک علیه دولت و روسها را در مقابل کلیسای قدیمی متخی نصب کرد. همه اینها باعث خشم مردم ارتدکس گرجستان شد و در شبکههای اجتماعی، مخالفان طرفدار اروپا بهطور فزایندهای با انقلابیون بلشویک بیخدا مقایسه شدند.
همچنین، در یکی از آخرین تظاهرات اپوزیسیون، پلاکاردهایی با تصاویر «میخائیل کاولاشویلی» رئیسجمهور جدید و «بیدزینا ایوانیشویلی» رهبر حزب «رویای گرجستان» با پوشش روحانیت شیعه در کنار پرچمهای ایران و حزبالله و شعار «لا اله الا الله» دیده شد که باعث خشم شیعیان گرجستان از اپوزیسیون شد.
در عصر 28 دسامبر مشخص شد که اپوزیسیون طرفدار غرب حتی نمیتواند «حمایت مردمی» از سالومه زورابیشویلی را به نمایش بگذارد. در مورد اولتیماتوم زورابیشویلی مبنی بر تعیین تاریخ انتخابات زودهنگام تا 29 دسامبر نیز سکوت شد.
زورابیشویلی شب آخر قبل از پایان دوره ریاست جمهوری خود را در کاخ اوربلیانی سپری کرد، اما صبح روز بعد مشخص شد که جمعآوری جمعیت کافی برای تظاهرات علیه مراسم تحلیف کاولاشویلی در پارلمان و تظاهرات حمایت از زورابیشویلی در مقابل کاخ ریاست جمهوری ممکن نیست. در نهایت، سالومه زورابیشویلی در مقابل جمعیت اندک هواداران خود حاضر شد و اعلام کرد که کاخ ریاست جمهوری را ترک میکند.
او پیش از ترک کاخ ریاست جمهوری گفت: «من از اینجا بیرون میروم، بهسوی شما میآیم و در کنار شما خواهم بود. این ساختمان تا زمانی که رئیسجمهور قانونی در آن حضور داشت، یک نماد بود. من مشروعیت را با خود میبرم. من پرچم را با خود میبرم. من اعتماد شما را با خود میبرم.»
شکست کودتای مخملی در تفلیس، گرچه تهدید بیثباتی در گرجستان را بهطور کامل از بین نمیبرد، اما نشان میدهد که نیروهای خارجی قدرتمندی قصد داشتند در این کشور و کل منطقه قفقاز جنوبی هرجومرج ایجاد کنند.
این خطر وجود دارد که زورابیشویلی که هنوز آزاد است و میتواند در گرجستان تردد کند، دست به اقدامات تحریکآمیز بزند. احتمال دارد که اپوزیسیون نقشههای دیگری برای ایجاد آشوب و حتی دامن زدن به جداییطلبی در مناطق مختلف گرجستان داشته باشد.
در چنین شرایطی، دوستی و همکاری با کشورهای همسایه و منطقه برای گرجستان اهمیت بیشتری پیدا میکند. چراکه این کشورها نهتنها مشروعیت دولت منتخب گرجستان را به رسمیت میشناسند، بلکه حاکمیت و تمامیت ارضی این کشور را نیز بهطور قاطع تأیید میکنند.
انتهای پیام/