به گزارش دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم، «منصور احمد خان» سفیر سابق پاکستان در کابل با اشاره به افزایش حملات گروههایی مانند تحریک طالبان پاکستان(تیتیپی) و ارتش آزادیبخش بلوچ اظهار داشت ناکامی اسلامآباد در جلب نظر طالبان افغانستان برای مبارزه با این دو گروه، باعث تیرگی روابط اسلامآباد با کابل شده است.
وی در مطلبی در «داون نیوز» نوشت بیش از 2600 کیلومتر مرز مشترک و افزون بر آن، حضور 50 میلیون جمعیت در اطراف آن که دارای وابستگیهای متقابل اجتماعی، مذهبی، قومی و اقتصادی هستند، یک «واقعیت حیاتی» است که مدیریت مؤثر تردد در آن، برای تضمین صلح و ثبات دو طرف مرز مهم است.
احمد خان در این مطلب افزود تا دهه 1970 به دلیل آرام بودن مرزهای غربی پاکستان، هیچ نیروی پاکستانی در این منطقه مستقر نبود، اما در طول پنج دهه گذشته که افغانستان کانون مداخلات بیرونی بود، بهخصوص از سال 2001 تا 2021، مناطق مرزی افغانستان و پاکستان به عرصه فعالیت گروههای تروریستی منطقهای و جهانی تبدیل شده است.
سفیر سابق پاکستان گفت که با گذشت سه سال و نیم از روی کار آمدن طالبان، انتظارات اسلامآباد در مورد سرکوب مخالفان مسلح دولت پاکستان مانند تیتیپی و ارتش آزادیبخش بلوچ برآورده نشده است.
به گفته احمدخان، تیتیپی بهدلیل روابطی که با طالبان افغان دارد، در خاک افغانستان حضور دارد و به شدت حملات خود علیه نیروهای امنیتی پاکستان افزوده است.
او افزود که روابط اسلامآباد با سران طالبان افغان تیرهتر شده که بیانگر نوع «تعامل ناکارآمد حکومت با حکومت» است.
سفیر سابق پاکستان در افغانستان در ادامه این مطلب گفت: «تاکتیکهای فشار از طریق استفاده از ویزا، پناهندگان، تجارت و ترانزیت به عنوان اهرمهای فشار غیرمؤثر ثابت شده و حملات نظامی فرامرزی شکاف بین طالبان و پاکستان را بیشتر کرده است.
احمدخان گفت مقابله با این چالش مستلزم تغییر از رویکرد امنیت محور چند دهه گذشته به یک استراتژی سیاسی است. به گفته این دیپلمات سابق پاکستانی، ایجاد کانالهای دیپلماتیک تعامل با طالبان بر مبنای «اصول برابری حاکمیت، احترام متقابل و عدم مداخله در امور یکدیگر» ضروری است.
او افزود که یک رویکرد قابل تصور در روابط اسلامآباد و طالبان باید به جای محدود شدن به جنبههای گزینشی امنیتی، بر طیف کامل روابط با افغانستان متمرکز شود.
احمد خان گفت: دستور کار تعامل همه جانبه باید فرصتها برای ترانزیت کالا و مسافرت و در عین حال پیشبرد همکاری با کشورهای علاقهمند برای اتصال منطقهای بین آسیای جنوبی و آسیای مرکزی از طریق افغانستان باشد.
این دیپلمات سابق گفت افغانستان در روابط پایدار با پاکستان سهم مهمی دارد و اولویت دادن به برنامههای سیاسی و اقتصادی در مذاکرات، احتمالاً حرکت مثبتی در روابط دو طرف ایجاد خواهد کرد و در همان حال، تعامل حکومت با حکومت و تعامل مستقیم بین رهبری سیاسی برای هدایت روابط دوجانبه به سمت ثبات حیاتی است.
از دید احمد خان، پروژههای اتصال منطقهای، ظرفیت زیادی برای دستاوردهای متقابل دو طرف از طریق تعمیق وابستگی متقابل اقتصادی به همراه دارد. او گفت که در این راستا، نیاز به حرکت رو به جلو در ایجاد زیرساختهای فرامرزی مانند راه آهن کویته- قندهار، راه آهن پیشاور-جلال آباد و گشایش مسیرهای تجاری جدید در سراسر مرز طولانی برای افزایش تعاملات اقتصادی و تجاری وجود دارد.
سفیر سابق پاکستان در کابل در ادامه مقاله خود نوشت بسیاری از کشورهای منطقه از جمله عربستان سعودی، امارات، قطر، چین، روسیه، ایران، ازبکستان، ترکمنستان، قزاقستان و ژاپن خواهان مشارکت با افغانستان و پاکستان در پروژههای زیربنایی و انرژی افغان-ترانس هستند.
احمد خان گفت که بسیاری از این کشورها علیرغم اختلافات و محدودیتها در حال گسترش روابط خود با حکومت طالبان هستند و کشورهای غربی از جمله آمریکا، اتحادیه اروپا و متحدان آنها نیز از رویکرد سیاسی در مورد ثبات افغانستان حمایت کردهاند.
این دیپلمات سابق پاکستان که اکنون مدیر مرکز تحقیقات سیاسی دانشگاه ملی بیکنهاوس است، میگوید که حتی هند که طی دو دهه گذشته طالبان افغان را تروریست میخواند نیز قصد خود را برای افزایش تعامل سیاسی و اقتصادی با طالبان ابراز کرده است.
احمد خان در پایان مقاله خود نوشت: در این شرایط، منطقیترین گزینه برای پاکستان این است که یک استراتژی سیاسی تعامل گستردهتر، برای تعمیق همکاری چند وجهی با افغانستان تحت کنترل طالبان تدوین کند. امیدواریم این امر فرصتهایی را برای پاکستان فراهم کند تا از اهرمهای مثبت خود برای دستیابی به همکاریهای افغانستان در زمینههای امنیتی، مبارزه با تروریسم و مدیریت مرزی بهخاطر سهمهای مشترک در یکپارچگی اقتصادی استفاده کند.
انتهای پیام/.