به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، سایت رادیو آلمان در مطلبی به برخی سناریوهایی که اتحادیه اروپا در دور دوم ریاست جمهوری «دونالد ترامپ» در آمریکا باید برای آن آماده شود پرداخته و نوشت: با آغاز دوره دوم ریاست جمهوری ترامپ آلمان و کل اتحادیه اروپا با چالش های جدیدی از تعرفههای تنبیهی گرفته تا افزایش هزینههای دفاعی روبرو می شود و این پرسش مطرح است که آلمان و همچنین کل اروپا چگونه می توانند با این مسائل کنار بیایند؟
اولین هفته های دوران مسئولیت دونالد ترامپ به عنوان چهل و هفتمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا، روزهای تعیین کننده آلمان در مبارزات انتخاباتی فدرال آلمان است.
اروپا از اولین دوره ریاست جمهوری ترامپ می داند که وی مردی با شعار «آمریکا را دوباره بزرگ کنیم» بوده و نه تنها به دلیل غیر قابل پیش بینی بودنش شناخته می شود بلکه غافلگیری را دوست دارد. با این وجود، ترامپ قبلاً برخی از برنامه های خود را اعلام کرده است.
تعرفههای گمرکی و جنگ تجاری احتمالی
آلمان نه تنها یک متحد سیاسی آمریکا است بلکه از نظر اقتصادی نیز با ایالات متحده پیوند تنگاتنگی دارد. ترامپ البته در طول مبارزات انتخاباتی اعمال تعرفه های گمرکی 10 تا 20 درصدی بر تمامی کالاهای وارداتی از اروپا را اعلام کرد.
نمونه ای از آمارهای اعلام شده در صنعت خودرو نشان می دهد که این اقدام ترامپ چقدر می تواند به اقتصاد آلمان ضربه بزند: تقریباً از سه پورشه یکی و حداقل از هر 6 بی ام و هم یکی در سال 2024 در آمریکای شمالی فروخته شد و این سهم برای آئودی، مرسدس و فولکس واگن بین 12 تا 15 درصد را شامل می شد.
بر اساس محاسبات موسسه اقتصاد کلان و تحقیقات چرخه تجاری بنیاد «هانس بوکلر»، سیاست تعرفه ای آینده ترامپ می تواند تا 300000 شغل را تنها در آلمان - بسته به سطح واقعی تعرفه ها در معرض خطر قرار دهد.
البته سایر کشورهای اروپایی نیز تحت تأثیر این تعرفه ها قرار خواهند گرفت. یک به اصطلاح جنگ تجاری را در این شرایط نمی توان رد کرد. اگر ترامپ به وعده های خود برای اعمال این گونه تعرفه ها عمل کند، اتحادیه اروپا با اعمال تعرفه تلافی جویانه بر واردات آمریکا واکنش نشان خواهد داد.
مقام های اروپایی از جمله کمیسر اقتصای این اتحادیه و رئیس کمیسیون تجارت پارلمان اروپا درباره اقدامات تلافی جویانه به ترامپ هشدار داده اند.
افزایش هزینههای دفاعی
علاوه بر روابط اقتصادی، اروپا و ایالات متحده آمریکا به ویژه در زمینه دفاعی با هم مرتبط هستند. این مشارکت گاهی اوقات با تقاضای ترامپ برای هزینه های دفاعی بیشتر مورد آزمایش قرار می گیرد. وی در اولین دوره ریاست جمهوری خود بارها از آلمان خواسته بود که به ویژه حداقل دو درصد از تولید ناخالص داخلی را در زمینه دفاعی سرمایه گذاری کند. اما وی اکنون پنج درصد تولید ناخالص داخلی را برای هزینه کردن در زمینه نظامی از کشورهای ناتو طلب می کند و آن را برای مقابله با تهدیدات جدیدی که ممکن است از تغییر وضعیت جهانی ناشی شود توجیه می کند.
با این حال، سرمایه گذاری پنج درصد در توان دفاعی برای آلمان به معنای صرف بیش از 200 میلیارد یورو در سال 2025 خواهد بود که این با توجه به بودجه کل برنامه ریزی شده کمی کمتر از 500 میلیارد مبلغ بسیار چشمگیری است.
«اولاف شولتز»، صدر اعظم آلمان قبلا گفته است که چنین هزینه های بالایی تنها با افزایش گسترده مالیات یا با کاهش عمده در سایر خدمات مهم امکان پذیر است. بنابراین صدراعظم آلمان از هدف پنج درصدی ترامپ فاصله گرفته و آن را رد کرد.
با این حال، صداهای موافقی با این پیشنهاد ترامپ در اروپا به گوش می رسد: مارک روته، دبیرکل ناتو ترامپ را در هر فرصتی به خاطر فشاری که بر اروپایی ها به منظور افزایش هزینه های دفاعی وارد می کند تمجید می کند. وی در این باره گفته است که بدون حمایت ایالات متحده، کشورهای اروپایی باید هشت تا 10 درصد تولید ناخالص داخلی را در زمینه دفاعی هزینه کنند.
کاهش کمکها و حمایتها از اوکراین
در دوران «جو بایدن»، رئیس جمهور قبلی آمریکا، ایالات متحده مهمترین حامی اوکراین در جنگ علیه روسیه بوده است. اما «دونالد ترامپ» بارها بر تمایل خود برای قطع کمک ها به اوکراین احتمالاً برای اینکه کی یف را مجبور به آمدن پای میز مذاکره کند تاکید کرده است.
به این ترتیب در دوران ترامپ آلمان به عنوان دومین تامین کننده تسلیحات اوکراین پس از ایالات متحده آمریکا ممکن است برای سرمایه گذاری بیشتر در این زمینه تحت فشار قرار گیرد. با این حال، اولاف شولتز اعلام کرده که انتظار توقف کامل حمایت آمریکا از اوکراین را ندارد.
تعهد نامعلوم ترامپ در قبال ناتو
دونالد ترامپ در گذشته بارها به خروج آمریکا از ناتو اشاره کرده است. رئیس جمهور جدید آمریکا به این ترتیب می خواهد سایر کشورهای عضو ائتلاف نظامی را برای افزایش دائمی هزینه های دفاعی خود تحت فشار قرار دهد.
بهر حال خواه این فقط یک تهدید توخالی باشد یا بیشتر، یک چیز مسلم است و آن این است که قدرت جهانی ایالات متحده آمریکا تا کنون بزرگترین و قوی ترین عضو ناتو بوده است.
انتهای پیام/