به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرمآباد، مساحت کل اراضی کشاورزی لرستان حدود 780 هزار هکتار است که بیش از 600هزار هکتار دیم است و فقط حدود190 هزار هکتار به کشت آبی اختصاص دارد.
بسیاری از کشاورزان در لرستان با کاهش 40 درصدی بارندگی برای تأمین آب مزارع خود به منابع زیرزمینی تکیه کردهاند که این موضوع منجر به افت سطح آبهای زیرزمینی شدهاست.
کاهش میزان بارشها، خشکسالیهای متوالی، و مصرف بالای آب در کشاورزی سنتی، برخی از کشاورزان را بهسمت تغییر شیوههای کشت و استفاده از کشاورزی گلخانهای سوق دادهاست.
در این شیوه کشت، که در مناطق مختلف لرستان رواج یافته، کشاورزان قادرند در فضایی کنترلشده و با استفاده بهینه از منابع آب، محصولات باکیفیت بالا تولید کنند.
طبق آمار موجود، مساحت گلخانهها در لرستان به بیش از 112 هکتار در سال 1403 رسیده است و این استان ظرفیت تولید محصولات گلخانهای بهمیزان 20 هزار تن محصول در سال را دارد.
محمدرضا بیرانوند، کارشناس امور باغبانی جهاد کشاورزی لرستان، به مزایای قابلتوجه کشت گلخانهای اشاره کرد و این روش را بهعنوان یک تحول اساسی در کشاورزی معرفی کرد.
او با تأکید بر اینکه در کشاورزی سنتی فضای باز مصرف آب بهطور متوسط بین هفتدهم تا یک لیتر در هکتار در ثانیه است، تصریح کرد که این میزان در کشتهای گلخانهای به یکدهم تا دودهم لیتر در هکتار در ثانیه و معادل 70 درصد کاهش مییابد.
میزان مصرف آب در کشتهای گلخانهای تنها حدود 10 تا 20 درصد میزان مصرف آب در کشاورزی سنتی است و محصولات نیز بهدلیل کنترل بهتر شرایط محیطی مانند دما، رطوبت و نور، بهویژه در فصلهای کمبارش و خشک با تولید بیشتر بهثمر میرسند.
در کنار صرفهجویی در مصرف آب، بیرانوند به افزایش تولید در گلخانهها اشاره کرد و گفت که در کشتهای گلخانهای، تولید محصولات کشاورزی بین 10 تا 20 برابر بیشتر از کشاورزی در فضای باز است.
در گلخانهها امکان پرورش گیاهان در اقلیمهای مختلف نیز فراهم است. این ویژگی به کشاورزان این امکان را میدهد که در مناطقی که بهطور طبیعی شرایط مناسبی برای کشاورزی ندارند، محصولات متنوعی را تولید کنند.
اگرچه کشاورزی گلخانهای در لرستان موفقیتهایی بههمراه داشته است، اما تنگناهایی نیز پیش روی این بخش از کشاورزی قرار دارد. هزینههای اولیه تأسیس گلخانه، خرید تجهیزات، تأسیس سیستمهای آبیاری مدرن، و فراهمکردن زیرساختهای لازم، برای بسیاری از کشاورزان دشوار است.
از سوی دیگر تأمین انرژی برای تأسیس سیستمهای گرمایشی و سرمایشی و سیستمهای آبیاری هوشمند همچنان یکی از مشکلات عمده است. در فصلهای سرد سال، گلخانهها نیاز به تأمین گرما برای رشد گیاهان دارند و این موضوع نیازمند مصرف انرژی زیادی است.
این محدودیتها باعث میشود که کشت گلخانهای تنها در دست یک گروه خاص از کشاورزان و سرمایهگذاران بزرگ باقی بماند و از دسترس بسیاری از کشاورزان خرد خارج شود.
انتهای پیام/ /.644