حجتالاسلام سید محمد انجوینژاد، فعال فرهنگی، در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، به نقش بیبدیل هیئتهای مذهبی در حل بحرانهای فرهنگی و اجتماعی پرداخت و گفت: هیچ گروهی مانند هیئتهای مذهبی توانایی مقابله با این بحرانهای گوناگون فرهنگی و اجتماعی را ندارد.
او با اشاره به اهمیت هیئتهای مذهبی در جامعه، تصریح کرد: اگر قرار باشد بحرانهای فرهنگی و اجتماعی حل شود، تنها گروهی که میتواند این کار را انجام دهد، هیئتهای مذهبی هستند. هیچ گروه دیگری توانایی مقابله با این بحرانها را ندارد.
انجوینژاد با بیان اینکه هیئتهای مذهبی تنها گروهی هستند که پس از سالها همچنان پابرجا ماندهاند، افزود: دلیل اصلی این است که هیئتهای مذهبی تنها گروهی هستند که هنوز بعد از این همه سال، نه تنها باقی ماندهاند، بلکه مستمراً فعالیت میکنند. این گروهها هستند که وقتی علم را بلند میکنند، بیش از 50 درصد مردم به آنها میپیوندند. هیچ گروه دیگری چنین توانایی را ندارد.
این فعال فرهنگی با اشاره به فرصتهای از دست رفته در حوزه فرهنگی، گفت: باید قدر فرصتهایی که امام حسین (ع) در اختیار ما قرار دادهاند را بدانیم. این فرصتها مانند پرچمی هستند که استفاده عمومی دارند، اما ما از آنها به درستی استفاده نمیکنیم.
انجوینژاد همچنین به تجربههای موفق هیئتهای مذهبی در جذب مردم اشاره کرد و گفت: در برخی شهرها، هیئتهای مذهبی وجود دارند که وقتی علم را بلند میکنند، یک سوم شهر به آنها میپیوندند. این تجمعهای بزرگ نشان میدهد که هیئتها میتوانند بحرانها را مدیریت کنند. این جلسههای بزرگ که جمعیت زیادی را درگیر میکنند، یک شروع و استارت قوی برای فعالیتهای فرهنگی هستند.
او با انتقاد از عدم استفاده از ظرفیتهای هیئتهای مذهبی در طول سال، افزود: متأسفانه بعد از دهه محرم، کار برخی هیئتها تعطیل میشود. اگر قرار باشد کار فرهنگی انجام شود، اولین قدم، توانمندسازی و یکسانسازی جامعه است. هیئتها باید در کارهای مختلف دخالت داشته باشند و فعالیتهای متنوعی انجام دهند.
این فعال فرهنگی با تأکید بر لزوم تشکیلات قوی در هیئتهای مذهبی، گفت: ما باید بتوانیم از فرصتها استفاده کنیم و تشکیلات ایجاد کنیم. این کار نیاز به آموزشهای طولانیتری دارد. اگر قرار باشد کار طولانیمدت انجام شود، باید بتوانیم جلوتر برویم و رودهایی ایجاد کنیم که از سرچشمه شروع به ورود نیرو، امکانات، تجهیزات، معنویت و معرفت کنند.
انجوینژاد همچنین به اهمیت آیندهپژوهی در حوزه فرهنگی اشاره کرد و گفت: کار فرهنگی بدون توجه به آینده، اشتباه است. آیندهپژوهی در بستر فرهنگ اتفاق میافتد و کسی موفق است که بتواند آینده را حدس بزند و بر اساس آن برنامهریزی کند. ما باید بتوانیم جریانات مختلف را کنار هم بچینیم و ببینیم در آینده چه اتفاقاتی میافتد تا بتوانیم برای آن برنامهریزی کنیم.
او با تأکید بر لزوم برنامهریزی بلندمدت در حوزه فرهنگی گفت: بحث فرهنگی یک پروژه 15 ساله است. ما باید برنامهریزی بلندمدت داشته باشیم تا بتوانیم به اهداف خود برسیم. در عین حال باید به اهمیت اخلاص و معنویت در کار فرهنگ توجه داشته باشیم و بدانیم کار فرهنگی بدون اخلاص و معنویت نتیجهای ندارد.
انتهای پیام/