به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، زمانه عجیبی شده است، گویی به تماشای یک مسابقه فوتبال یا یکی از مسابقات تنیس ویمبلدون نشستهاند. شاید هم در خوشبینانهترین حالت، مشغول تماشای یک فیلم هالیوودی هستند؛ این سران جامعه جهانی!
اما آن چیزی که در تشبیه از همه چیز به واقعیت نزدیکتر است، بازسازی صحنه نبردهای نابرابر گلادیاتوری، کشتار و ... در کلسئوم رم باستان، چند سال بعد و در قرن بیست و یکم است. انگار حضرات نجیبزاده! و سناتور با تماشای آنچه در غزه میگذرد و سکوت عجیبشان یاد اجدادشان را زنده کردهاند.
از بامداد شنبه 23 فروردین، جدیدترین دیوارنگاره میدان ولیعصر (عج) به همت خانه طراحان انقلاب اسلامی وابسته به سازمان هنری رسانهای اوج، با طرح و سوژهای جدید به روزرسانی شده است. در این طرح که به مظلومیت مردم فلسطین در نوار غزه میپردازد، با طرحی نمادین و اعتراضی سکوت جامعه جهانی نسبت جنایات رژیم صهیونیستی علیه مردم مظلوم غزه به چالش کشیده است.
«غزه در خاک و خون و ما تماشاچی. دنیا فقط تماشا میکند؛ بیتفاوت و خاموش. گویی انسانیت، پشت مرزهای سیاست و منفعت، دفن شده است.» این بند، شاید موجزترین و صریحترین برداشتی باشد که یک بیننده می تواند از این طرح نگاره داشته باشد. به زبان ساده و خودمانیتر میشود این سوال مطرح است که چرا اکثریت سران دنیا و جامعه جهانی در برابر کشتار بیش از 50 هزار غیرنظامی، 20 هزار کودک، 210 امدادگر سازمان ملل و 211 روزنامه نگار در غزه، هیچ واکنش موثر و اعتراضی ندارند؟ آنهم در حالی که همین جماعتِ رهبران جهانی برای کشته شدن 12 نفر در حمله شارلی راهپیمایی همبستگی در پاریس برگزار کردند.
شاید پاسخ این سؤال در لایههای همین دیوارنگاره میدان ولیعصر (عج) پنهان باشد. غزه برای آنها بی شباهت به پرده سینما نیست. گویی آنچه در این یک سال و نیم از تجاوز و کشتار رژیم صهیونی در این گوشه از جهان میگذرد به مثابه تئاتر رویاها یا همان کلسئوم رم است. شاید تصورشان این است که همه اینها تصویرسازی و مظلوم نمایی مردم فلسطین است؛ یا این صحنهها جلوههای ویژه است و احیانا با هوش مصنوعی تولید شده است!
طراح دیوارنگاره به زیبایی، این تشبیه را در قالب یک اثر هنری به تصویر کشیده است. بله برای سران جامعه جهانی غزه یک سینماست و آنها فقط به تماشای اتفاقات دردناک آن نشستهاند و جرات هیچ نقد و اعتراضی در مقابل این حجم از خشونت و قساوت را ندارند.
فیلم به کارگردانی اسراییل و تهیهکنندگی آمریکا در حال اکران است و این تماشاچیهای ساکت فقط وظیفه داشتهاند که با تهیه بلیت و حمایتهای مالی و رسانهای به فروش بیشتر آن (شما بخوانید کشتار انسانهای بیگناه توسط گلادیاتورهای رژیم صهیونیستی) کمک کنند.
پرداختن به چرایی سکوت و سستی ننگآور برخی حکومتها و سران دولت ها نسبت به آنچه در غزه میگذرد از حوصله این بحث خارج است اما باید به شکلی به مقابله با این سناریوی سکوت و بیتفاوتی رفت و چه ابزاری بهتر از هنر و رسانه.
آنچه امروز بر دیوارنگاره میدان ولیعصر (عج) نقش بسته است، تداوم پیام هنرمندان ایرانی است که بارها در یک سال و اندی گذشته شاهد آن بودهایم. طبعا اگر اهالی هنر در اقصی نقاط دنیا بخواهند، میتوانند با خلق یک حماسه در عرصه هنر متعهد، اعتراض خود را نسبت به سکوت شرمآور مدعیان دروغین حقوق بشر و سیاستمداران غربی اعلام کنند. هنر و هنرمندان میتوانند با زبان هنر و ایستادن در کنار مردم عزیز فلسطین، صدای اعتراض آنان باشند؛ شاید این تماشاچیان خفته یا خوابزده را برای لحظاتی بیدار کنند.
انتهای پیام/