به گزارش «یافا ذیب»، خبرنگار تسنیم در کرانه باختری، پس از آنکه منزل یک خانواده فلسطینی در شهرک المغیر در شرق رامالله، در طول پنج سال اخیر سه بار توسط شهرکنشینان صهیونیست به آتش کشیده شد، اعضای این خانه تصمیم گرفتند تا با احداث دیوارهای سیمانی و کشیدن سیم خاردار مانع از تکرار یورشهای شبانه شهرکنشینان به این خانه شوند.
.
«محمد عبداللطیف ابوعلیا»، یکی از ساکنان این خانه معتقد با توصیف مشکلات خود و همسر و فرزندانش از زمان اجرای این تصمیم میگوید: خانه خودمان مثل زندان شده است. ما اگرچه از این خانه رفت و آمد میکنیم اما انگار در داخل یک زندان به محاصره درآمدهایم. ما نمیتوانیم هر زمان که خواستیم از خانه بیرون بیاییم. آسایش نداریم و احساس راحتی نمیکنیم. به همین خاطر در حیاط را برای محافظت از ساکنین همیشه قفل میکنیم؛ چون هر لحظه ممکن است شهرکنشینان به ما هجوم بیاورند.
«معتصم أبو علیا»، یکی دیگر از 25 عضو ساکن در این خانه به خبرنگار تسنیم میگوید: ما هیچ ابزاری برای دفاع از خودمان در مقابل حملات شهرکنشینان نداریم. آنها در حمله اخیرشان دست به تیراندازی زدند به نحوی که برخی به شدت مجروح شدند و یکی از ساکنان این خانه به نام «ابوعلی» هم به شهادت رسید.
وی ادامه داد: ابوعلی با شلیک گلوله یکی از شهرکنشینان به سرش به شهادت رسید. در زمان هجوم شهرک نشینان شرایط بسیار سخت بود. آنها در نزدیکی خانه ما ایستاده بودند و به سمت خانه سنگ پرتاب میکردند. بعد با سلاحهایشان کمین کرده و هرکس را که از خانه بیرون میآمد با شلیک مستقیم گلوله هدف قرار میدادند.
تجاوزات و حملات شهرکنشینان با حمایت ارتش اشغالگر صهیونیستی انجام میشود که به محض شروع حملات شهرکنشینان، تمامی مسیرهای منتهی به این خانه را مسدود میکند و مانع از آن میشود که اهالی شهرک برای نجات جان ساکنان منزل وارد عمل شوند.
این خانواده بهای وحشت خود را با احداث دیوار سیمانی و کشیدن سیم خاردار به ارتفاع سه متر دور تا دور خانه، و اتصال آن به شبکه برق پرداخته است؛ خانه ای که اکنون شبیه به زندانی شده که در آن از کودکان، زنان و افراد مسن حفاظت میشود.
«عبد اللطیف حامد أبو علیا»، مالک این خانه به خبرنگار تسنیم میگوید: شهرکنشینان کینه توز صهیونیست بدون هیچگونه دلیل و مجوزی چندین بار خانه ما را مورد هجوم قرار دادند. ما اینجا زندگی میکنیم. پاسگاههای نظامی ارتش اسرائیل هم در این اطراف قرار دارند، اما هیچ پروژه شهرکسازی در این منطقه احداث نشده است، اما شهرکنشینان صهیونیست خانههای اینجا را تخریب و خودروهای فلسطینیان را به آتش میکشند و اقدام به ارعاب کودکان و اذیت و آزار همه اهالی میکنند.
وی در ادامه گفت: من با مشاهده این وضعیت مجبور شدم برای محافظت از خود و خانوادهام دست به کار شوم. برای اینکه از اهل خانه، فرزندان و سالمندان 90 سالهای که با من زندگی میکنند، محافظت کنم مجبور شدم این سیمهای خاردار را برای حفاظت از خانه در زمانی که در محل کارم هستم، ایجاد کنم.
این دیوار مانع از ترس و وحشت ساکنان نمیشود، اما نشان میدهد که زندگی همچنان در این خانه ادامه دارد. خانه خانواده ابوعلیا اکنون دیگر فقط پناهگاهی برای یک خانواده پرجمعیت نیست، بلکه به نماد ایستادگی فلسطینیان درمقابل جنایات هدفمند رژیم صهیونیستی در غزه و کرانه باختری و دیگر مناطق تبدیل شده که در سایه سکوت جهانیان با گذشت ماهها همچنان ادامه دارد.
سلیم أبو علیا، با اشاره به دلایل این تصمیم خانوادهاش میگوید: پدرم بارها به ما وصیت کرده بود که باید دور خانه دیواری بکشیم تا از جان خود و خانوادهمان محافظت کنیم. ما فقط میخواستیم کاری کنیم که از حملات صهیونیستها در امان باشیم. به همین خاطر همانطور که شاهد هستید این سیم خاردارها را دور خانه کشیدیم. این سیم خاردارها برای حصارکشی مزارع و باغات به کار میرود، اما استفاده از آن در اطراف خانه فقط باعث حفاظت بهتر از خانه میشود، نه بیشتر.
این روزها خانواده 25 نفره ابوعلیا در حالی در این منزل تحت محاصره به مقاومت مثال زدنی خود در برابر حملات شهرکنشینان صهیونیست ادامه میدهند که در نبود دسترسی به سلاح آنها قادرند تنها با سنگ از شلیک گلولهها در امان بمانند و از خود محافظت کنند.
انتهای پیام.