به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری تسنیم، روز شنبه (4 مردادماه) شهر مونیخ آلمان شاهد تجمعی به دعوت رضا پهلوی بود که به آلبوم میتینگهای سیاسی جبهه ضد ایرانی در شهرهای اروپا اضافه شد؛ این مراسم تحت عنوان همکاری ملی به دعوت پهلوی و با حضور برخی چهرههای حامی رژیم سابق و تعدادی احزاب گمنام خارج کشور برگزار شد که البته حواشی این رویداد بر متن آن غالب بود.
از اجتماع حدوداً 50نفره حامیان این همایش در روز جمعه تا عدم حضور چهرههای شناخته شده جریان اپوزیسیون و همچنین کارهای مبتذلی همچون سجده کردن به رضا پهلوی و... از جمله حواشی طنزی بود که در فضای مجازی پربازدید شد.
اما نکته بارز در این رویداد، وعده دوباره رضا پهلوی برای سقوط جمهوری اسلامی و بازگشت به ایران بود؛ مسئلهای که از ابتدای پیروزی انقلاب دائم آن را تکرار میکنند. وی که در جنگ 12روزه تحمیلی به حمایت از رژیم صهیونیستی پرداخت و بیش از گذشته شخصیت خود را در نگاه مردم ایران تنزل بخشید، در سالهای اخیر بهویژه بعد از حوادث سال 1401، با دستفرمانی رادیکال وارد همگرایی آشکار با رژیم صهیونیستی شده و حتی سپتامبر سال 2024، با سخنرانی در شورای اسرائیلی ـ آمریکایی (از لابیهای کلیدی اسرائیل در آمریکا)، خواستار اقدام مشترک آمریکا، اسرائیل و یک پارتنر ایرانی علیه ایران شد و خود را پارتنر ایرانی خواند.
اظهارات رضا پهلوی درباره سقوط نظام و بازگشت به ایران، مسئلهای است که چهار دهه قبل یکی از وابستگان به رژیم سابق آن را به استهزاء گرفته بود.
مظفر فیروز فرزند نصرتالدوله فیروز از خاندان فرمانفرماییان بود که یکی از خانوادههای مؤثر در دوره قاجار و اوایل پهلوی بهشمار میروند. پدر وی در زمان احمدشاه قاجار منصب وزارت امور خارجه را بهعهده داشت اما از سوی رضاشاه به سمنان تبعید شد و بهطرز مشکوکی به قتل رسید.
مظفر فیروز بعد از شهریور بیست و فرار رضاشاه وارد عرصه سیاست شد و به احمد قوام (قوام السلطنه) نزدیک شد و در کابینه وی، ریاست تبلیغات و معاونت سیاسی را عهدهدار بود؛ در مسئله آذربایجان از سوی قوام برای مذاکره با سادچیکف، فرستاده شوروی مأموریت یافت و در 10 فروردین 1325 به وزارت اقتصاد گماشته شد.
در سال 1325 قوام حزب دموکرات ایران را تأسیس کرد و با واگذاری سمت معاونت به مظفر فیروز اختیارات وسیعی به او داد. در مرداد ماه 1325 در کابینه ائتلافی احمد قوام، با تشکیل وزارت کار بهعنوان وزیر کار معرفی شد و در همان سال مأمور مذاکره با سید جعفر پیشهوری رئیس فرقه دموکرات آذربایجان شد اما چندی بعد بهعلت مخالفت شاه با فیروز، قوام وی را از کابینه خارج کرد و بهعنوان سفیرکبیر ایران در مسکو به شوروی فرستاد اما پس از یک سال در شهریور 1326 از سفارت معزول و راهی اروپا شد و برای همیشه ساکن فرانسه ماند.
مظفر فیروز در مصاحبه با پروژه تاریخ شفاهی هاروارد، محمدرضا شاه را بهعنوان "فردی که نمیتوانست تصمیمات مهم اتخاذ کند"، معرفی میکند و تعبیر سنگینی درباره او بهکار میبرد و میگوید: "او تا زمانی که فوت کرد یک غدۀ سرطانی در بدنۀ سیاسی ایران بود."
آقای فیروز در ادامه درباره سلطنتطلبهایی که اطراف فرزند شاه (رضا پهلوی) را گرفته بودند تعبیر «آشغال» را بهکار میبرد و میگوید: همۀ این افراد آشغال در مورد پسرش صحبت میکنند...، آنها در مورد او صحبت میکنند اما بهنظر نمیرسد که هیچ کسی متوجه چیزی باشد، کسانی که این حرفها را میشنوند شروع به بهرهبرداری از آن میکنند، اینها بهنوعی مخالفان هستند، آنها حرف میزنند، حرف میزنند و حرف میزنند، آنها دو سال است حرف میزنند و میگویند؛ "طی 20 روز ما در تهران هستیم."، میبینید، آنها یک دکان برای خودشان باز کردهاند، آنها از این طریق در همه جا پول به دست میآورند، آنها دکان باز کرده بودند، حالا امکان رفتن آنها وجود ندارد، آنها آمادگی پذیرش ریسکها را ندارند، آنها آنقدر پول به دست آوردهاند که نمیتوانند ریسک کنند، متوجه منظورم میشوید؟ این باورنکردنی است.
مصاحبه مظفر فیروز با پروژه هاروارد در سال 1360 در فرانسه انجام شده است و اکنون بیش از 45 سال از زمانی که وی از وعدههای بیستروزه سلطنتطلبان برای بازگشت به ایران صحبت میکردند، گذشته است و نشان میدهد که از همان زمان، این دست رفتارهای اپوزیسیون بیشتر بازارگرمی برای کشورهای اروپایی و آمریکاست تا جیب خود را پر از پول کنند.
انتهای پیام/+