به گزارش خبرگزاری تسنیم از رومشکان، در جنوبغربی ایران، جایی که کوه، از فرط فرسایش به خاک بدل شده، و خاک، از فرط تحمل، به حافظهای بیانتها، لرستان گسترده است.
اینجا، زمین فقط زمین نیست؛ زهدان زندگیست. از تپش ریشه تا صبر آب، همهچیز با تن خاک معاملهای نانوشته دارد. و این خاک، با آنکه هر سال اندکی بیشتر میفرساید، هنوز هم زنده است، هنوز هم زاینده.
اگر طالبی از دل این دشت میروید، اگر گندم، اگر نخود، اگر خربزه، این نهفقط هنر بذر، که خصلت خاک است؛ خاکی که سالهاست بیباران کافی، بیمرهم، بیدست نوازش، باز هم میزاید.
اینجا رومشکان است؛ جایی که خاکش هنوز بوی عهدهای کهن را میدهد، و دستان کشاورزانش، ادامه همان نیاکانیست که با زمین عهد بستهاند، حتی اگر باران خیانت کند.
در این دشت، میوهای میروید که روایتگر استقامت است. طالبی رومشکان، فرزند زمین و خورشید است؛ با پوستی خشن و ترکخورده چون چهره زنی پیر در دشت، اما با قلبی نرم و آبدار.
این طالبی، حاصل نبرد است؛ نبردی میان ریشه و سنگ، میان امید و عطش. هکتار به هکتار، خاک با دستهای پینهبسته کاشته شد، آفتاب مهار نشد، اما کشاورز رومشکانی با قلبی در آتش، خاک را باور کرد.
هیچ میوهای در لرستان، چنین در دلِ خاک فرو نمیرود. طالبی را باید با ریشه شناخت. ریشههایی که در جستوجوی قطرهای آب، تا اعماق زمین میخزند.
با وجود گرمای سوزان و کمآبی، کشاورزان رومشکان توانستهاند بیش از چهار هزار تن طالبی را از سطح مزارع این شهرستان برداشت کنند.
داریوش جمشیدیانی، مدیر جهاد کشاورزی رومشکان، عملکرد تولید طالبی در هر هکتار را بین 25 تا 30 تن میداند و 130 هکتار را زیر کشت این محصول معرفی کرد.
طالبی رومشکان راه خود را به استانهای دورونزدیک باز کردهاست. کامیونداران و واسطهها، مسیرهای آفتابی و بلند غرب و شمالغرب کشور را طی میکنند تا این میوه را به بندرعباس، کرمانشاه، سنندج، بانه، ارومیه، و تبریز برسانند.
طالبی رومشکان حالا روایتیست از تداوم، از ایستادن بر آستانه خشکسالی و ادامهدادن. این میوه آفتابخورده، از بذر تا بار، قصهای دارد که در هر ترک پوستش، نشانی از صبر کشاورزی است که هرگز تکیه به باران نبسته، بلکه به خاک وفادار ماند.
انتهای پیام/ 644/.