به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، در پی موفقیت «آیه جوده»، خبرنگار خبرگزاری تسنیم در نوار غزه در کسب جایزه سالانه «شهید شیرین ابوعاقله برای اعتلای رسانه ای» در سومین سال برگزاری این جایزه، روزنامه «المصری الیوم» چاپ قاهره، روز شنبه 8 شهریورماه در گفتگویی اختصاصی به تشریح جزئیات موفقیت این خبرنگار فلسطینی و خاطرات و مشاهدات وی از جنگ نسل کشی غزه پرداخت. مشروح این مصاحبه در ادامه تقدیم حضور مخاطبین تسنیم می شود.
آیه جوده، روزنامهنگار فلسطینی، در گفتوگو با «المصری الیوم»: «صحنههای دردناک تمامی ندارند و صدای آزادی از هر گلولهای قدرتمندتر است.»
در میانه جنگ نسلکشی که نوار غزه در معرض آن قرار گرفته است، و در لابهلای آوار و صدای بمباران، آیه جوده، روزنامهنگار فلسطینی، به انتقال پیام حقیقت از قلب میدان ادامه میدهد تا ثابت کند روزنامهنگاری فلسطینی تنها یک حرفه نیست؛ بلکه یک پیام انسانی و مبارزهای روزانه علیه تلاشها برای پنهانسازی فجایع است.
اعطای جایزه «شیرین ابوعاقله برای تعالی رسانهای» در سال 2025، به منزله تجلیل و قدردانی از تمامی روزنامهنگاران فلسطینی و پیامی مبنی بر شنیده شدن صدای غزه با وجود تمامی تلاشها برای خاموش ساختن آن به دست صهیونیستها بود. آیه جوده در این گفتوگو، با روزنامه «المصری الیوم» درباره تجربه شخصی خود، معنای کسب این جایزه، فجایعی که در میدان جنگ تجربه کرده و نگاهش به روزنامهنگاری فلسطین امروز و آینده صحبت میکند.
■ در ابتدا از آغاز مسیر خبرنگاری خود برایمان بگویید؟
آیه جوده: من آیه جوده هستم، خبرنگار فلسطینی از نوار غزه. سفرم را از قلب میدان، در میان محاصرهای خفقانآور و ویرانیای که همه چیز را فرا گرفته بود، آغاز کردم. خبرنگاری برای من هرگز یک حرفه گذرا یا وسیلهای برای امرار معاش نبود، بلکه از همان ابتدا حامل یک پیام انسانی بود. خبرنگاری میدانی بیشتر از کتابها آموختم؛ در حالی که میان خیابانهای ویرانشده یا بیمارستانهای مملو از مجروحان میدویدم، درک میکردم که صدای آزادی از گلوله قدرتمندتر است و میتواند وسیلهای برای نجات جان یا جاودانهکردن یاد و خاطره یک شهید باشد. از همان ابتدا هدفم این بود که حقیقت را همانطور که هست، بدون تحریف، منتقل کنم و صدای کسانی باشم که در غزه تریبون یا وسیلهای برای بیان ندارند.
■ چگونه خبر کسب جایزه «شیرین ابوعاقله برای تعالی رسانهای» را دریافت کردید؟ و این جایزه برای شما چه معنایی داشت؟
آیه جوده: این خبر را در بحبوحه جنگ و بمباران دریافت کردم. این موضوع شبیه یک پارادوکس تلخ بود؛ در زمانی که همکاران روزانه شهید میشوند، خبر تجلیل با نام شیرین ابوعاقله به من رسید. در یک لحظه احساسی از غرور و اندوه را داشتم؛ غرور از اینکه کارم در جهان دیده شده است، و اندوه از اینکه کسانی که در کسوت سابقه بیشتری از من داشتند، جانشان را فدای انتقال صدای حقیقت کردند و اینگونه شناخته نشدند.
■ و از سختترین لحظاتی که در زمان پوشش فاجعه انسانی غزه با آنها مواجه شدید، چه زمانی بود؟
آیه جوده: صحنههای دردناک تمامی ندارند، اما لحظاتی هستند که برای همیشه در حافظه ما حک میشوند. تلخترین آنها داخل بیمارستانها بود، جایی که فریاد مادران و گریه کودکانی که عزیزانشان را از دست داده بودند، شنیده میشد. گاهی اوقات در حین پوشش اخبار، میترسیدم که در میان شهدا، دوست یا خویشاوندی را شناسایی کنم. در یکی از روزها، در حال فیلمبرداری در بیمارستانی بودیم که راهروهایش پر از مجروحان و شهدا بود. دلخراشترین صحنه برای من دیدن کودکانی بود که میان اجساد به دنبال مادران یا پدرانشان میگشتند. همچنین تصاویر آوارها، زمانی که خانوادهها را از زیر آوار بیرون میکشیدیم، برای همیشه در قلبم ماندگار شد.
■ در میان این حجم از خطر، چگونه بین خبرنگار بودن و احساسات انسانی خود تعادل برقرار میکردید؟
آیه جوده: اگر بخواهم واقعیت را بگویم، نتوانستم بین این دو تفکیکی قائل شوم. به میدان نبرد میرفتم و اشکهایم همراهم بود، فیلمبرداری میکردم و قلبم از درون میشکست. خبرنگار در غزه نقش یک ناظر بیرونی را بازی نمیکند؛ بلکه خودش هم بخشی از فاجعه است. گاهی اوقات همسایگان یا بستگانش را در میان قربانیان میبیند. با این حال، آنچه به من نیرو میبخشید، ایمانم بود که هر عکسی که می گرفتم و هر کلمهای که می نوشتم، گواهی بر این جنایات خواهد بود؛ مهم نیست که اشغالگران چقدر تلاش دارند این تصاویر واقعی را پنهان کنند.
■ رسانهها چگونه میتوانند با کارشکنی ها برای پنهانسازی آنچه در غزه میگذرد، مقابله کنند؟
آیه جوده: نبرد رسانهای کمتر از این نبرد در چنین میدان وحشیانه و خونباری نیست؛ اشغالگران با تمام قوا در تلاشند تا حقیقت را پنهان و تحریف کنند، اما ما با صدا و تصویر با آنها مقابله میکنیم. هر گزارش، هر تصویر، هر پخش زنده، همچون دیواری است که با آن سکوت را میشکنیم. گاهی یک ویدئوی کوتاه از قلب یک ویرانه کافی است تا دروغ بودن روایت اسرائیلی ها را در برابر دیدگاه جهانیان آشکار کند. خبرنگاری در اینجا تنها وسیلهای برای انتقال خبر نیست؛ بلکه سلاحی در برابر پنهانکاری است و خون همکاران شهیدمان همچون امانتی بر گردن ماست. این همان چیزی است که با وجود همه هزینهها و خطرات ما را وادار به ادامه این مسیر میکند.
■ تأثیرگذارترین داستان انسانی که در ذهن شما ماندگار شد و هرگز نتوانستید آن را فراموش کنید...؟
آیه جوده: دهها قصه و روایت وجود دارد، اما تأثیرگذارترین آنها داستان دختری بود که با ترکش صورتش زخمی شده بود و در حالی که گریه میکرد به من گفت: «دیگر زیبا نیستم.» کلماتش مرا از درون خرد و ویران کرد. در آن لحظه احساس کردم که اشغالگران تنها به کشتن جسم بسنده نمیکنند؛ بلکه روح را نیز در هم میشکنند. این قاب را در اردوگاه النصیرات شاهد بودم، فراموش نخواهم کرد، زمانی که مدرسهای که آوارگان را پناه داده بود، هدف قرار گرفت. من با عجله برای مستندسازی حادثه میدویدم که ناگهان مردی فریاد زد: «مراقب باش، روی پارههای جسد پسرم پا میگذاری!» آن لحظه برای همیشه در وجدانم حک خواهد شد، زیرا حجم فاجعه را در یک فریاد خلاصه کرد.
■ آیا فکر میکنید که خبرنگار فلسطینی همزمان شاهد، ناجی و قربانی است؟
آیه جوده: قطعاً همین طور است. ما شاهد یک جنایت نسلکشی واقعی هستیم، در هر لحظه از مرگ حتمی نجات مییابیم، و در هر ثانیه قربانیان احتمالی بعدی هستیم. این معادله تلخ کار ما را دشوارتر میکند، اما به آن قداست خاصی نیز میبخشد. ما تاریخ را از راه دور نمینویسیم؛ بلکه آن را با جانمان زندگی میکنیم و مستند میکنیم.
***
یادآور میشود جایزه شهید «شیرین ابوعاقله برای اعتلای رسانهای» هر ساله از سوی دانشگاه دولتی «بیرزیت» رام الله، واقع در کرانه باختری به برترین خبرنگاران و چهرههای رسانهای اهدا میشود که در سال جاری این جایزه به «آیه جوده» خبرنگار خبرگزاری تسنیم در نوار غزه اهدا شد. در دومین سال برگزاری این رقابت در سال 2024 نیز «هشام زقوت»، خبرنگار شبکه الجزیره موفق شده بود جایزه مزبور را به خود اختصاص دهد.
انتهای پیام/