احمد اکبری، در گفتوگو با خبرنگار تسنیم از مشهد با اشاره به وضعیت نگرانکننده اعتیاد در کشور اظهارکرد: موضوع کاهش سن مصرف مواد مخدر یک مسئله ساده یا مقطعی نیست، بلکه هشداری جدی برای جامعه است. این پدیده، به تعبیر دقیقتر، تهدیدی علیه سلامت و آینده نسل نوجوان و حتی کودکان محسوب میشود.
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی مشهد افزود: در گذشته معمولاً افراد در سنین بالاتر و در دهه سوم زندگی به سمت مصرف مواد میرفتند، اما گزارشها و مشاهدات میدانی امروز نشان میدهد که آغاز مصرف در برخی نقاط به زیر 15 سال رسیده است و این روند، خطری خاموش است که اگر به موقع مهار نشود، به بحرانی جبرانناپذیر در آینده تبدیل خواهد شد.
اکبری ریشه بخشی از این معضل را در گسست ارتباطی خانوادهها دانست و توضیح داد: بسیاری از والدین به دلیل مشغله کاری و فشارهای اقتصادی، از ارتباط عاطفی و تربیتی با فرزندان خود غافل ماندهاند. این خلأ باعث میشود نوجوانان به جای آنکه در خانواده پناه بگیرند، به محیطهای پرخطر و دوستان ناباب گرایش پیدا کنند و به تعبیر دیگر، ضعف نظارت خانوادگی و نبود گفتوگوی صمیمی میان والدین و فرزندان، زمینۀ گرایش به اعتیاد را فراهم کرده است.
وی به دسترسی آسان به مواد اشاره کرد و گفت: امروزه مواد مخدر صنعتی با بستهبندیهای فریبنده و تبلیغات غیرمستقیم در دسترس نوجوانان قرار دارد لذا سوداگران مرگ برای جلب مشتریان جوان، از شیوههایی استفاده میکنند که ظاهر جذاب و کمخطر به مواد میدهد، در حالی که اثرات ویرانگر آن بسیار سریع و شدید است.
این استاد دانشگاه همچنین درباره نقش رسانهها و فضای مجازی توضیح داد: بخشی از محتوای منتشرشده در شبکههای اجتماعی به شکل پنهان یا آشکار، مصرف مواد را عادیسازی میکند. وقتی نوجوانان در فضای مجازی با چنین تصویری مواجه میشوند، تصور میکنند اعتیاد امری بیخطر یا حتی بخشی از سبک زندگی مدرن است، در حالی که واقعیت کاملاً متفاوت است.
اکبری فشارهای روانی و اجتماعی را نیز از دلایل مهم گرایش نوجوانان به مواد دانست و بیان کرد: بسیاری از دانشآموزان تحت فشار انتظارات سنگین خانوادهها و نظام آموزشی هستند. اضطراب ناشی از رقابتهای تحصیلی، ناکامیهای اجتماعی و نبود فرصتهای تفریح سالم، آنها را به سمت راههای کاذب مانند مصرف مواد سوق میدهد.
وی با اشاره به عواقب مصرف زودهنگام مواد مخدر گفت: این معضل پیامدهایی سنگین به همراه دارد؛ از آسیبهای جسمی مانند اختلال رشد و ضعف سیستم عصبی گرفته تا آسیبهای روانی همچون افسردگی، پرخاشگری و انزوا. در کنار اینها، پیامدهای اجتماعی مانند ترک تحصیل، بزهکاری، خشونت خیابانی و از هم پاشیدگی خانواده نیز بهدنبال خواهد داشت.
این استاد دانشگاه در ادامه بر ضرورت اتخاذ راهکارهای پیشگیرانه تأکید کرد و گفت: مهمترین گام، آگاهیبخشی به خانوادهها و تقویت مهارتهای ارتباطی والدین است. مدارس نیز باید از فضای صرفاً آموزشی فاصله گرفته و محیطی برای تربیت، مشاوره و آموزش مهارتهای زندگی باشند و همچنین لازم است نهادهای فرهنگی و رسانهای با تولید محتوای سالم، تصویر واقعی از خطرات اعتیاد را به جوانان منتقل کنند.
اکبری خواستار نظارت جدیتر بر چرخه توزیع مواد و کنترل فضای مجازی شد و تصریح کرد: ارائه مشاورههای رایگان روانی در مدارس و محلات پرخطر، افزایش امکانات تفریحی و ورزشی برای نوجوانان و حمایت جدی نهادهای اجتماعی میتواند بخش بزرگی از این آسیب را کاهش دهد.
وی در پایان با تأکید بر لزوم همکاری همهجانبه نهادها خاطرنشان کرد: اعتیاد یک معضل فردی نیست، بلکه بحرانی اجتماعی است که مقابله با آن نیازمند مشارکت خانوادهها، مدارس، رسانهها و دستگاههای اجرایی است و اگر امروز این همکاری شکل نگیرد، فردا ممکن است با نسلی مواجه شویم که توانایی ساختن آینده کشور را از دست داده است.
انتهای پیام/282