به گزارش خبرگزاری تسنیم، در پی درگذشت ناصر تقوایی فیلمساز سینمای ایران، چهرههای گوناگون فرهنگی و هنری درگشت این هنرمند بزرگ کشور را تسلیت گفتند.
در ادامه پیامهای تسلیت را میخوانیم:
متن پیام خانه سینما
«چراغها که خاموش میشوند، راه چگونه است؟
شاید راه همان باشد که «ناصر تقوایی» آن را آزمود؛ «سکوت و شرافت»
اما برای ما سکوت او سخن میگوید:
از رنج هنرمندی و از رنج هنرمندان
برای ما اما شرافت او معیار است.
باشد که همچنان راوی صادق قصههای این سرزمین باشیم.
او خاموش شد اما سخن او، منش او و تا به ابد شرافت هنرمندانه او راهنمای ما خواهد بود.
خانه سینما _ جامعه اصناف سینمای ایران_ در سوگ بزرگمرد سینما و ادبیات ایران همراه خانواده ارجمند و دوستداران و شاگردان اوست.
خانه سینما - 22 مهرماه 1404»
پیام بهروز شعیبی دبیر جشنواره فیلم کوتاه تهران
«به اعتبار نام و آثار ناصر تقوایی بزرگ باید ایستاد.
او سکاندار سینمای با اصالت و با کیفیت بود.
فیلمسازی دقیق که به ما آموخت جزییات است که یک اثر را ماندگار میکند.
کاش همه از او آموخته باشیم.»
پیام تسلیت مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی در پی درگذشت «ناصر تقوایی»
درگذشت زندهیاد استاد ناصر تقوایی، از سینماگران اندیشمند و مؤلف سینمای ایران، فقدانی سنگین برای هنر و فرهنگ ایران عزیزمان است.
استاد تقوایی نه فقط کارگردانی برجسته، بلکه معمار نگاهی نو در روایت ایرانی بود؛ نگاهی که در آثار درخشان ایشان، معنا و هویتی متفاوت را در سینمای ایران بازتعریف کرد.
بدون تردید، سینمای ایران مدیون نگاه، تلاش و صداقت استاد ناصر تقوایی است؛ فیلمسازی که در آثارش، روح انسانی را در قالب تصویر جاودانه کرده است.
اینجانب به نمایندگی از بنیاد سینمایی فارابی درگذشت این سینماگر برجسته و فرهیخته را به خانواده گرامی ایشان، سینماگران و سینمادوستان و همچنین همه دوستداران فرهنگ و هنر این کشور تسلیت عرض میکنم.
پیام رائد فریدزاده رئیس سازمان سینمایی
"به نامخداوند نور و قلم
درگذشت استاد ناصر تقوایی، فیلمساز بزرگ و اندیشمند سینمای ایران، ضایعهای عمیق برای فرهنگ و هنر این سرزمین است. او از نسلی بود که سینما را چونان آیینهای برای بازنمود حقیقت انسان و هستی میدید؛ کارگردانی از سرزمین نخلها و گرمای جنوب که میان فکر و کلمه، میان نگاه و معنا، روایت خویش را برمیساخت.
ناصر تقوایی را باید معمار روایت و اندیشه دانست؛ روایتی از خاک سرزمینی که به آن تعلق و تعشق داشت. هنرمندی که در میان هیاهو و همهمه به لایههای عمیق انسان فرو رفت و از دل جزئیات، جهانی از عشق و تنهایی ،رنج و بردباری را آفرید. آثار ماندگارش چون «ناخدا خورشید»، «ای ایران» و «کاغذ بیخط» و مستندها و فیلم کوتاهی که هر یک بخشی از میراث فرهنگی کشورند و در حافظه تصویری همگان ثبت شدهاند. ناصر تقوایی استاد تصویر جزئیات بود و نیک میدانست که چه خون دلی برای خلق جهان اثر هنری باید خورد.
سینمای ایران با رفتن ناصر تقوایی، یکی از استوانههای مستحکم و ریشهدار خود را از دست داد؛ استادی که خوب بر کلمه و معنا و نور و تصویر و بیان حقیقت در سکوت واقف بود. از درگاه خداوند متعال برای این استاد فرهیخته آرامش ابدی و برای خانواده گرامی، شاگردان و دوستدارانش صبر و شکیبایی مسئلت دارم.
روحش در آرامش و نامش تا ابد در حافظه سینمای ایران زنده باد."
انتهای پیام/