به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرمآباد، در رشتهکوههای زاگرس، منطقهای تاریخی و کشاورزی وجود دارد که 1800 سال است میزبان یکی از مهمترین میراثهای کشاورزی ایران است.
کاوشهای باستانشناسی در منطقه رَماوَند کوهدشت نشان میدهد که کشت انار در زیرتنگ سیاب به حدود 1800 سال پیش بازمیگردد.
یافتههای تاریخی حاکی از آن است که این منطقه، نسلبهنسل محل پرورش و نگهداری باغهای انار بوده و شیوههای سنتی کشاورزی در آن بهمرور با روشهای مدرن تلفیق شدهاست.
این میراث تاریخی، اهمیت منطقه را فراتر از یک مرکز تولید اقتصادی میبرد و آن را به نمادی از میراث فرهنگی و زیستبومی لرستان تبدیل کردهاست.
انارهای زیرتنگ سیاب بهدلیل شرایط ویژه خاک، آبوهوا و مراقبتهای کشاورزان، از کیفیت طعم، رنگ و خواص دارویی ممتاز برخوردارند.
این منطقه میزبان تعدادی از ارقام بومی و اصلاحشده انار است که با ویژگیهای خاص خود بازار مصرف گستردهای در داخل و خارج از لرستان دارند.
بهگفته عطا حسنپور، مدیرکل میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری لرستان، جایگاه زیرتنگ سیاب در گردشگری کشاورزی میتواند بازدیدکنندگان را با تاریخ، فرهنگ و شیوههای سنتی و مدرن کشاورزی لرستان آشنا کند و تجربهای منحصربهفرد از طبیعت و کشاورزی ارائه دهد.
اما زیرتنگ سیاب تنها باغی برای برداشت نیست. اینجا گردشگری کشاورزی نیز ریشه دوانده است. هر بازدیدکنندهای که پا در مسیر باغهای این منطقه میگذارد، با تاریخ، فرهنگ و شیوههای سنتی و مدرن کشاورزی آشنا میشود.
در لرستان بیش از 3500 هکتار باغ انار وجود دارد که سالانه 75 هزار تن محصول از آن برداشت میشود. از این میزان، 1800 هکتار در کوهدشت قرار دارد و بیش از 1200 هکتار آن در منطقه سیاب متمرکز است.
پاییز در سیاب بوی انار میدهد؛ بویی که با خاک زاگرس درآمیخته و در هوای روستا میپیچد. هر انار، یادآور رنج یکساله مردمانی است که میان سنگ و آفتاب، زندگی را با رنگ سرخ معنا میکنند.
انتهای پیام/ 644