به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه گاردین در یادداشتی نوشت: در حالی که رئیس جمهور آمریکا دوست دارد نقش صلحساز را در خارج از کشور بازی کند، در داخل کشور پدیدآورنده جنگ است.
گاردین با اشاره به اقدامهای ترامپ در زمینه دستیابی به یک آتش بس شکننده در غزه و پیگیریهایش برای پایان مناقشه اوکراین، نوشت: با اینحال این واقعیت است که او در آمریکا علیه شهروندان خودش جنگ را دامن میزند. به طور فزایندهای، تحلیلگرانی که اغراق نمیکنند، هشدار دادند که به نظر میرسد ترامپ مصمم به تحریک جنگ داخلی دوم آمریکا است و شواهد در حال افزایش است.
این روزنامه انگلیسی «مشخصترین مورد» را «استقرار نیروهای فدرال توسط ترامپ در خیابانهای شهرهای آمریکا» از جمله لسآنجلس، واشنگتن دیسی، شیکاگو، پورتلند و ممفیس ذکر کرد که به ادعای او برای مقابله با جرم و جنایت بوده است. گاردین با استناد به دادهها افزود: بیشتر شهرهایی که ترامپ هدف قرار داده، نرخ جرایم خشونتآمیز کمتری نسبت به سایر شهرهای بزرگی دارند که نیرویی اعزام نشده است. از بین 10 شهر بزرگ آمریکا با بزرگترین مشکلات جرم و جنایت، ترامپ فقط به یک شهر حمله کرده و آن ممفیس است.
گاردین با طرح این سوال که «پس چرا ترامپ باید نیرو اعزام کند؟»، تصریح کرد: یک توضیح این است که او در یک «حباب فیلتر» (یک وضعیت انزوای فکری) زندگی میکند، منابع اطلاعاتی او آنقدر محدود است که حقایق واقعی را در اختیار ندارد. اوایل این ماه، او شهر پورتلند در ایالت اورگن را به عنوان یک «جهنم سوزان» توصیف کرد و افزود: «شما همه جا آتش میبینید. دعوا میبینید، و منظورم فقط خشونت است. این واقعا دیوانهوار است.»
نویسنده این یادداشت با طعنه نوشت: مردم پورتلند گیج شده بودند و به نظر میرسید ترامپ در حال تماشای فاکس نیوز بوده و فیلمهای شورشهای سال 2020 را با امروز اشتباه گرفته است. وجه مشترک شهرهایی مانند شیکاگو، لسآنجلس و پورتلند، این است که توسط دموکراتها در ایالتهای تحت رهبری دموکراتها اداره میشوند.
این روزنامه انگلیسی افزود: نکته آشکار این است که کلیولند، اوهایو و کانزاس سیتی، میسوری نرخهای بالاتری از جرایم خشونتآمیز دارند اما تحت حاکمیت فرمانداران جمهوریخواه هستند و به حال خود رها شدهاند.
این یک اقدام سیاسی از سوی ترامپ است که برای ارعاب پایگاههای بالقوه مخالفان طراحی شده است. برخی از منتقدان گمان میکنند که دولت امیدوار است خشونت را از سوی کسانی که شهرهایشان اکنون مانند سرزمین اشغالی به نظر میرسند، تحریک کند. شاید یک شورش یا حمله به ارتش که میتواند فوراً، مانند ترور چارلی کرک، به عنوان یک اقدام تروریستی چپگرایانه که شایسته سرکوب بیشتر، تصرف اختیارات اضطراری یا تعلیق آزادیها است، تفسیر شود.
برخی دیگر معتقدند که این موضوع به عادیسازی حضور سربازان در خیابانها قبل از انتخابات میاندورهای سال آینده مربوط میشود، رقابتی حیاتی که میتواند منجر به شکست جمهوریخواهان در مجلس نمایندگان شود و به دموکراتها کنترل جدی بر قدرت ترامپ بدهد.
ایراد آشکار به این سناریو این است که ارتش آمریکا نمیگذارد از آن به عنوان یک ابزار سیاسی حزبی استفاده شود. اما این به معنای نادیده گرفتن کاری است که ترامپ و پیت هگست وزیر جنگ آمریکا با ارتش انجام میدهند. ترامپ در جلسه غیرعادی با ژنرالها و فرماندهان در ماه گذشته میلادی به آنها دستور داد که اکنون با «دشمن داخلی» روبرو هستند، وظیفه آنها مقابله با «آشوبهای مدنی» است و باید «شهرهای خطرناک آمریکا» را به عنوان میدانهای تمرین در نظر بگیرند. در یک مقطع، هگست گفت هر افسری که با مفهوم جدید و ترامپی ارتش ایالات متحده مخالف است، باید «کار شرافتمندانه را انجام دهد و استعفا دهد».
گاردین در پایان عنوان کرد: ترامپ وقتی صحبت از فلسطینیها و اسرائیلیها یا روسها و اوکراینیها میشود، دوست دارد از صلح صحبت کند. اما در داخل ایالات متحده، جایی که قرمز (جمهوریخواهان) با آبی (دموکراتها) روبرو میشود، او رقابتی بین رقبا نمیبیند، بلکه درگیری با دشمنی را میبیند که اذعان میکند از او متنفر است؛ درگیریای که باید با هر وسیلهای که لازم است، حتی تا آخرین لحظه، با آن مبارزه کرد.
انتهای پیام/