به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، صفحه زندهیاد قیصر امینپور در فضای مجازی که زیر نظر خانواده او اداره میشود، همزمان با سالروز درگذشت شاعر، سرودهای منتشر نشده از او را منتشر کرد و در دسترس علاقهعلاقهمندان به شعر قرار داد. سروده او با عنوان "بوی سیب" را میتوانید در ادامه بخوانید:
هنوز هم سپیدی سحر
هنوز هم طلای آفتاب
هنوز میتوان صدای قاه قاه خندههای آیه را شنید
هنوز میتوان سکوت کوه دور را
هنوز میتوان شروع شعر تازه را نفس کشید
... هنوز
هنوز روز
هنوز آستین خیس چارخانه روی بند رخت
هنوز
هنوز در حیاط خانه
برگ کوچکی به دست باد
تاب میخورد
هنوز گربه ملوس آیه
از سفالی شکسته
آب میخورد
هنوز سیب، بوی سیب میدهد
هنوز قاچ هندوانه مزهای عجیب میدهد
هنوز آب معجزه است
هنوز چکه چکه مداوم صدای لحظهها
پشت شیشه مدوّر سکوت میچکد
پس هنوز هم
عطر نان گرم را
میتوان شنید
پس هنوز ریزههای نان خیسخورده
در نوک کبوتران
نه! هنوز هم!
مثل اینکه من هنوز هم نمردهام
پس هنوز هم...
بعد از آن همه
هنوز هم...
تعدادی از شاعران نیز با انتشار سرودهای در وداع با زندهیاد امینپور، یا او را در سالروز درگذشتش گرامی داشتند. موسی عصمتی در شعری که برای انتشار در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار گرفته، گفته است:
بگو به ابر ببارد تمام دفتر را
سهشنبههای همین روزهای آخر را
سهشنبههای همین روزهای بی برگشت
سه شنبههای زمینگیر و زرد و پرپر را
سه شنبه ای که خدا کوه را صدا می زد
سهشنبهای که خدا، چشمه را، کبوتر را
سهشنبهای که سرانجام حضرت سیمرغ
به دست باد فنا داد آخرین پر را
همان سهشنبه که از راه میرسد هر روز
همان سهشنبه که دیوار میکند در را
همان سهشنبه که تکذیب می کند آخر
خبرگزاری تاریخ ، مرگ قیصر را
محمدسعید میرزایی نیز در کوچ شاعر "تنفس صبح" سرود:
تو میروی دگر این ایستگاه جای تو نیست
هوا مناسب پرواز شعرهای تو نیست
دلت هوای سرودن نمیکند دیگر
هوا هوای سرودن، هوا هوای تو نیست
تو مثل چشمه اصیلی، تو خوب میدانی
که هیچجای جهان مثل روستای تو نیست
جهان به تسلیت شعر آمدهست اینجا
تو هم قبول کن این دستهگل برای تو نیست
هنوز همهمهٔ گفتوگویمان گریه است
هنوز فرصت تعریف ماجرای تو نیست
هنوز اول گریه است، حرف پایان نیست
وگرنه مرگ خودش گفته انتهای تو نیست
تو مثل حادثهای عاشقانه زیبایی
ستون تسلیت روزنامه جای تو نیست
قیصر امینپور، شاعر و استاد دانشگاه، دوم اردیبهشت 1338 در شهرستان شوشتر بخش گتوند در استان خوزستان به دنیا آمد. در سال 1357 در رشته دامپزشکی دانشگاه تهران پذیرفته شد ولی پس از مدتی از تحصیل در این رشته انصراف داد. سپس تحصیل در رشته زبان و ادبیات فارسی را در سال 1363 آغاز کرد و تا مقطع دکتری ادامه داد. امینپور شعرهای فاقد وزن نسرود و در عین حال این نوع شعر را نیز رد نکرد.
زندهیاد امینپور تدریس در دانشگاه الزهرا(س) را در سال 1367 آغاز کرد و دو سال بعد در دانشگاه تهران مشغول تدریس شد. این چهره ادبی در سال 1382 به عضویت پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی درآمد. هشتم آبانماه سال 1386 بر اثر بیماری کلیه و قلب درگذشت و در زادگاهش گتوند به خاک سپرده شد.
از او آثار متعددی به یادگار مانده که از آنها میتوان به «تنفس صبح»، «در کوچه آفتاب»، «آینههای ناگهان»، «گلها همه آفتابگردانند» و «دستور زبان عشق» از مجموعههای شعر قیصر امینپور برای بزرگسالان و «منظومه ظهر روز دهم»، «مثل چشمه، مثل رود»، «بیبال پریدن»، «بهقول پرستو» برای نوجوانان اشاره کرد.
انتهای پیام/