به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، حجتالاسلام والمسلمین سید حسین مؤمنی در محفل عزاداری روز شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در حرم مطهر بانوی کرامت با تسلیت ایام شهادت اظهار داشت: وجود مقدس حضرت زهرا (س) پس از رحلت پیامبر اکرم (ص) همواره اهل گریه و بکا بودند تا جایی که در تاریخ از ایشان به عنوان «بکّائین» یاد شده است.
وی افزود: علت اصلی گریههای حضرت، صرفاً مسائل شخصی یا ماجرای فدک نبود، بلکه دو غم بزرگ وجود مقدس ایشان را میآزرد: نخست فقدان پیامبر اکرم (ص) و دوم غربت و مظلومیت امیرالمؤمنین (ع).
مؤمنی با اشاره به روایت تاریخی گفت: در واپسین لحظات عمر پیامبر اکرم (ص)، حضرت زهرا (س) به شدت گریه میکردند تا آنکه پیامبر در گوش ایشان فرمودند: «دخترم، فاصلهای میان من و تو نخواهد بود و نخستین کسی از اهلبیت که به من ملحق میشود، تو هستی». این وعده، غم فقدان پیامبر را برای حضرت زهرا (س) قابل تحمل ساخت.
وی ادامه داد: دومین غصه حضرت زهرا (س)، غربت و مظلومیت امیرالمؤمنین (ع) بود. حضرت نه تنها بر این غربت گریستند، بلکه در عمل نیز برای دفاع از ولایت قیام کردند. درس فاطمیه برای ما این است که نگذاریم امام زمان (عج) در غربت بماند.
این استاد حوزه علمیه با اشاره به برخی ناهنجاریهای اجتماعی، گفت: متأسفانه گاهی در جامعه ما در ایام شهادت حضرت زهرا (س) شاهد بیحیاییها و بیتوجهیهایی هستیم که قلب انسان را به درد میآورد. باید دانست که برخورد با منکرات تنها محدود به عاملان آن نیست، بلکه اقامهکنندگان و اشاعهدهندگان منکر نیز مسئولاند.
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت بیان کرد: مصائب حضرت زهرا (س) پس از رحلت پیامبر اکرم (ص) به گونهای بود که در تاریخ ثبت شده است. آن حضرت در ماجرای هجوم به خانه امیرالمؤمنین (ع) با شدت جراحات مواجه شدند و فرزندشان محسن (ع) سقط شد.
وی افزود: در همان واقعه، حضرت زهرا (س) با وجود شدت آسیبها، برای دفاع از ولایت به مسجد آمدند و با نالهای جانسوز فرمودند: «خلّوا عن ابن عمی»؛ پسرعمویم را رها کنید. این ناله چنان جانسوز بود که ستونهای مسجد لرزید، اما دلهای سخت دشمنان نلرزید.
مؤمنی ادامه داد: حضرت زهرا (س) در واپسین لحظات عمر شریفشان، در حالی که سرشان بر دامان امیرالمؤمنین (ع) بود، وصایای خود را بیان کردند. ایشان فرمودند: «علی جان، مرا فراموش مکن، خودت غسل و کفن و نماز و دفن مرا انجام بده و شبانه مرا به خاک بسپار». همچنین در وصیتنامه مکتوب خود تأکید کردند که امت ستمگر بر پیکرشان نماز نخوانند.
وی با اشاره به وصیتنامه حضرت زهرا (س) گفت: در این وصیتنامه آمده است: «بسم الله الرحمن الرحیم. این وصیت فاطمه دختر رسول خداست. شهادت میدهم که خدایی جز الله نیست و پدرم بنده و رسول اوست. بهشت و دوزخ حق است و قیامت خواهد آمد». حضرت در ادامه وصیتنامه خود خطاب به امیرالمؤمنین (ع) نوشتند که «خدا مرا به همسری تو درآورد تا در دنیا و آخرت با تو باشم. همه کارهای مربوط به تجهیز مرا شبانه انجام بده و کسی را آگاه مساز. فرزندانم را به خدا میسپارم و سلام مرا تا روز قیامت به آنان برسان».
این استاد حوزه علمیه افزود: حضرت زهرا (س) در واپسین لحظات عمر، دستان خود را به سوی آسمان بلند کردند و خدا را به پیامبر اکرم (ص)، امیرالمؤمنین (ع)، امام حسن (ع)، امام حسین (ع) و دخترانشان زینب و امکلثوم قسم دادند که امت پیامبر را مورد مغفرت قرار دهد.
وی تأکید کرد: این وصیتها و دعاها نشان میدهد که حضرت زهرا (س) حتی در لحظات پایانی عمر شریفشان، دغدغه امت پیامبر و هدایت آنان را داشتند.
مؤمنی در پایان خاطرنشان کرد: درس بزرگ فاطمیه این است که نگذاریم امام زمان (عج) در غربت بماند. همانگونه که حضرت زهرا (س) با تمام وجود از ولایت دفاع کردند، ما نیز باید در هر شرایطی مدافع ولایت و یاریگر امام زمان خود باشیم.
انتهای پیام/