رسول کربکندی در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، درباره برد تیم ملی فوتبال ایران برابر کیپورد در تورنمنت العین گفت: فکر میکنم این بازی دوستانه یک محک خوب برای تیم ملی بود، البته مهم این است که کادر فنی هم بتواند بر اساس این بازیها نقاط ضعف تیم ملی را برطرف کند. اکثر بازیکنان کیپورد لژیونر هستند و یک فوتبال منظم را از این تیم شاهد بودیم. آنها تلاش میکردند تا از تمام فضاهای زمین استفاده کنند، ولی در نهایت نتوانستند دروازه «تیم ملی» را باز کنند.
وی در مورد تقابل تیم ملی با ازبکستان در فینال تورنمنت العین تصریح کرد: خیلیها دوست داشتند با مصر بازی کنیم، چون ازبکستان دیگر تبدیل به یک حریف تکراری شده است، ولی بازی فینال هم به تیم ملی کمک خواهد کرد، چون آنها از لحاظ فنی تیمی خوب، صاحب تاکتیک و منظم هستند. ازبکها در این چند سال پیشرفت قابل ملاحظهای داشتهاند. قطعاً بازی فینال هم میتواند یک محک خوب برای تیم ما باشد، ولی باز هم تأکید میکنم که قبول کردن ضعفهای تیم ملی و تلاش برای برطرف کردن آنها هم نکته مهمی است.
سنگربان پیشین تیم ملی فوتبال کشورمان با بیان اینکه «ما در جام جهانی باید از لحاظ دفاع تیمی و فردی شرایط خوبی داشته باشیم.»، خاطر نشان کرد: برطرف کردن مشکلات دفاعی موضوع بسیار مهمی است که باید در اولویت قرار بگیرد، ضمن اینکه در خط حمله هم باید شرایط بهتری داشته باشیم. ما باید روی تغذیه مهاجمان و قرار دادن آنها در موقعیت گلزنی بیشتر تمرین کنیم.
پیشکسوت فوتبال ایران راجع به صحبتهای امیر قلعهنویی بعد از بازی با کیپورد که گفته بود «برخی از دوستان دنبال این هستند در این بازیها نتیجه نگیریم و به ما حمله کنند.»، یادآور شد: نمیدانم این تفکر بدبینی را چه کسی به قلعهنویی القا کرده است و کوبیدن تیم ملی و کادر فنیاش چه سودی میتواند برای ما داشته باشد. آیا من با خبرنگاران یا رسانهها تماس میگیرم و میگویم میخواهم در مورد تیم ملی حرف بزنم؟ آنها تماس میگیرند و نظر میخواهند، من هم سعی میکنم شفاف اظهارنظر کنم.
وی همچنین تأکید کرد: مگر قرار است از برد و یا باخت تیم ملی سودی به ما برسد؟! ما دوست داریم تیم ملی نتیجه بگیرد، اگر انتقادی هست که به درد کادر فنی میخورد بهتر است که گوش کنند، چون خودشان نفع میبرند و اگر هم احساس میکنند انتقادی به دردشان نمیخورد از آن عبور کنند. اینکه میگویند برخی میخواهند ببازیم تا به ما حمله کنند، دیگر یک جمله کلیشهای و تکراری است که بیشتر جنبه توجیه دارد.
انتهای پیام/