به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، دولت ترامپ بهسرعت در حال تشدید فشارها علیه ونزوئلا است؛ بهطوریکه بزرگترین ناو هواپیمابر آمریکا، «فورد»، به سمت منطقه کارائیب در حرکت است، با این حال دستیاران ترامپ روایتهای متناقضی از اهداف واقعی این اقدام ارائه میدهند.
نیویورکتایمز در گزارشی نوشت، ترامپ طی چند روز گذشته جلسات متعددی را در کاخ سفید برگزار کرده و گزینههای نظامی مختلف، از جمله استفاده از نیروهای عملیات ویژه و اقدام مستقیم در داخل ونزوئلا را بررسی کرده است. با این حال هنوز مشخص نیست، تصمیم نهایی او چیست. او تنها در هواپیمای «ایرفورس وان» به خبرنگاران گفت: «تا حدودی تصمیم خود را گرفتهام و نمیتوانم به شما بگویم چیست، اما ما در جلوگیری از ورود مواد مخدر به ونزوئلا پیشرفت زیادی داشتهایم.»
این احتمال وجود دارد که ترامپ با تکیه بر نمایش قدرت نظامی، قصد ترساندن دولت نیکولاس مادورو را داشته باشد. در مقابل، مادورو نیروهای خود را در حالت آمادهباش قرار داده است.
ضد و نقیض های «نیزه جنوبی»
نشانههایی وجود دارد که دولت آمریکا در حال اتخاذ موضعی جدید و تهاجمیتر است. اندکی پس از جلسه روز پنجشنبه، پیت هگست وزیر دفاع، در رسانههای اجتماعی اعلام کرد، عملیات در کارائیب با نام «نیزه جنوبی» آغاز شده است. او این مأموریت را با عباراتی گسترده توصیف کرد و گفت، هدف آن «حذف تروریستهای مواد مخدر از نیمکره غربی» است؛ منطقهای که به ادعای او، «خانه ماست و باید از آن محافظت کنیم.»
با ورود ناو هواپیمابر فورد و سه ناوشکن موشکانداز نیروی دریایی، شمار نیروهای آمریکایی در منطقه به 15هزار نفر رسید، این تعداد در دهههای اخیر بیسابقه بوده است. تنها چیزی که کم است، یک توضیح استراتژیک روشن از سوی دولت ترامپ درباره دلیل گردآوری چنین نیروی عظیمی است. پست هگست تنها تازهترین مورد از مجموعهای از اظهارات ضد و نقیض مقامات دولت است.
ترامپ بیش از همه بر موضوع مواد مخدر تأکید کرده؛ اما این توضیح نمیدهد که چرا ناو هواپیمابر فورد از شرق مدیترانه به کارائیب منتقل شده و به نیروی آمریکایی با 15هزار ملوان و سرباز، اضافه شده تا به قایقهای کوچک توقیفشده توسط گارد ساحلی حمله کند یا چرا کشورهای اصلی مسیر رود فنتانیل مانند کلمبیا یا مکزیک، هدف این عملیات نیستند. تا کنون، ایالات متحده 20 حمله به قایقهای تندرو انجام داده و دستکم 80 نفر را کشته است؛ عملیاتی که به گفته حقوقدانان ناقض حقوق بینالملل است.
نگاه ترامپ به نفت است
ترامپ در جلسات خصوصی با مشاورانش درباره ذخایر عظیم نفت ونزوئلا یعنی حدود 300 میلیارد بشکه، بزرگترین ذخایر جهان، صحبت کرده است. مادورو پیشنهاد داده بود که بخشی از مالکیت این منابع بدون نیاز به اقدام نظامی به آمریکا منتقل شود، اما ترامپ مذاکرات را متوقف کرد. با این حال به گفته یک مقام ارشد دولت، مذاکرات کاملاً متوقف نشده و اعزام ناو هواپیمابر نوعی اهرم فشار برای واداشتن مادورو به امتیازدهی است؛ رویکردی که یادآور «دیپلماسی قایقهای توپدار» در قرن نوزدهم است. زمانی که قدرتهای بزرگ از قابلیتهای دریایی خود برای ارعاب قدرتهای کوچکتر استفاده میکردند، از جمله ونزوئلا که هدف محاصره دریایی به رهبری اروپا از سال 1902 تا 1903 بود. درست زمانی که محاصره در حال پایان بود، نیروی دریایی ایالات متحده برای حمایت از جدایی پاناما از کلمبیا مداخله کرد و راه را برای ساخت کانال پاناما هموار کرد.
در این میان، پرسش مهم این است که آیا ترامپ به دنبال تغییر رژیم در ونزوئلا است؟ مارکو روبیو، وزیر خارجه، در جلسهای با کنگره ادعا کرد که «برکناری مادورو هدف دولت نیست» و گزارشهای خلاف این را ساخته رسانهها دانسته است. اما ناهماهنگی آشکار در پیامها همچنان ادامه دارد.
یک ناهماهنگی استراتژیک در بین مقامات شکل گرفته است. درست یک روز قبل از اینکه هگست از «نیزه جنوبی» درباره حفاظت از کل نیمکره غربی بگوید، روبیو هدف را عملیاتی به منظور مبارزه با مواد مخدر اعلام کرد که اگر آنها ارسال قایقها را متوقف کنند، هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد. برخی دیگر از تحلیلگران معتقدند، این درگیری در حال تبدیل شدن به آزمونی میان اراده ترامپ و مادوروست؛ الیوت آبرامز، مشاور سابق ترامپ در امور ونزوئلا، اخیراً در واشنگتن گفت: «یا ترامپ پیروز میشود یا مادورو. اگر مادورو بماند، ترامپ این رقابت را باخته است.» در کاخ سفید، آنا کلی، سخنگوی دولت، تأکید کرده پیام ترامپ به مادورو روشن است: «ارسال مواد مخدر و مجرمان به آمریکا را متوقف کن.» او افزود، هرگونه تفسیر دیگر «حدس و گمان» است.
سه محور تنش
یک مقام ارشد اروپایی میگوید، مقامات آمریکایی بهصورت خصوصی تأکید کردهاند که هدف فعلی، افزایش تنش و آزمایش واکنش مادوروست. اما وقتی درباره خطر انتقال ناو هواپیمابر از خاورمیانه پرسیده شد، پاسخی ارائه نشد. این عملیات همچنین تمرکز نیروی دریایی آمریکا بر چین و اقیانوس آرام را کاهش میدهد.
با رسیدن ناو هواپیمابر فورد، حدود 5 هزار نیرو به 10 هزار نیروی موجود در منطقه اضافه میشوند و مجموعهای از جنگندهها و تجهیزات تهاجمی را به همراه میآورند. علاوه بر آن، بمبافکنهای 52-Bو 1-B نیز در هفتههای اخیر در نزدیکی ونزوئلا پرواز کردهاند و واحدهای عملیات ویژه ارتش نیز تمرینهایی در این منطقه انجام دادهاند؛ همه اینها بهعنوان بخشی از یک «کمپین فشار گسترده» علیه مادورو محسوب میشوند. دستیاران ترامپ میگویند، رئیسجمهوری در ظاهر بر تهدید مواد مخدر تمرکز دارد، اما در جلسات خصوصی بیشتر درباره سرنوشت مادورو و نفت ونزوئلا صحبت میکند.
پاتریک دادی، سفیر سابق آمریکا در ونزوئلا میگوید، اقدام نظامی آمریکا با این ادعا که «قاچاقچیان تروریست هستند» قابل تطبیق است، اما هشدار میدهد: «مشخص نیست آیا دولت مبارزه با مواد مخدر را با تغییر رژیم اشتباه گرفته است یا نه. اگر مادورو را به عنوان رئیس یک کارتل و یک فراری تحت پیگرد میبیند، این نشان میدهد جاهطلبیهای واشنگتن فراتر از رهگیری مواد مخدر است.»
منبع: ایران
انتهای پیام/