مهدی قرهشیخلو، داور و قاری بینالمللی قرآن کریم، در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، با اشاره به ماهیت معنوی مسابقات قرآنی اظهار داشت: رقابتهای قرآنی در ظاهر، فضایی رقابتی دارند، اما در باطن باید محلی برای از پالایش نیت باشند. بدون نیت خالص، حتی زیباترین تلاوتها نیز خالی از روح خواهند بود.
داور بینالمللی قرآن با بیان اینکه نیت خالص محور تمام ارزشهای قرآنی است، تصریح کرد: قرآن کریم خود میفرماید: «وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِیَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ» این آیه، معیاری جهانی و جاودانه برای هرگونه فعالیت دینی از جمله مسابقات قرآن است. اگر جوانی به یک مسابقه بینالمللی برود تا نام خود را بدرخشاند، ارزش آن تلاوت در مقیاس الهی چیست؟ اما اگر بخواهد از زبانش سخنان خدا جاری شود تا یک قلب سرد را به سوی رحمت الهی بازگرداند، آنگاه حتی یک لحظه از آن تلاوت، از هزار جایزه دنیایی برتر است.
قرهشیخلو در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به تجربه چندین دهه از حضور در مسابقات داخلی و بینالمللی، اظهار داشت: در مالزی، عربستان، مصر و اندونزی دیدهایم که شیوههای مختلفی برای برگزاری مسابقات وجود دارد، اما آنجا که موفقیت واقعی رقم خورده، جایی بوده که مراسم حتی در شکوه ظاهری، هرگز از خشوع و تواضع عدول نکرده است.
داور و قاری بینالمللی قرآن کریم، با بیان اینکه باید میان اجرا و تلاوت تمایز قائل شد، تصریح کرد: فنّ خواندن قرآن، ابزاری است برای انتقال معنا، نه هدف نهایی. زمانی که یک قاری بیش از پرداختن به تجوید و لحن، به مفهوم آیه و حضور قلب توجه کند، آنگاه مسابقه به میدانی برای عبودیت تبدیل میشود.
قرهشیخلو در پاسخ به این پرسش که چگونه میتوان نیت خالص را در فضای رقابتی حفظ کرد، گفت: اولین سند نیت، رفتار قاری قبل، حین و پس از تلاوت است.
او با تأکید بر اینکه رقابتهای قرآنی میتوانند یکی از مؤثرترین ابزارهای نرم قدرت دینی باشند، اظهار داشت: اگر ما بتوانیم مسابقات را از سطح رقابت نام و نشان، به عرصه رقابت در خلوص، عبودیت و تأثیرگذاری معنوی برسانیم، آنگاه رقابتهای قرآنی فریضهای فرهنگی در عالم اسلام خواهند شد.
انتهای پیام/