به گزارش خبرگزاری تسنیم از ری، هر سال با ورود به فصل سرد، کارگروه اضطرار آلودگی هوای تهران تصمیماتی از جمله ممنوعیت تردد خودروهای سنگین و توقف فعالیت واحدهای آلاینده صادر میکند. اما کافی است چند دقیقه در شهر ری قدم بزنید تا بفهمید این تصمیمها فقط روی کاغذ اجرا میشود، نه در واقعیت؛ این روزها صفهای طولانی خودروهای حامل سوخت و شبهسوخت و خودروهای سنگین در شهر ری تشکیل شده است؛ در حالی که طبق مصوبات، تردد این خودروها در شرایط اضطرار باید ممنوع باشد. اما در واقعیت، وجود پالایشگاه نفت تهران، نیروگاه برق ری، کارخانه سیمان تهران، مجتمع پردازش و پسماند آرادکوه، مرکز امحای پسماندهای ویژه هوشنگآباد در فشافویه، دهها شهرک صنعتی و صنفی، انبارهای بزرگ کالا و سردخانهها، معادن شن، ماسه و سیمان و بزرگترین شهرک صنعتی خاورمیانه باعث شده که حجم عظیمی از خودروهای سنگین یا از مصوبات مستثنا شوند یا بدون توجه به آنها فعالیت کنند.
حتی پارکینگ اتوبوسرانی شهر تهران در شهرری نیز نقش ویژهای در آلودگی دارد؛ در سطح شهر از روشن ماندن اتوبوسها جلوگیری میشود، اما همه این اتوبوسها از شهر ری استارت میزنند و شب دوباره در شهرری پارک میکنند؛ یعنی آلودگی تولیدشده در مسیر تهران، دوباره به جنوب بازمیگردد.
مشکل اما فقط این نیست. مصوبات کارگروه اضطرار آلودگی هوا اساساً با شرایط جنوب تهران و شهر ری تطابق ندارد. این منطقه نهتنها مهمترین منشأ آلایندگی تهران است، بلکه خودش هم سالهاست زیر بار آلودگی نفس میکشد. اگر قرار است هوای تهران بهتر شود، چارهای جز توجه ویژه به شهر ری وجود ندارد.
ای کاش اعضای کارگروه اضطرار، در یکی از همین روزهای آلوده که پشت درهای بسته مصوبه صادر میکنند، یک بازدید سرزده از جنوب تهران داشتند. آنوقت میدیدند در روزهایی که فعالیت معادن باید متوقف شود، کامیونها همچنان از کوه راگا سنگهای استخراج شده را روانه کارخانه میکنند. میدیدند که پالایشگاه و نیروگاه ری از فاصله نزدیک در هالهای از دود پنهاناند و دود در سطح شهر قابل لمس است. میدیدند که در جنوب تهران خبری از کاهش خودروهای سنگین نیست و مردم اینجا همچنان دود ناشی از خودروهای حامکل پسماند تهران را تنفس میکنند.
در کهریزک و فشافویه، دو نقطه صنعتی و پرمخاطره شهرستان ری، هنوز حتی دستگاه سنجش آلایندگی وجود ندارد؛ چه برسد به نظارت مؤثر؛ زبالهسوزیهای سریالی نیز هر روز در نقطهای خاموش میشود و از نقطهای دیگر شعله میکشد؛ معضلی که نهتنها کنترل نشده، بلکه به یک روند خطرناک تبدیل شده است.
مسئولان محترم کارگروه اضطرار آلودگی هوای استان تهران، ای کاش یکبار با چشم خودتان معضلات شهر ری و جنوب تهران را میدیدید و بعد مصوبات کارگروه اضطرار را مرور میکردید. زیرا این مصوبات در جنوب تهران نه اجرا میشود و نه پاسخگوی شرایط خاص این منطقه است. تهران بدون نگاه به جنوب اصلاح نخواهد شد.
یادداشت از: مریم باحور
انتهای پیام/