به گزارش خبرگزاری تسنیم از اردبیل، سالروز وفات حضرت امالبنین (س) یادآور مادری صبور، وفادار و الهامبخش است که تمام زندگی خود را وقف عشق به اهل بیت و تربیت فرزندانی رشید و وفادار کرد و الگویی برای همه مادران و زنان جامعه باقی گذاشت.
ایشان با نام فاطمه بنت حزام از قبیلهای شجاع و نجیب به دنیا آمد و تربیت اخلاقی و روحیه استقامت را در خود نهادینه کرد تا بتواند فرزندانی رشید، شجاع و وفادار تربیت کند. افتخار همسری امیرالمؤمنین علی (ع) نصیب ایشان شد و با وفاداری، محبت و خردمندی خانهای سرشار از ایمان و تربیت برای خانواده فراهم کرد و همواره همراه امام علی (ع) بود.
چهار پسر ایشان به دنیا آمدند؛ ابوالفضل العباس (ع)، عبدالله، جعفر و عثمان که هر یک در عاشورای کربلا جان خود را فدای امام حسین (ع) کردند و یاد و نام مادرشان را ماندگار ساختند. محبت ویژه ایشان به فرزندان حضرت زهرا (س) نیز زبانزد بود و امام حسن (ع)، امام حسین (ع)، زینب کبری (س) و امکلثوم (س) را مانند فرزندان خود دوست میداشت و ولایتمداری را بر هر تعلق دنیوی مقدم میدانست.
وقتی حرکت امام حسین (ع) به سمت کربلا آغاز شد، ایشان با تمام آگاهی فرزندان خود را همراه امام فرستاد و این تصمیم دشوار، درس ایمان، شجاعت و فداکاری را در تاریخ جاودانه ساخت. در عاشورا، هر چهار پسر ایشان در میدان حاضر شدند و با شجاعت جان خود را فدای امام حسین (ع) کردند و نام مادرشان را با ایثار و فداکاری جاودانه ساختند.
حضرت عباس (ع) با شجاعت و وفاداری مثالزدنی شناخته شد و تربیت مادرانه ایشان باعث شد به سقای تشنهلبان کربلا و نگهبان حریم امام حسین (ع) و «بابالحوائج» برای همه مؤمنان شدند.
پس از شهادت فرزندانش، حضرت امالبنین (س) با صبر و استقامت یاد آنان و حماسه کربلا را زنده نگه داشت و جامعه را با نوحهها و اشکهای خود به درس وفاداری و ایثار آشنا کرد. مردم مدینه گرد آمدند تا اندوه و عشق به اهل بیت را شریک شوند و درس صبر، وفاداری و تربیت الهی را از ایشان آموختند و نسلهای بعد تحت تأثیر صبر و عشق مادری او قرار گرفتند.
ایشان نه تنها مادر فرزندان خود، بلکه مادر امام حسین (ع) بود و با ایمان و صبر خود یاد اهل بیت را همیشه زنده نگه داشت و هر قطره اشک و هر نوحه و سخنان او جلوهای از ایمان و ایثار بود.
سقای تشنهلبان کربلا، حضرت عباس (ع)، هر عملی که انجام داد بازتاب مستقیم عشق و تربیت مادرانه بود و نشان داد که تربیت مادری صبور، وفادار و ولایتمدار چگونه میتواند فرزندی جاودانه بسازد. با وجود مصیبت عظیم، حضرت امالبنین (س) هرگز از مسیر حق و عدالت منحرف نشد و صبر و ایمان خود را به همه مادران و زنان جامعه نشان داد و میراثی از تربیت فرزندانی شجاع، وفادار و ولایتمدار باقی گذاشت.
هر سال با فرا رسیدن ایام عزا، نوحهها و اشعار یادآور فداکاری و ایثار حضرت امالبنین (س) و درس وفاداری برای همه مادران است و زندگی ایشان با امام علی (ع) نمونهای کامل از مادری صبور و وفادار باقی میماند. وفاداری، شجاعت و ولایتمداری ایشان حتی پس از شهادت فرزندانش ادامه یافت و هر اشک و نوحه او نسلهای بعد را الهامبخش کرد.
محبت و علاقه ایشان به اهل بیت و فرزندان حضرت فاطمه در تمام رفتارهای حضرت عباس (ع) مشهود است و هر اقدام او یادگار تربیت و عشق مادرانه است و سبب شد او به «بابالحوائج» برای همه مؤمنان تبدیل شود.
حضرت امالبنین (س) با تمام وجود فرزندانش را در مسیر ولایت و وفاداری تربیت کرد و یاد او همچون چراغی است که راه همه مادران و مؤمنان را روشن میکند و الهامبخش زندگی انسانها باقی میماند. زندگی ایشان نشان داد که عشق به اهل بیت و تربیت فرزندانی صالح و شجاع، بزرگترین وظیفه مادری است و هر قطره اشک، هر صبر و هر اقدام ایشان پیامآور ایمان و ایثار است.
به یاد حضرت امالبنین (س) و حضرت عباس (ع)، هر مادر و هر مؤمنی میتواند درس عشق، صبر، وفاداری و ولایتمداری را در زندگی خود جاری کند و یادشان چراغ راه همه مؤمنان باقی میماند.
در روزشمار تقویم، روزهایی هستند که بیش از یک مناسبت را به یاد میآورند؛ روزهایی که یادآور فرهنگ صبر، ایثار و ایستادگیاند سالروز وفات حضرت امالبنین(س) یکی از این روزهاست؛ بانویی بزرگ که نامش با معرفت، وفاداری و مادرانگی آمیخته و با ایمان گره خورده است.
روایتهای تاریخی نقل میکنند که وقتی خبر واقعه کربلا به مدینه رسید، حضرت امالبنین(س) پیش از آنکه از سرنوشت چهار جوان رشید خود بپرسد، تنها یک جمله گفت: «از حسین(ع) برایم بگویید…» این جمله ساده، نماد عمیقترین نوع معرفت و ولایتپذیری است و نشان میدهد که وفاداری واقعی چگونه در دل انسان شکل میگیرد.
حضرت امالبنین(س) با همین نگاه و رفتار، به الگویی جاودانه برای مادران و خانوادههای شهدا تبدیل شده است او به ما یاد میدهد که ایثار و عشق به خدا و اهل بیت، حتی در سختترین لحظات، میتواند چراغ راه دیگران باشد و انسان را از درد و غم نجات دهد.
وقتی از مادران و همسران شهدا سخن میگوییم، از زنانی حرف میزنیم که با صبرشان جامعه را آرام میکنند، با استقامتشان امید را زنده نگه میدارند و در غیاب قهرمانانشان، همچنان قهرمان میمانند. این زنان، ستونهای بیصدا و استوار زندگیاند که ارزش و اهمیتشان هیچگاه با حرف قابل اندازهگیری نیست.
امسال نیز ایران عزیز فرزندان رشیدی را از دست داد؛ شهدایی که ثمره خونشان تنها یک حماسه نیست، بلکه سرمایهای است که جامعه را بیدار نگه میدارد، ارادهای که ملت را استوار میکند و امیدی که آینده را میسازد.
سالروز وفات حضرت امالبنین(س) را تسلیت عرض میکنیم و روز تکریم مادران و همسران شهدا را گرامی میداریم و برای دلهای بزرگشان صبر، عزت و آرامش آرزو میکنیم.
انتهای پیام/