حجت الاسلام علی محمّد مظفّری، استاد حوزه علمیه قم، در گفتوگو با حوزه و روحانیت خبرگزاری تسنیم، با گرامیداشت میلاد با سعادت صدیقه طاهره حضرت زهرا(س) در خصوص کیفیت ولادت حضرت زهرا سلام الله علیها در قرآن و روایات شیعه و اهل تسنّن گفت: مطابق با روایات معتبر فریقین برای ذوات نورانی اهل بیت علیهم السلام دو ساحت خلقت نورانی و جسمانی بیان نموده که ساحت نورانی آنان مقدم بر ساحت جسمانی و حتی مقدم بر خلقت آسمانها و زمین قرار دارد.
وی افزود: مطابق با قول مشهور شیعه اثنی عشریه، وجود مقدسه حضرت زهرا (س) در بیستم جمادی الثانی سال پنجم بعثت در شهر مکه چشم به جهان گشود.
استاد مدرسه مدینه العلم آیت الله خویی بیان کرد: با غور و جستجو در روایات فریقین یعنی شیعه و اهل تسنّن در مییابیم که ذوات نورانی معصومین علیهم السلام دارای دو بعد از خلقت بوده که خلقت نورانی آن ذوات مقدسه تقدّم بر خلقت جسمانی آنان داشته و حتی این خلقت مقدم بر خلقت آسمانها و زمین است.
خلقت نورانی حضرت زهرا(س)
حجتالاسلام مظفری با اشاره به یکی از معتبرترین منابع نزد اهل تسنّن تصریح کرد: احمد بن حنبل از بزرگان اهل تسنن و امام الحنابله در جلد دوم از کتاب «فضائل الصحابه»ص662 به نقل از جناب سلمان(ره) آورده اند که رسول الله(ص) میفرمودند: «کُنْتُ أَنَا وَ عَلِیٌّ نُوراً بَیْنَ یَدَیِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ اللَّهُ آدَمَ بِأَرْبَعَةَ عَشَرَ أَلْفَ عَام...» من و علی نوری بودیم در پیشگاه پروردگار چهارده هزار سال پیش از آن که خداوند حضرت آدم (ع) را خلق کند.
این استاد حوزه افزود: مرحوم شیخ صدوق(ره) نیز در صفحه 396 از کتاب«معانی الاخبار» در روایتی از رسول الله(ص) به این تقدم اشاره فرموده و آورده اند «خُلِقَ نُورُ فَاطِمَةَ ع قَبْلَ أَنْ تُخْلَقَ الْأَرْضُ وَ السَّمَاء» یعنی خلقت نوریِ فاطمه سلام الله علیها قبل از خلقت زمین و آسمان بوده است.
وی خاطرنشان کرد: همچنین در ادامه این روایت حضرت در پاسخ به شبهه برخی که صدیقه طاهره را صرفا «حوریه» میدانستند به خلقت دو بعدی حضرت زهرا(س) اشاره کرده، فرمودند «فَاطِمَةُ حَوْرَاءُ إِنْسِیَّة» یعنی چه زیباست! زهرا (سلام الله علیها) حوریهای است بهصورت انسان؛ اوّل، حوراست و بعد، انسیه است.
حجتالاسلام مظفری گفت: اما در پاسخ به کیفیت این خلقت،پیامبر(ص) به جنس نور که از نور الهی بوده و تقدم خلقت نورانی بر خلقت جسمانی ایشان با این بیان اشاره نمودند:« خَلَقَهَا اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ مِنْ نُورِهِ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ آدَمَ إِذْ کَانَتِ الْأَرْوَاحُ »خداوند- عزوجل- پیش از آنکه آدم را بیافریند، او را از نور خود آفرید، آن هنگام که ارواح بودند.
حجتالاسلام مظفری افزود: همچنین مرحوم علامه مجلسی(ره) نیز در جلد43 بحار الانوار،در روایت جناب جابر از امام صادق(ع)در وجه تسمیه حضرت فاطمه(س)به «زهراء»آوردهاند: «لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ خَلَقَهَا مِنْ نُورِ عَظَمَتِه» به این علت زهرا نام گذاشته شد که خداوند-عز و جل-آن بانو را از نور با عظمت خود آفرید.
وی عنوان کرد: همچنین خداوند در پاسخ به ملائکه از این سؤال که «إِلَهَنَا وَ سَیِّدَنَا مَا هَذَا النُّورُ ؟» بیان فرمودند: «هَذَا نُورٌ مِنْ نُورِی وَ أَسْکَنْتُهُ فِی سَمَائِی خَلَقْتُهُ مِنْ عَظَمَتِی» خداوند بدان ها وحی فرمود: این نوری از نورهای من است که آن را در آسمان خود جای دادم. این نور را از عظمت خویشتن آفریدم.
خلقت جسمانی حضرت زهرا(س)
این پژوهشگر حوزوی در خصوص ساحت جسمانی حضرت افزود: اما در بعد خلقت جسمانی حضرت زهرا(س)، ذیل آیه 29 رعد «...طُوبى لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآب» براى آنها پاکیزهترین [زندگى] و سرانجام نیک است.
وی عنوان کرد: مرحوم شیخ صدوق(ره)در کتاب معانی الاخبار،ص47 از جناب اصبغ بن نباته از امیرالمومنین(ع)در ذیل معنای«طوبی» آورده اند:« وَ أَمَّا الطَّاءُ فَ طُوبى لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ وَ هِیَ شَجَرَةٌ غَرَسَهَا اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ وَ نَفَخَ فِیهَا مِنْ رُوحِهِ وَ إِنَّ أَغْصَانَهَا لَتُرَى مِنْ وَرَاءِ سُورِ الْجَنَّة»
حجتالاسلام مظفری تصریح کرد: به نقل حاکم حسکانی از علمای حنفی مذهب اهل تسنّن در کتاب «شواهد التنزیل لقواعد التفضیل»، ابْن مَغَازِلِی از دیگر علمای اهل تسنن در کتاب «مناقب» ص268 در ذیل آیه 29 رعد به معرفی «درخت طوبی» پرداخته و نقل کرده « عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِیرِینَ فِی قَوْلِهِ تَعَالَى:( طُوبى لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ) قَالَ: طُوبَى شَجَرَةٌ فِی الْجَنَّةِ، أَصْلُهَا فِی حُجْرَةِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ، لَیْسَ فِی الْجَنَّةِ حُجْرَةٌ إِلَّا وَ فِیهَا غُصْنٌ مِنْ أَغْصَانِهَا»
میوه درخت طوبی
وی افزود: مرحوم علی بن ابراهیم قمی نیز در ذیل تفسیر این آیه به روایت امام صادق(ع) از وجود نورانی رسول خدا(ص) اشاره فرموده که سیره حضرت بر این بود که فراوان حضرت زهرا(س)را می بوسیدند« کَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص یُکْثِرُ تَقْبِیلَ فَاطِمَةَ» این سیره رفتاری رسول الله(ص) برای عایشه دختر ابوبکر قابل تحمل نبوده و مدام بر رسول خدا که قرآن ایشان را مصداق آیه تطهیر و به عنوان اسوه ای حسنه به جهانیان معرفی نموده بود خرده می گرفت لذا پیامبر(ص) در ادامه روایت به واقعه شب معراج و تناول از میوه درخت طوبی که بعدا به عنوان نطفه حضرت زهرا(س) شکل گرفته بوده اشاره فرموده و آوردهاند که «یَا عَائِشَةُ إِنِّی لَمَّا أُسْرِیَ بِی إِلَى السَّمَاءِ دَخَلْتُ الْجَنَّةَ فَأَدْنَانِی جَبْرَئِیلُ مِنْ شَجَرَةِ طُوبَى وَ نَاوَلَنِی مِنْ ثِمَارِهَا- فَأَکَلْتُ فَحَوَّلَ اللَّهُ ذَلِکَ مَاءً فِی ظَهْرِی- فَلَمَّا هَبَطْتُ إِلَى الْأَرْضِ وَاقَعْتُ خَدِیجَةَ فَحَمَلَتْ بِفَاطِمَةَ فَمَا قَبَّلْتُهَا قَطُّ- إِلَّا وَجَدْتُ رَائِحَةَ شَجَرَةِ طُوبَى مِنْهَا»
این کارشناس دینی با اشاره به یکی از منابع معتبر نزد عامه افزود: طبرانی از علمای بزرگ اهل تسنّن نیز در روایتی از عایشه دختر ابوبکر که نسبت به بوسههای رسول خدا(ص) بر حضرت زهرا(س) اعتراض نموده بود، در روایتی مشابه با روایت شیعه در کتاب «معجم الکبیر»در پاسخ پیامبر(ص) به عایشه آوردهاند:«یَا حُمَیْرَاءُ، إِنَّهُ لَمَّا کَانَ لَیْلَةَ أُسْرِیَ بِی إِلَى السَّمَاءِ أُدْخِلْتُ الْجَنَّةَ، فَوَقَفْتُ عَلَى شَجَرَةٍ مِنْ شَجَرِ الْجَنَّةِ لَمْ أَرَى فِی الْجَنَّةِ شَجَرَةً هِیَ أَحْسَنُ مِنْهَا حُسْنًا، وَلَا أَبْیَضَ مِنْهَا وَرَقَةً، وَلَا أَطْیَبَ مِنْهَا ثَمَرَةً فَتَنَاوَلْتُ ثَمَرَةً مِنْ ثَمَرَتِهَا فَأَکَلْتُهَا فَصَارَتْ نُطْفَةً فِی صُلْبِی، فَلَمَّا هَبَطْتُ الْأَرْضَ وَاقَعْتُ خَدِیجَةَ فَحَمَلَتْ بِفَاطِمَةَ، فَإِذَا أَنَا اشْتَقْتُ إِلَى رَائِحَةِ الْجَنَّةِ شَمَمْتُ رِیحَ فَاطِمَةَ».
حجتالاسلام مظفری در معرفی حضرت زهرا(س) از لسان نورانی پیامبر(ص) افزود: مرحوم علامه اربلی(ره) از علمای قرن هفتم در جلد اول از کتاب «کشف الغمه فی معرفه الائمه»صفحه 467 در روایتی از رسول الله(ص)،وجود نورانی حضرت زهرا(س) را پاره تن و قلب خویش و روح بین دو پهلوی مبارکشان معرفی فرموده و آوردهاند:«قَالَ النَّبِیُّ ص وَ هُوَ آخِذٌ بِیَدِ فَاطِمَةَ ع فَقَالَ مَنْ عَرَفَ هَذِهِ فَقَدْ عَرَفَهَا وَ مَنْ لَمْ یَعْرِفْهَا فَهِیَ فَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ وَ هِیَ بَضْعَةٌ مِنِّی وَ هِیَ قَلْبِی وَ رُوحِیَ الَّتِی بَیْنَ جَنْبَیَّ فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِی وَ مَنْ آذَانِی فَقَد آذَى اللَّه»
زنان بهشتی خادم امالمومنین(س) بودند
این پژوهشگر حوزوی در خصوص وضع حمل امالمومنین حضرت خدیجه(س) گفت:
در شب ولادت حضرت زهرا(س) زمانی که زنان قریش و بنی هاشم از کمک کردن به امالمؤمنین حضرت خدیجه(س) امتناع ورزیدند، ناگهان چهار زن قد بلند به سوی حضرت خدیجه(س) آمدند.
وی تصریح کرد: به نقل مرحوم طبری آملی در کتاب «دلائل الامامه»،حضرت ساره به عنوان یکی از این زنان بهشتی در خطاب به حضرت خدیجه(س) به مأموریتی که خداوند در جهت خدمتگذاری به امالمؤمنین حضرت خدیجه(س) و ام ابیها حضرت زهرا سلام الله علیهما به آنان محول کرده بود فرمودند:« لَا تَحْزَنِی- یَا خَدِیجَةُ- فَإِنَّا رُسُلُ رَبِّکَ إِلَیْکَ، وَ نَحْنُ أَخَوَاتُکَ، أَنَا سَارَةُ، وَ هَذِهِ آسِیَةُ بِنْتُ مُزَاحِمٍ وَ هِیَ رَفِیقَتُکِ فِی الْجَنَّةِ، وَ هَذِهِ مَرْیَمُ بِنْتُ عِمْرَانَ، وَ هَذِهِ صَفُورَاءُ بِنْتُ شُعَیْبٍ؛ بَعَثَنَا اللَّهُ إِلَیْکِ لِنَلِیَ مِنْ أَمْرِکِ مَا تَلِی النِّسَاءُ مِنْ النِّسَاءِ.»
انتهای پیام/